สุนกฺขตฺต : (นปุ.) ฤกษ์ดี, นักษัตรดี.
สุนข : (ปุ.) สุนัข, หมา. สุนศัพท์ แปลง อุน เป็น อุนข ยังมีนัยอื่นอีก ดู สุณข เทียบ. ศ. ศุนก.
สุนขี : (อิต.) สุนัขตัวเมีย, หมาตัวเมีย.
สุนฺทร : (วิ.) งาม, ดี, ดีนัก, ชอบใจ, เป็นที่ชอบใจ, เพราะ, ไพเราะ, น่าฟัง, รุ่งเรือง, จรูญ, จำรูญ. วิ. สุฎฐุ ทรียเตติ สุนฺทรํ. สุฎฺฐุปุพฺโพ, ทรฺ อาทเร, อ, ฎฺฐุโลโป. ส. สุนฺทร.
สุนฺทรตา : (อิต.) ความที่แห่ง...เป็น...อันงาม.
สุนฺทรี : (อิต.) หญิง, ผู้หญิง, หญิงงาม, นางงาม, พะงา, สุนทรี.
สุนนฺท : (วิ.) เป็นที่ยินดี, เป็นที่เพลิดเพลิน, ยินดี, เพลิดเพลิน, รื่นเริง, สบาย.
สุนนฺทา : (อิต.) สุนันทา ชื่อสวน ชื่อสระ, พระนางสุนันทา ชื่อพระชายาของพระอินทร์.
สุนสนฺนก : (นปุ.) เบญจมาศ ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง มีทั้งชนิดไม้ล้มลุกและไม้พุ่มยืนต้น. สุนิปุพฺโพ, สทฺ วิสรณคตฺยวสาเนสุ, โต, อนฺนาเทโส, สตฺเถ โก.
สุนิปณฺณก : (นปุ.) เบญจมาศ, กลุ่มบก.
สุนิปุณ : (วิ.) อันละเอียดยิ่ง, ละเอียดยิ่งนัก, นุ่มนวลยิ่ง, ฉลาดยิ่ง, หลักแหลมยิ่ง, ชำนาญยิ่ง, สุขุมยิ่ง.
สุนี : (อิต.) สุนัขตัวเมีย, หมาตัวเมีย. ส. สุนี.
สุนุ : (ปุ.) ลูก, ลูกชาย, บุตร. สุ สนฺธานปาณคพฺภิโมจนสวเนสุ, นุ.
สุปกฺก : ค. สุกดีแล้ว
สุปคพฺภ สุปฺปคพฺภ : (วิ.) องอาจยิ่ง, องอาจนัก, กล้าหาญยิ่ง, กล้าหาญนัก, ว่องไวยิ่ง. ว่องไวนัก.
สุปฎฺฎ : (ปุ.) ประเทศเป็นที่ข้าม. สุฎฺฐุปุพฺโพ, ปฎฺ คติยํ, อ. แปลง ฎ เป็น ฎฎ.
สุปฎฎน : (นปุ.) ท่าเป็นที่ข้าม. ยุ ปัจ.
สุปฏิปนฺน : กิต. ปฏิบัติดีแล้ว
สุปณฺณ : (ปุ.) นกมีปีกงาม, ครุฑ. วิ. กนกรุจิรตฺตา โสภโน ปณฺโณ ปกฺโข ยสฺส โส สุปณฺโณ.
สุปณฺณราช : (ปุ.) ครุฑผู้พระราชา, พระครุฑ, สุปัณราช, สุบัณราช. ส. สุปรฺณราช.
สุปณฺณวกสทน : (นปุ.) เรือนเหมือนปีกแห่งครุฑ, เรือนมุงแถบเดียว. สุปิณฺณ+วํก+สทิส+สทนํ.
สุปตฺต : (ปุ.) สุปัตตะ ชื่อม้า.
สุปติ : กิต. ย่อมหลับ
สุปนฺถ : ป. ทางดี
สุปนฺถ สุปถ : (ปุ.) ทางที่สัญจรไปได้ด้วยดี, ทางดี.
สุปฺป : (นปุ.) กระด้ง ชื่อภาชนะสานด้วยตอกไม้ไผ่ที่เอาผิวไว้ ตอกเส้นใหญ่และหนาหน่อย เป็นภาชนะแบนกลมใหญ่ มีขอบหนากลมใหญ่มือจับได้สบาย สำหรับฝัดข้าวโบกลม วิ. สุปนฺติ เอตฺถิ สุนขาทโยติ สุปฺปํ. สุปฺ สยเน, โป. สุปฺปฺ หนเน วา, อา. สรติ อเนนาติ วา สุปฺปํ. สร. คติยํ, โป, ทฺวิตฺตํ, รฺโลโป, อสฺสุ. สุปฺ มาเนวา, โป. ส. สูรฺป, สูรฺปฺป.
สุปฺปฏิวิทฺธ : ค. เข้าใจตลอดแล้ว, รู้แจ้งแทงตลอดแล้ว
สุปฺปติฏฺฐิต : ค. ตั้งไว้ดีแล้ว
สุปฺปตึก : (ปุ.) สุปปตีกะ ชื่อช้างประจำทิศอีสาน เป็นทิศที่ ๘ ใน ๘ ทิศ.
สุปฺปถ : ป. ทางดี
สุปฺปพุทธฺ : (ปุ.) สุปปพุทธะ พระนามเจ้าโกลิยวงศ์องค์หนึ่ง, ชื่อคน.
สุปฺปภาต : นป. วันดี, อรุณสวัสดิ์
สุปฺปเวทิต : ค. สอนดีแล้ว
สุปฺปสนฺน : ค. ใสสะอาด
สุปฺปารก : (นปุ.) สุปปารกะ ชื่อท่า.
สุปฺปิยา : (อิต.) สุปปิยา ชื่ออุบาสิกา.
สุปภาต สุปฺปภาต : (นปุ.) ความสว่างดี, สว่างดี, ฤกษ์งาม.
สุป สุปน : (นปุ.) การหลับ, การนอนหลับ, ความหลับ. สุปฺ สยเน, อ, ยุ.
สุปิน : (ปุ. นปุ.) การหลับ, การนอนหลับ, ความหลับ, การฝัน, ความฝัน. วิ. สุปนํ สุปินํ. สุปฺ สยเน, อิโน.
สุปินปาฐก : ค. ผู้ทำนายฝัน
สุปุปฺผิตตรุณวนสณฺฑมณฺทิต : (วิ.) (ป่าท.) อันประดับแล้วด้วยชัฎแห่งป่าแห่งต้นไม้ มีดอกอันบานดีแล้วและต้นไม้มีดอกอ่อน. เป็น ต.ตัป. มี ฉ. ตัป. วิเสสนบุพ. กัม. ฉ. ตุล. ฉ. ตุล. อ. ทวัน. และ ฉ. ตัป. เป็นภายใน.
สุปุริส : (ปุ.) บุรุษดี, คนดี. สุนฺทร+ปุริส.
สุพฺพจ : ค. ว่าง่าย, สอนง่าย
สุพฺพต : (วิ.) มีวัตรอันดี, มีวัตรอันงาม, มีวัตรดี, ประพฤติดี.
สุพฺพุฎฐกา : (อิต.) ฝนดี.
สุพฺพุฏฺฐิ : อิต. ฝนตกต้องตามฤดูกาล
สุพฺภสุ : (ปุ.) พระจันทร์, ดวงจันทร์.
สุภ : (วิ.) งาม, ดี, เจริญ, ชอบใจ, เป็นที่ชอบใจ. สุภฺ โสภเน, อ. ส. ศุภ.
สุภกิณฺห : (ปุ.) สุภกิณหะ ชื่อภพเป็นที่อุบัติของสุภกิณหพรหม เป็นชั้นที่ ๙ ใน ๑๖ ชั้น ชื่อรูปพรหมชั้นที่ ๙ (ผู้มีรัศมีสวยงามตลอดทั่วไปทั้งร่างกาย). ลง ก สกัด เป็น สุภกิณฺหก บ้าง.
สุภค : (วิ.) พึงใจ, น่าพึงใจ. สุภตฺตปุพฺโพ, คมฺ คติยํ, กฺวิ. ส. ศุภค, สุภค.