อิงฺขติ : ก. ไป, ถึง, เป็นไป
อิงฺค : (ปุ.) อาการ, ท่าทาง, ความเคลื่อนไหว, ความอัศจรรย์, ความรู้. อิงฺคฺคติยํ, อ.ส.อิงฺคฺ.
อิงฺคติ : ก. ไป, ถึง, เป็นไป
อิงฺค อิงฺคุ : (ปุ.) ไม้จำปา ?
อิงฺคิต : (ปุ. นปุ.) อาการ, ท่าทาง. อิงฺคฺ คติยํ, โต, อิอาคโม.
อิงฺคุที : (อิต.) ไม้สำโรง. อิงฺคฺ คติยํ, อิโท, อิสฺสุ (แปลง อิ เป็น อุ). ไม้จำปา ก็แปล
อิงฺฆ : อ. เตือน; เชิญ ; คำสั่ง, เชิญเถิด, เอาเถิด, ดังเราตักเตือน
อิงฺฆาฬ : ป. ถ่าน, เถ้า
อิงฺฆาฬกุ, - ฬขุ : อิต. หลุมถ่าน, บ่อถ่าน
อิจฺจ : (ปุ.) การไป, การถึง, การเป็นไป, ความไป, ฯลฯ. อิ คติยํ, ริจฺโจ.
อิจฺฉ : (นปุ.) ความปรารถนา, ความยินดี, ความเพลิดเพลิน, ความอยาก, ความอยากได้, ความใคร่, ความหวัง, ความต้องการ, ความใส่ใจ. อิสุ อิจฺฉายํ, อ, สุสฺส จฺโฉ (แปลง สุ เป็น จฺฉฺ).
อิจฺฉก : ค. ใคร่, ปรารถนา, ต้องการ
อิจฺฉตา : อิต. ความปรารถนา, ความประสงค์, ความจำนง
อิจฺฉติ : ก. ปรารถนา, ประสงค์, ต้องการ, ชอบใจ, รักใคร่
อิจฺฉน : นป. ความปรารถนา, ความประสงค์, ความอยาก
อิจฺฉา : (อิต.) อิจฉา ชื่อของตัณหา, ตัณหา, ความปรารถนา, ฯลฯ. วิ. เอสนํ อิจฺฉา. รูปฯ ๕๘๓. ไทยใช้ อิจฉา เป็นกิริยาใน ความว่า ริษยา. ส. อิจฉา.
อิจฺฉาปกต : ค. ผู้มีความต้องการเป็นปกติ
อิจฺฉาวิฆาต : นป. ความขัดข้องแห่งความปรารถนา, ความไม่สมหวัง
อิจฺฉิต : กิต. ปรารถนาแล้ว, ต้องการแล้ว
อิช : (ปุ.) การบูชา, การเซ่น, การเซ่นสรวง, การบูชาเทพ, คนผู้บูชา, ฯลฯ. ยชฺ เทวปูชายํ, อ, ยสฺสิ (แปลง ย เป็น อิ).
อิชฺชา : (อิต.) การบูชา, ฯลฯ, การชุมนุม. ยชฺ ธาตุ ณฺย ปัจ. แปลง ย เป็น อิ แปลง ชฺย เป็น ชฺช อา อิต.
อิชฺฌ : (ปุ.) อิชฺฌน
อิชฺฌติ : ก. เจริญรุ่งเรือง, สัมฤทธิ์
อิชฺฌน : นป., อิชฺฌนา อิต. ความเจริญ, ความรุ่งเรือง, ความสำเร็จ
อิชฺฌิต : กิต. สำเร็จแล้ว, สัมฤทธิ์แล้ว
อิญฺจาก : ป. กุ้ง
อิญฺชติ : ก. เคลื่อนไหว, สั่น, ลุกชัน (ขน)
อิญฺชน : (นปุ.) อิญฺชนา
อิญฺชิต : (นปุ.) ความไหว, ฯลฯ. ต ปัจ. อิ อาคม.
อิญฺชิตตฺต : (นปุ.) ความเป็นแห่งความไหว, ฯลฯ.
อิฏฺฐ : (นปุ.) ความพอใจ, ฯลฯ, อิฏฐารมณ์.
อิฏฺฐ : ๑. นป., ความอยาก, ความชอบใจ, ความสวยงาม, อารมณ์ที่น่าชอบใจ;
๒. ค. ยินดี, พอใจ, น่ารัก, น่าใคร่, สวยงาม
อิฏฺฐ : (วิ.) พอใจ, พึงใจ, น่าพึงใจ, ชอบใจ, ใคร่, สวย, งาม. ปรารถนา, ต้องการ, อิสุ อิจฺฉายํ, โต. แปลง ต เป็น ฏฺฐ ลบ สุ. ส. อิษฺฎ.
อิฏฺฐกา : (อิต.) อิฐ (ดินเผา หรือ ปูนซิเมนต์ผสม กับทรายหล่อเป็นรูปสี่เหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยม ผืนผ้า), แผ่นอิฐ, กระเบื้อง. อิสุ อิจฺฉายํ, ณฺวุ. ส. อิษฺฏกา.
อิฏฺฐกา, - ฐิกา : อิต. อิฐ, กระเบื้อง
อิฏฺฐกาวฑฺฒกี : ป. คนก่ออิฐ, ช่างก่ออิฐถือปูน
อิฏฺฐคนฺธ : ค. ของหอม, กลิ่นที่น่าพอใจ
อิฏฺฐคนฺธ : (วิ.) มีกลิ่นอัน...พีงใจแล้ว, มีกลิ่น... อันพีงใจ, ฯลฯ. วิ. อิฏฺโฐ คนฺโธ อสฺสาตฺถีติ อิฏฺฐคนฺโธ. ณ ปัจ. ตทัสสัตถิตัท.
อิฏฺฐผล : (วิ.) มีผลอัน...พึงใจแล้ว, ฯลฯ, มีผล อันพึงใจ, ฯลฯ. ณ ปัจ. ตทัสสัทถิตัท.
อิฏฺฐวฑฺฒกี : (ปุ.) ช่างก่ออิฐ, ช่างทำอิฐ. อิฏฺฐกา + วฑฺฒกี ลบ กา.
อิฏฺฐาคาร : (ปุ. นปุ.) เรือน, ยุ้ง, ฉาง.
อิฏฺฐาภฺยาส : (วิ.) ใกล้สิ่งพอใจ, ฯลฯ.
อิฏฺฐารมฺมณ : (นปุ.) อารมณ์อัน...พอใจแล้ว, ฯลฯ, อารมณ์อันพอใจ, ฯลฯ.
อิฑา อิฑิกา : (อิต.) แผ่นดิน, โลก. ส. อิฑา.
อิณ : (นปุ.) เงินค้าง, การให้ยืม, หนี้. วิ. เอติ วุฑฺฒึ คจฺฉตีติ อิณํ. อิ คติยํ, ยุ, นสฺส ณตฺตํ. (แปลง น ซึ่งแปลงมาจาก ยุ เป็น ณ) อถวา, อิณุ คติยํ, อ. ส. ฤณ.
อิณฏฺฐ : ค. ลูกหนี้
อิณปณฺณ : นป. ใบสัญญากู้เงิน
อิณปริโภค : (ปุ.) การบริโภคด้วยความเป็น หนี้.
อิณโมกฺข : ป. การพ้นจากหนี้, การไม่มีหนี้สิน
อิณสามิก : ป. เจ้าหนี้, ผู้ให้ยืม