ชูตการ : (ปุ.) นักเลง, นักเลงการพนัน, นักเลง สกา. วิ. ชูตํ กโรตีติ ชูตกาโร. เป็น ชุตการบ้าง.
เช : (อัพ. นิบาต) แม่, แนะสาวใช้. คำสำหรับ นายเรียกสาวรับใช้.
เชคุจฺฉ : ค. น่ารังเกียจ, น่าเหยียดหยาม
เชคุจฺฉิตา : อิต. ความไม่พอใจ, ความสะอิดสะเอียน
เชคุจฺฉี : ค. ผู้รังเกียจ
เชฏฺฐ : ๑. ป. ชื่อเดือนคือเดือนเจ็ดตกราวเดือนพฤษภาคม – มิถุนายน;
๒. ค. พี่ใหญ่, ผู้เจริญที่สุด, สูงสุด
เชฏฺฐ : (ปุ.) เดือนเจ็ด วิ. เชฏฺฐาย ปุณฺณจนฺท – ยุตฺตาย ยุตฺโต มาโส เชฏฺโฐ. ณ ปัจ. ส. ชฺยษฺฐ, ชฺยษฐ.
เชฏฺฐ เชฏฺฐก : (วิ.) เจริญที่สุด, สูงสุด, เจริญ ยิ่ง, ประเสริฐยิ่ง. วุฑฺฒศัพท์อิฏฺฐ ปัจ แปลง วุฑฺฒ เป็น ช เอา อิ ที่ ปัจ. เป็น เอ รูปฯ ๓๗๕. ส. ชฺยษฺฐ.
เชฏฺฐธีตุ : (อิต.) ลูกสาวคนหัวปี.
เชฏฺฐปุริส : (ปุ.) บุรุษผู้เจริญที่สุด, บุรุษผู้ เป็นพี่ใหญ่, เชฏฐบุรุษ ชายที่ได้รับยกย่อง ว่าเป็นพี่ใหญ่ด้วยได้ทำความดีให้แก่ ประเทศมาก.
เชฏฺฐภคินี : อิต. พี่สาวใหญ่
เชฏฐภาตุชายา : (อิต.) ภรรยาของพี่ชายคนหัว ปี, ภรรยาของพี่ชายคนโต, พี่สะใภ้ใหญ่, พี่สะใภ้.
เชฏฺฐภาตุ, - ภาติก : ป. พี่ชายใหญ่
เชฏฺฐมาส : (ปุ.) เดือนมีพระจันทร์เพ็ญสวย ฤกษ์เชษฐา, เดือนเจ็ด. เป็น เชฏฺฐมูลมาส ก็มี.
เชฏฺฐสสฺสุ : อิต. พี่สาวของภรรยา, พี่เมีย
เชฏฺฐา : อิต. ชื่อดาวนักษัตร
เชฏฺฐา : (อิต.) เชฏฐา ชื่อดาวฤกษ์ กลุ่มที่ ๑๘ มี ๑๔ ดวง หรือดาวงาช้าง หรือดาวคอนาค.
เชฏฺฐาปจายน : นป. การอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่
เชฏฺฐาปจายิกกมฺม : (นปุ.) การกระทำของบุคคลผู้ยำเกรงแก่บุคคลผู้เจริญที่สุด, การทำของบุคคลผู้ประพฤติอ่อนน้อมแด่ผู้ ใหญ่.
เชฏฺฐาปจายี : ค. ผู้อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่
เชฏิฐภคินิสามิก : (ปุ.) สามีของพี่สาวคนหัวปี, พี่เขยใหญ่, พี่เขย.
เชตพฺพ : กิต. อันเขาพึงชนะ
เชตวน : (ปุ.) พระวิหารชื่อเชตวัน, พระวิหาร ชื่อว่า เชตวัน.
เชตวนโปกฺขรณีตีร : (นปุ.) ฝั่งแห่งสระโบก – ขรณีใกล้พระวิหารเชตวัน.
เชตวนมหาวิหาร : (ปุ.) วิหารใหญ่ชื่อเชตวัน, เชตวันมหาวิหาร.
เชติ : ก. ชนะ, มีชัย
เชตุตฺตร : (นปุ.) เชตุดร ชื่อนครพิเศษ ๑ ใน ๒0 ของอินเดียโบราณ. วิ. เจติยรรฏฺเฐ อุตฺตมตฺตา เชตุตฺตรํ. แปลง จ เป็น ช ม เป็น ร. เวริชยฏฺฐานตฺตา เชตพฺพํ จ ตํ อุตฺตมตฺตา อุตฺตรํ จาติ วา เชตุตฺรํ. เป็น เจตุตฺตร บ้าง.
เชยฺย : (วิ.) พึงชนะ วิ. เชตพฺพนฺติ เชยฺยํ. ชิ ธาตุ ณฺย ปัจ. วิการ อิ เป็น เอ ซ้อน ยุ.
โชต : (วิ.) โพลง, รุ่งเรือง, ฯลฯ. ชุตฺ ทิตฺติยํ, โณ.
โชตก : (วิ.) ผู้รุ่งเรือง, ฯลฯ. ณฺวุ ปัจ.
โชตติ : ก. ส่องแสง, สว่าง, สดใส
โชตน : (วิ.) ผู้รุ่งเรืองโดยปกติ, ผู้มีความรุ่งเรือง , ฯลฯ. รูปฯ ๕๗๕.
โชติ : (ปุ.) โชติ, ชื่อไฟชื่อ ๑ ใน ๑๘ ชื่อ, ไฟ.
โชติก : (วิ.) ผู้มีความรุ่งเรือง, ฯลฯ, โชดึก.
โชติปถ : ป. ท้องฟ้า
โชติปรายน : ค. มีความสว่างหรือรุ่งเรืองเป็นเบื้องหน้า, มีอนาคตแจ่มใส, มีอนาคตรุ่งโรจน์
โชติปาวก : ป. ไฟที่โพลง, ไฟสว่างไสว
โชติปาสาณ : ป. หินที่ทำให้เกิดความร้อนหรือแสงสว่าง
โชติมาลิกา : อิต. การทรมานร่างกายอย่างหนึ่งคือการย่างตน
โชติรส : (วิ.) มีรัศมีอันรุ่งเรือง, (มณี) มีน้ำ (รัศมี) อันโชติช่วง. โชติ+รํสิ ลบนิคคหิต แปลง อิ เป็น อ หรือ โชติ + รส (รัศมี) ก็ได้.
โชติสตฺถ : (นปุ.) ตำราดาว, โชติศาสตร์ ชื่อ วิธีเรียนเวทอย่าง ๑ ใน ๖ อย่าง ให้รู้จัก ดาว หาฤกษ์ และผูกดวงชตา.
โชเตติ : ก. ส่องแสง, ให้แสงสว่าง, ทำให้แสงสว่าง, อธิบายความ
โชเตตุ : อ. (ปฐ. จตุ) การให้แสงสว่าง, การอธิบายความ, เพื่อให้แสงสว่าง, เพื่ออธิบายความ
ฌ : (วิ.) เสื่อมแล้ว, ฉิบหายแล้ว, พินาศแล้ว. ฌ = นฏฺฐ
ฌงฺการ : ป. เสียงดังหึ่งๆ เหมือนเสียงผึ้ง
ฌชฺฌรี : (อิต.) มะรุม ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ฝักยาว ใช้แกงส้ม, ผักไห่ ชื่อ ผักชนิดหนึ่งใช้ทำ ยา, ผักปลัง มีสองชนิด เถามีสีครั่งอ่อน อย่าง ๑ เถาสีเขียวอ่อนอย่าง ๑, ผักทอด ยอด (ผักบุ้ง), ฌชฺฌฺ ปริภาสนตชฺชเนสุ, อโร, อิตฺถิยํ อี.