อุปกฺโกส : (ปุ.) การกล่าวโทษ. อุปปุพฺโพ, กุสฺ อวฺหาเณ, โณ. บาลีเป็น ปโกส.
อุปกฺโกสติ : ก. ด่าว่า, ติเตียน, กล่าวโทษ
อุปกฺขฏ : กิต. นำเข้ามาใกล้, จัดแจง, แต่ง
อุปกฺขร : (ปุ.) เพลา, เพลารถ. วิ. อุปริ กรียเตติ อุปกฺขโร. อ ปัจ. แปลง กร เป็น ขร ซ้อน กฺ.
อุปกฺขลติ : ก. พลาดเท้า, ล้ม, สะดุดล้ม
อุปกฺขลน : นป. การพลาดผิด, การลื่นล้ม
อุปกฺขิตฺตก : ค. ถูกทิ้ง, ถูกสลัดออก
อุปกจฺฉ : นป. รักแร้
อุปกจฺฉก : นป. รักแร้, หลุม, บ่อ
อุปกฏฐ : ค. ใกล้เข้ามา, คร่ามาใกล้
อุปกฏฺฐ อุปกฺกฏฺฐ : (วิ.) ใกล้, จวน. วิ. กณฺฐํ สมีป มุปคโต อุปกฏฺโฐ, กณฺฐสฺส กฏฺฐา- เทโส, ณโลโป วา, ฏฺสํโยโค. ลบ คต แล้วเปลี่ยนบทหน้าที่แปลงเป็น กฏฺฐ ไว้ หลัง. ส. อุปกณฺฐ.
อุปกฑฺฒติ : ก. คร่าเข้าไป, ฉุดไป
อุปกณฺฑกี : ค. ซูบผอม
อุปกณฺณก : นป. ที่ใกล้หู
อุปกณฺณกชปฺปี : ค. ผู้กระซิบที่หู, ผู้แพร่ข่าว
อุปกปฺปติ : ก. เข้าไปให้สำเร็จ, บันดาลให้เป็นผล
อุปกปฺปน : นป. ความสัมฤทธิ์ผล, การบังเกิดผล
อุปกม อุปกฺกม : (ปุ.) การก้าวไปก่อน, ความหมั่น, ฯลฯ. อุปปุพฺโพ, กมฺ ปทวิกฺเขเป, อ. ศัพท์หลังซ้อน กฺ. ส. อุปกฺรม.
อุปกรณ : (นปุ.) วัตถุเป็นเครื่องทำซึ่งความอุดหนุน, การอุดหนุน, การเกื้อกูล, การช่วยเหลือ, การส่งเสริม, ความอุดหนุน, ฯลฯ, เครื่องมือ, เครื่องใช้. อุปปุพฺโพ, กรฺ กรเณ, ยุ. ส. อุปกรณ.
อุปกโรติ : ก. ช่วยเหลือ, อุดหนุน
อุปการ :
(ปุ.) คุณเครื่องทำซึ่งความอุดหนุน, การอุดหนุน, ฯลฯ (ดู อุปกรณ)ความอุดหนุน, ฯลฯ, ประโยชน์, อุปการะ. วิ. อุปคนฺตฺวา กโรตีติ อุปกาโร. ณ ปัจ. ส. อุปการ.
อุปการก : (ปุ.) คนผู้ทำการอุดหนุน, ฯลฯ. มิตรมีอุปการะ.
อุปการิก : (วิ.) ผู้มีคุณเครื่องทำซึ่งการ อุดหนุน, ฯลฯ.
อุปการิกา : (อิต.) เชิงเทิน, วิ. สํคมฺม กโรติ ตนฺติ อุปการิกา. อุปปุพฺโพ, กร. กรเณ, ณฺวุ.
อุปการิย : ป. แนวเชิงเทิน, เชิงกำแพง
อุปการี : (ปุ.) บุคคลผู้ทำอุปการะก่อน. วิ. อุป อุปการํ กโรตีติ อุปการี. ณ ปัจ.
อุปกาส : (ปุ.) การกล่าวโทษ, การอดข้าว, จำศีล.
อุปกิณฺณ : กิต. เรี่ยราดแล้ว, ปกคลุมแล้ว
อุปกิริยา : อิต. เครื่องมือ, เครื่องอุปกรณ์
อุปกิเลส อุปกฺกิเลส : (วิ.) เศร้าหมอง, หม่น หมอง, เปรอะเปื้อน.
อุปกูชติ, อุปกุชฺชติ : ก. ร้อง, ขัน, คู, ส่งเสียง
อุปกูล : นป. ฝั่งแม่น้ำ
อุปกูลิต : กิต. ห่อเหี่ยวแล้ว, หดหายเข้าไปแล้ว
อุปกูฬิต : กิต. เผาแล้ว, ลนแล้ว
อุปขนฺธ : ป. ส่วนบนของลำตัว, หลัง, ไหล่
อุปค : (ปุ.) การเข้าถึง, การเข้าไป, การเข้าไปใกล้, ความเข้าถึง, ฯลฯ. อุป+คมฺ+กฺวิ, ยุ ปัจ.
อุปคฺฆาต : ป. การกระแทก, การผลัก
อุปคฺฆายติ : ก. ดม, สูด, จูบ
อุปคจฺฉติ : ก. มาถึง, เข้าถึง
อุปคณฺหนา : อิต. การเข้าไปยึด, การยึดหน่วง
อุปคมน : (นปุ.) การเข้าถึง, การเข้าไป, การเข้าไปใกล้, ความเข้าถึง, ฯลฯ. อุป+คมฺ+กฺวิ, ยุ ปัจ.
อุปคมนก : ค. ผู้เข้าถึง, ผู้เข้าไปใกล้
อุปคมฺม : กิต. เข้าถึงแล้ว, เข้าไปใกล้แล้ว
อุปคฬิต : กิต. ไหลออกแล้ว, ถ่มออกแล้ว
อุปคามี : ค. ผู้เขาถึง, ผู้ได้รับ
อุปคายติ : ก. ร้องเพลง
อุปคุตฺต : (ปุ.) อุปคุต ชื่อพระเถระ.
อุปคุยฺห : (ปุ.) ราชพาหนะหลวง. อุป+คุหฺ สํวรเณ, ยปจฺจโย, ยกฺปจฺจโย วา. เปลี่ยน ย ไว้หน้า ห.
อุปคูหณ : (นปุ.) การสวมกอด. อุป+คุหฺ สํวรเณ, ยุ.