อาลุลิก : (นปุ.) ความขุ่นมัว, กรรมอันขุ่นมัว. อาปุพฺโพ, ลุฬฺ มนฺถเน, อิ. แปลง ฬ เป็น ล ก สกัด.
อาลุว : (ปุ.) มันเทศ ?
อาลุฬติ : ก. เคลื่อนไหวไปมา, ขุ่นข้อง, วุ่นวาย
อาลุฬิต : ค. ซึ่งหวั่นไหว, ซึ่งฟุ้งซ่าน
อาลุเฬติ : ก. สับสน, ฟุ้งซ่าน, วุ่นวาย; ให้สับสน, ให้วุ่นวาย
อาเลข : ป. การวาด, ภาพวาด
อาเลขนี : อิต. แปรงทาสี, พู่กัน, ดินสอ
อาเลป : ป. น้ำมันสำหรับนวด, เครื่องฉาบทา, การฉาบทา
อาเลปน : นป. การนวด, การชโลม, การทา
อาโลก : (ปุ.) การเห็น, การดู, ความสว่าง, ความรุ่งเรือง, แสง, แสงสว่าง, รัศมี. อาปุพฺโพ, โลกฺ ทสฺสเน, อ. ส.อาโลก.
อาโลกกร, - กรณ : ค., นป. ทำแสงสว่าง, ผู้นำแสงสว่างมา
อาโลกกสิณ : (นปุ.) การเพ่งแสงสว่าง, อาโลกกสิณ (การบริกรรมโดยการเพ่ง แสงสว่างเป็นอารมณ์).
อาโลกน : (นปุ.) การเห็น, การดู, การจ้องดู, ความตรึกตรอง, ความเห็น. ยุปัจ.
อาโลกสญฺญา : อิต. อาโลกสัญญา, ความสำคัญว่ามีแสงสว่าง
อาโลกสนฺธิ : (อิต.) ช่องลม, หน้าต่าง. วิ. อาโลกานํ อาตปานํ ปวิสนฏฺฐานํ สนฺธิ ฉิทฺทนฺติ อาโลกสนฺธิ. (หน้า ๑๐๒)
อาโลกิต : (นปุ.) การเหลียว, การเหลียวดู. อาโลน
อาโลเกติ : ก. แลไปข้างหน้า, จ้องดู, เพ่งดู
อาโลป : (ปุ.) คำ, คำข้าว, ก้อนข้าว. อาปุพฺโพ สมฺปิณฺฑเน, ลุปฺ เฉทเน, โณ.
อาโลปาโลป : (ปุ.) คำและคำ (ทุก ๆ คำ).
อาโลปิก : ค. อันทำเป็นคำข้าว, ประกอบเป็นคำข้าว
อาโลเลติ : ก. กวน, ระคน, วุ่นวาย
อาโลฬ : ป. ความขุ่นมัว, การระคน, การสับสน
อาโลเฬติ : ก. โลเล, วุ่นวาย, ยังให้ขุ่นมัว, ยังให้ยุ่งเหยิง
อาวชฺช : (วิ.) ต่ำ, ต่ำช้า, เลว, ทราม, เลว ทราม, อาปุพฺโพ, วทฺ วจเน, โณฺย.
อาวชฺชติ : ก. คิด, นึก, สังเกต, พิจารณา; เคลื่อน, คว่ำ, ไหลออก
อาวชฺชน : (นปุ.) การพิจารณาอารมณ์, ความพิจารณาอารมณ์. อาปุพฺโพ, วชฺ มคฺคเน, ยุ, ชฺสํโยโค.
อาวชฺชนา : (อิต.) ความคำนึง, ความคิด, ความนึก. อาปุพฺโพ, วชฺ สงฺขาเร, ยุ. ลง ณฺย ปัจ. ประจำธาตุ ลบ ณฺ แปลง ชฺย เป็น ชฺช ยุ เป็น อน.
อาวชฺเชติ : ก. ให้คิด, ให้พิจารณา, ให้เอนเอียง
อาวชติ : ก. เคลื่อนที่, ดำเนินไป, กลับ, ถอยคืน
อาวฏ : กิต. ปิดแล้ว, กั้นแล้ว
อาวฏฺฏ : (วิ.) กลม, วน, วนเวียน (ห้วงน้ำที่ หมุนวน). วิ. อาวฏฺฏนฺติ ชลานิ อเตฺรติ อาวฏฺโฏ. อาปุพฺโพ, วฏฺฏฺ วตฺตฺ วา วตุ วา วตฺตเน, อ.
อาวฏฺฏติ : ก. หมุนเวียนมา
อาวฏฺฏน : นป. ความวนเวียน, ความงงงวย, เครื่องล่อ, การถูกมารดลใจ
อาวฏฺฏนา : อิต. ความสนใจ, ความเข้าใจ
อาวฏฺฏนี : อิต. ผู้หญิง; เตาหลอม, เบ้ากลม
อาวฏฺฏสีส : (ปุ.) คนหัวขอด.
อาวฏฺเฏติ : ก. ให้หมุนมาหมุนไป; ให้ดลใจ, ให้สิง
อาวตฺต : ๑. นป. การหมุนไป, การพัดไป, การน้อมไป;
๒. ค. ซึ่งหมุนไป, ซึ่งเปลี่ยนไป
อาวตฺตติ : ก. หมุนกลับ, เปลี่ยนไป, หันไป
อาวตฺถิก : ค. ที่กำหนด, ที่เหมาะสม, ตามนิสัยเดิม
อาวปติ : ก. หว่าน, โปรย, ฝากไว้
อาวปน : นป. การหว่าน, การโปรย, การฝากไว้; ถ้วย; การทอ
อาวร : ค. ซึ่งห้าม, กีดขวาง
อาวรณ : (วิ.) ปิด, กั้น, ล้อม, กัน, ป้องกัน, ระวัง, ห้าม, ขัดขวาง, กำบัง.
อาวรณตา : อิต. ความขัดขวาง, ความกีดกัน
อาวรติ : ก. ปิด, กั้น, กีดกัน, ห้าม
อาวริย : กิต. ห้ามแล้ว, ขัดขวางแล้ว