อภิสสนา : อิต. เสียงร้อง (ของม้า)
อภิสฺสร : ค. ผู้เป็นอิสระยิ่ง, ผู้เป็นใหญ่, นาย
อภิสฺสวติ : ก. ไหลไป, พาไป, นำไป
อภิสสิ : ก. ดู อภิสํสติ
อภิสหรติ : ก. มอบให้, ถวาย
อภิสาเธติ : ก. ให้สำเร็จ, ให้บรรลุ ; จัดแจง, หามา
อภิสาป : ป. การด่า, การสาปแช่ง
อภิสาริกา : (อิต.) หญิงปรารถนาผัว, หญิงผู้ไปพบคู่รักตามนัด.วิ.อภิสรติสํเกตมิติอภิ-สาริกา.อภิปุพฺโพ, สรฺคติยํณฺวุ.
อภิสาริยา : อิต. หญิงคบชู้, หญิงสำส่อน, หญิงโสเภณี
อภิสาเรติ : ก. ให้เข้าไปใกล้ ; ตามรังควาน ; ติเตียน
อภิสิญฺจติ : ก. รด, โปรย, พรม, อภิเษก, ถวาย, อุทิศ ; วิดน้ำ
อภิสิญฺจน : นป. การอภิเษก, การประพรม, การถวายน้ำศักดิ์สิทธิ์ให้เป็นพระราชา, การแต่งตั้ง, การบรรลุ
อภิสิทฺธิ : (อิต.) ความเจริญยิ่ง, ความสำเร็จยิ่ง, ความสำเร็จ, ไทยใช้อภิสิทธิ์.ในความหมายว่าทำอะไรได้เหนือคนอื่นเหนือกฏ-หมายถ้ามีคนใช้อภิสิทธิ์ในความหมายนี้สังคมก็วุ่นวาย ประเทศชาติก็วุ่นวาย.
อภิสึสติ : ก. ปรารถนา, จำนง, หวัง
อภิเสก : (ปุ.) อันรดด้วยคุณอันยิ่ง, การรดน้ำ, การได้บรรลุ, อภิเษกคือการแต่งตั้งโดยทำพิธีรดน้ำเช่นพิธีเสวยราชย์ของพระเจ้าแผ่นดิน.ส. อภิเษก.
อภิเสกเคหปฺปเวสนวิวาหมงฺคล : (นปุ.) มงคลอันบุคคลพึงทำในกาลเป็นที่นำเข้าไปสู่เรือนเป็นที่อภิเษกและมงคลอันบุคคลพึงทำในกาลเป็นที่นำเจ้าบ่าวไปสู่เรือนอื่น(เรือน ฝ่ายเจ้าสาว).
อภิเสเจติ : ก. ให้อภิเษก, ให้ประพรม, ให้ดำรงตำแหน่ง
อภิเสวนา : อิต. การคบหา, การสมาคม
อภิหฏ : กิต. นำไปแล้ว, นำไปให้, นำเอามาแล้ว
อภิหฏฺฐ, อภิหริตุ : อ. เพื่ออันนำไปเฉพาะ, เพื่ออันนำไปมอบให้
อภิหนติ : ก. ตี, ทุบ, ทำลาย, ประหาร
อภิหรติ : ก. นำมา, นำไป ; ด่า, แช่ง
อภิหริยติ : ก. อันเขานำมาหรือนำไป
อภิหสติ : ก. ดีใจ, ร่าเริง, ปลื้มใจ, หัวเราะ
อภิหาร : (ปุ.) การนำไปยิ่ง, การเคราพ, การบูชาการเคราพบูชา.ความเคราพ, ฯลฯ, ความนับถือ.อภิปุพฺโพ, หรฺ อปนยเน, โณ.
อภิหาเรติ : ก. ให้นำมาหรือนำไป
อภิหิต : ๑. นป. คำพูด, วาจา, การกล่าว ;
๒. กิต. ได้กล่าวแล้ว, ได้พูดแล้ว
อภิหึสนา : อิต. เสียงร้องของม้า
อภิเหวิกา : อิต. แม่ม่าย
อภีต, อภีรุ, อภีรุก : ค. ไม่กลัว, กล้า
อภุ : (นปุ.?)ความไม่เจริญ, ความเสื่อม.นปุพฺโพ, ภู วฑฺฒเน, อ. รัสสะอูเป็นอุ.
อภุมฺม : ค. ไม่มีพื้น, ไม่แข็งแรง
อภู : ค. ไม่เจริญก้าวหน้า
อภูต : ๑. นป. ความเป็นของไม่จริง, ความโกหกหลอกลวง;
๒. ค. ไม่เป็น, ไม่มี, ไม่จริง
อภูตกฺขาน : นป. การพูดปด, การกล่าวคำไม่จริง
อภูตปุพฺพ : (วิ.) ไม่เคยเป็นแล้ว, ไม่เคยมีแล้วไม่เคยเกิดแล้ว.
อภูตวาที : ป. คนพูดไม่จริง
อภูตอภูตวจน : (นปุ.) คำไม่เป็นแล้ว, คำไม่จริงแล้ว, คำไม่จริง, คำไม่เป็นจริง, คำเท็จ
อภูต อภูตวจน : (นปุ.) คำไม่เป็นแล้ว, คำไม่ จริงแล้ว, คำไม่จริง, คำไม่เป็นจริง, คำเท็จ
อภูเตน : ก. วิ. อย่างไม่จริง
อภูมิ : อิต. ที่อันไม่สมควร, ไม่ใช่ภาคพื้น
อเภชฺช : ค. ไม่ควรแยกออก, ตัดออกไม่ได้
อเภท : ค. ๑. ไม่แตกต่าง, ไม่ต่างกัน ;
๒. ทำลายไม่ได้
อเภสชฺช : ค. ไม่ใช่เภสัช, ไม่ใช่ยา
อโภค : ค. ไม่มีโภคะ, ใช้ไม่ได้
อโภช, อโภชฺช : ค. ๑. ไม่น่ากิน ;
๒. ไม่มีขนด