อนุสญฺญายติ : ก. ๑.ไปหา , ไปเยี่ยม ;
๒. ตรวจตรา, ควบคุม
อนุสฏ : กิต. ๑.ไปตามแล้ว;
๒. เรี่ยราดแล้ว, โปรยแล้ว
อนุสตฺถิ : อิต. อนุสาสน์, การตักเตือน, การพร่ำสอน
อนุสนฺทติ : ก. ไหลไป, ตามไป, ติดเนื่องกันไป
อนุสนฺทหติ : ก. ๑. ตั้งไว้;
๒. ประกอบ;
๓. ประยุกต์
อนุสนฺธนตา : อิต. ๑. การประกอบ;
๒. การประยุกต์
อนุสนฺธิ : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องต่อตาม, กถาเป็นเครื่องต่อตาม, ความต่อตาม, การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง, การต่อตามลำดับ, การติดต่อ, การต่อ.อนุสํบทหน้าธาธาตุอิปัจ.ส.อนุสํธิ.
อนุสมฺปวงฺกตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้คล้อยตาม.
อนุสย : (ปุ.) ความเดือดร้อนในภายหลัง(ปจฺฉาตาป), ความเดือดร้อนใจ (วิปฺปฏิสาร)ความติดตาม (อนุพนฺธ), ความเป็นไปบ่อยๆ, ความเป็นไปเสมอ (ปุนปฺปุนํ ปวตฺตนํ), ธรรมเป็นที่นอนตาม, อนุสัย.วิ.สนฺตาเนอนุเสนฺตีติอนุสยา.อนุรูปํการณํลภิตฺวาเสนฺติอุปฺปชฺชนฺตีติวาอนุสยา.อนุเสตีติวาอนุสโย.สิสีวาสเย, อ.อนุสัยเป็นชื่อของกิเลสอย่างละเอียดมี ๗ คือกามราคะปฏิฆะทิฏฐิวิจิกิจฉามานะภวราคะและอวิชชาซึ่งนอนเนื่องอยู่ในสันดานของสัตว์ทั้งหลายเป็นเชื้อนอนนิ่งอยู่เมื่อไม่มีอารมณ์มากระทบอายตนะภายในก็ดูเหมือนเป็นคนไม่มีกิเลสแต่ความจริงอนุสัยทั้ง ๗ มีอยู่ จะเรียกคนอย่างนี้ว่านิพพานชั่วขณะไม่ได้ คำนิพพานที่ใช้ในพระพุทธศาสนาพระบรมศาสดาตรัสเรียกเฉพาะผู้ที่ละกิเลสอย่างละเอียดทั้ง ๗ นี้ได้สิ้นเชิงเป็นสมุจเฉทฉะนั้น จะเรียกคนที่มีกายวาจาและใจดูเรียบร้อย แต่ใจยังมีอนุสัย ๗ อยู่ แม้ผู้นั้นจะได้ฌานชั้นใดชั้นหนึ่งหรือทั้ง ๘ ชั้นก็ตามว่านิพพานชั่วขณะไม่ได้.อนุสัย ๗ นี้ละได้ด้วยปัญญา (วิปัสสนา) อย่างเดียว.ส.อนุศย.
อนุสยติ : ก. นอนเนื่องอยู่, หมักหมมอยู่
อนุสยายติ : ก. ๑.ไปหา, ไปเยี่ยม;
๒. ตรวจตรา
อนุสรติ : ก. ไปตาม, ติดตาม, ตามระลึก
อนุสวจฺฉร : (ปุ. นปุ.) ปีโดยลำดับ.อนุปุพฺพ+สํวจฺฉร.
อนุสวจฺฉร : ก.วิ. ประจำปี, ทุก ๆ ปี
อนุสวติ : ก. ไหลไป, ซึมเข้าไป
อนุสฺสติ : (อิต.) อันระลึกเนืองๆ, ความระลึกบ่อยๆ, ความระลึกตาม, ความระลึกถึง, ความระลึก.วิ. อนุ ปุนปฺปุนํสรณํ อนุสฺสติ
อนุสฺสท : ค. ไม่หยิ่ง, ไม่ถือตัว
อนุสฺสรณ : (นปุ.) ความระลึกเนืองๆ, ฯลฯ, อนุสรณ์(เครื่องระลึกที่ระลึก). ส.อนุสรณ.
อนุสฺสรติ : ก. ระลึกถึง, คำนึงถึง
อนุสฺสริตุ : ป. ผู้ระลึกถึง, ผู้คำนึงถึง
อนุสฺสว : ป. ๑. การได้ยินเล่าลือกันมา;
๒. จารีต, ธรรมเนียม
อนุสฺสวิก : ค. ผู้ได้ยินได้ฟังสืบๆ กันมา
อนุสฺสาวก : ค. ผู้ประกาศ, ผู้โฆษณา
อนุสฺสาเวติ : ก. ให้ได้ยิน, แจ้งให้ทราบ
อนุสฺสุก : ค. ไม่มีความขวนขวาย, ไม่กระตือรือร้น
อนุสฺสุต : ๑. กิต. ได้ฟังแล้ว, ได้ยินแล้ว ;
๒. ค. ไม่ชุ่ม, ปราศจากราคะ
อนุสฺสุติก : ค. ๑. ซึ่งเป็นไปตามขนบธรรมเนียม ;
๒. ผู้ประพฤติตามธรรมเนียม
อนุสฺสุยฺยก : ค. ไม่อิสสา, ไม่ริษยา
อนุสหคต : ค. สหรคต, ประกอบ
อนุสายิก : ค. มีอยู่ประจำ, มีอยู่เป็นนิสัย
อนุสาร : (ปุ.) ทำนอง, ท่องแถว, แนว.
อนุสารี : ค. ติดตาม, ตามไป, ตามระลึก
อนุสาเรติ : ก. ๑.ให้นำมารวมกัน;
๒. ให้เป็นไปตาม ;
๓. ให้ระลึกถึง
อนุสาเรน : ก. วิ. โดยทำนอง, โดยสมควร, เป็นไปตาม
อนุสาวก : ป. ผู้ประกาศ, ผู้แจ้งให้ทราบ
อนุสาวน : นป. การกล่าวประกาศ, การบอกข่าว
อนุสาวนา : (อิต.) อนุสาวนาชื่อคำสำหรับสวดในสังฆกรรมที่เป็นญัตติทุติยกรรมและญัตติจตุตถกรรม.
อนุสาวนาจริย : (ปุ.) อนุสาวนาจารย์ชื่อพระคู่สวดในการอุปสมบทซึ่งนั่งซีกข้างซ้ายมือของที่ประชุมสงฆ์ (ซ้ายมือของพระอุปัช-ฌาย์).
อนุสาเวติ : ก. ประกาศ, แจ้งให้ทราบ
อนุสาสก : (วิ.) ผู้ตามสอน, ผู้พร่ำสอน, ผู้ปก-ครอง.
อนุสาสน : (นปุ.) การพร่ำสอน, การสั่งสอน, การว่ากล่าว, คำสั่งสอน, คำชี้แจง, อนุ-ศาสน์.วิ.อนุสาสิยเตติอนุสาสนํ.ส. อนุศาสนคำสั่งวินัย.
อนุสาสนาจริย : (ปุ.) อาจารย์ผู้ทำหน้าที่สั่งสอนอนุศาสนาจารย์.ส. อนุศาสนาจารฺย.
อนุสาสนี : (อิต.) การพร่ำสอน, คำสั่งสอน, อนุศาสนี (คำสอนสำคัญที่ต้องสอนบ่อยๆ)ส. อนุศาสนี.
อนุสิกฺขติ : ก. ศึกษา, เล่าเรียน, เจริญรอยตาม
อนุสิกฺขน : นป. การเอาอย่าง, การเจริญรอยตาม
อนุสิกฺขี : ค. ผู้เรียน, ผู้ศึกษา
อนุสิฏฺฐ : กิต. แนะนำแล้ว, ตักเตือนแล้ว
อนุสิฏฺฐิ : (อิต.) การสั่งสอน, การพร่ำสอน.อนุ+สาสฺ+ติ ปัจ.แปลง ติเป็น ฎฺฐิลบสฺแปลงอาเป็นอิ.