อจฺจร อจฺจุร : (วิ.) มาก, หลาย, อธิปุพฺโพ, อรฺ คติยํ, อ. แปลง อธิ เป็น อจฺจ ศัพย์ หลัง แปลง อ ที่ จ เป็น อุ.
อจฺจสร : ค. ล่วงไป, เกินไป, เกินวิสัย
อจฺจสรา : อิต. ความหยิ่ง, ความถือตัว
อจฺจสริ : ก. ล่วงไป, ไปนอกทาง
อจฺจหสิ : ก. นำไปแล้ว, ถือไปแล้ว
อจฺจาธาย : กิต. ซ้อนเท้า, เหลื่อมเท้า
อจฺจายิก : ค. เร่งรีบ, รีบด่วน
อจฺจาวทติ : ก. พูดล่วงเกิน, พูดล่อลวง
อจฺจาสนฺน : ค. ใกล้มาก, จวนเจียน
อจฺจาหิต : ค. ร้ายมาก, ทารุณ
อจฺจิ : (อิต.) ไฟ, เปลวไฟ, รัศมี, แสง, แสงสว่าง, แสงไฟ.อจฺจ ปูชายํ, อิ. ในบาลีไวยากรณ์เป็น นปุ.
อจฺจิ, - กา : อิต. เปลวไฟ, แสงแดด
อจฺจิต : กิต. บูชาแล้ว, เคารพแล้ว
อจฺจิมนฺตุ : (วิ.) มีแสง, มีรัศมี, สว่าง, รุ่งเรือง.
อจฺจุคฺคจฺฉติ : ก. เหาะขึ้น, โผล่ออก
อจฺจุณฺณ : ๑. ป. ความร้อนจัด ;
๒. ค. ร้อนจัด, เดือดพล่าน
อจฺจุต : (ปุ.) ภูเขา, คราบงู.
อจฺจุปฺปตติ : ก. แซงขึ้น, แทรกแซง
อจฺจุสฺสนฺน : ค. เต็มเปี่ยม, หนามาก
อจฺเจก : (วิ.) ผิดปกติ, รีบร้อน, จำเป็น, บังเอิญเป็น, พิเศษ.
อจฺเจกจีวร : (นปุ.) ผ้ารีบร้อน, ผ้ารีบด่วน, อัจเจกจีวร คือ ผ้าจำนำพรรษานั่นเองแต่ทายกทายิการีบถวายเพราะมีเหตุจำเป็นต้องไปในกองทัพหรือเจ็บไข้ หญิงมีครรภ์ไม่มั่นใจในชีวิตมีพระพุทธานุญาตให้ภิกษุรับได้ก่อนออกพรรษา ๑๐วัน รับแล้วเก็บไว้ได้ตลอดกาลจีวร ไตร. ๒/๑๖๒.
อจฺเจติ : ก. ๑ ล่วงไป, ผ่านไป, เคารพ
๒. บูชา, นับถือ
อจฺโจคาฬฺห : ค. จมลึกลงไป, เต็มมาก
อจฺโจทก : นป. น้ำมาก, น้ำล้น
อจฺโจทร : นป. การกินมาก, ความตะกละ
อจฺฉ : (วิ.) ใส, ผ่องใส, แจ่มใส, ไม่มีมลทิน.วิ.น ฉินฺทติทสฺสนนฺติอจฺโฉ.นปุพฺโพ, ฉิทิ ทฺวิธากรเณ, โณ, ทิโลโปจฺสํโยโค. ส. อจฺฉ.
อจฺฉตฺตปณฺณ : (ปุ.) ต้นตีนเป็ด.
อจฺฉติ : ก. นั่ง, พัก
อจฺฉท : (ปุ.) ตะไคร้, ผักไห่ชื่อผักชนิดหนี่งใช้ทำยา, เฉียงพร้า มีหลายชนิด ใช้ทำยา, ผักบุ้งร้วม ผักบุ้งชนิดหนึ่งต้นเป็นขน ใบเล็ก มีรสขม ใช้ทำยา, แมงลัก, จันทน์.
อจฺฉนฺน : ค. ซึ่งปกปิด, ห่อหุ้ม
อจฺฉมฺภี : (วิ.) ไม่มีความสะดุ้ง, ไม่มีความหวาดเสียว, ไม่มีความครั่นคร้าม, ไม่สะดุ้ง, ฯลฯ. น+ฉมฺภีซ้อน จ.
อจฺฉร : (นปุ.) นิ้วมือ, มือ.
อจฺฉรมตฺต : ค. ชั่วลัดนิ้วมือ
อจฺฉรอจฺฉริยอจฺเฉร : (วิ.) แปลก, แปลกประหลาด ประหลาดใจ, พิศวง, น่าพิศวงอัศจรรย์, น่าอัศจรรย์, อัศจรรย์ใจ.ส.อาศิจรฺยอาศฺจรฺยฺย.
อจฺฉร อจฺฉริย อจฺเฉร : (วิ.) แปลก, แปลก ประหลาด ประหลาดใจ, พิศวง, น่าพิศวง อัศจรรย์, น่าอัศจรรย์, อัศจรรย์ใจ. ส. อาศิจรฺย อาศฺจรฺยฺย.
อจฺฉรา : (อิต.) นิ้วมือ, มือ.
อจฺฉราสงฺฆาต : ป. การดีดนิ้วมือ
อจฺฉราสงฺฆาตมตฺต : (วิ.) ชั่วเวลาลัดนิ้วมือ
อจฺฉราสทฺท : ป. เสียงดีดนิ้วมือ
อจฺฉราสหสฺสปริวาร : (วิ.) ผู้มีพันแห่งนางอัปสรเป็นประมาณเป็นบริวาร, ผู้มีพันแห่งนางอัปสรเป็นบริวาร, มีนางอัปสรพันหนึ่งเป็นบริวาร.
อจฺฉราสหสฺสมชฺฌ : (นปุ.) ท่ามกลางแห่งพันแห่งนางอัปสร, ท่ามกลางนางอัปสรหนึ่งพัน
อจฺฉริกา : (อิต.) การดีดนิ้วมือ. อจฺฉรา+อิกปัจ.อาอิต.
อจฺฉริย : ๑. นป. ความอัศจรรย์;
๒. ค. น่าอัศจรรย์, น่าแปลกใจ
อจฺฉริยพฺภูตชาต : (วิ.) มีเหตุน่าอัศจรรย์ไม่เคยเป็นแล้วเกิดแล้ว, มีความอัศจรรย์ไม่เคยเป็นแล้วเกิดแล้ว, มีเหตุอันอัศจรรย์เกิดแล้ว.
อจฺฉริยอจฺฉิริยอจฺเฉร : (นปุ.) เหตุควร, เพื่ออันปรบซึ่งมือ, เหตุน่าอัศจรรย์, ความอัศจรรย์.วิ. อจฺฉรํปหริตุยุตฺตนฺติอจฺฉริยํ. อาปุพฺโพ, จรฺ จรณคตีสุ, กฺวิ.กัจฯ ๖๓๙ อาเทส จรฺเป็นจฺฉรจฺฉริยและ จฺเฉร รัสฺสะอา บทหน้าเป็นอ
อจฺฉริย อจฺฉิริย อจฺเฉร : (นปุ.) เหตุควร, เพื่ออันปรบซึ่งมือ, เหตุน่าอัศจรรย์, ความอัศจรรย์. วิ. อจฺฉรํ ปหริตํ ยุตฺตนฺติ อจฺฉริยํ. อาปุพฺโพ, จรฺ จรณคตีสุ, กฺวิ. กัจฯ ๖๓๙ อาเทส จรฺ เป็น จฺฉร จฺฉริย และ จฺเฉร รัสฺสะ อา บทหน้าเป็น อ.
อจฺฉาทน : (วิ.) บัง, กำบัง, ปกปิด, นุ่งห่ม, แต่งตัว.
อจฺฉาเทติ : ก. นุ่งห่ม, ปกปิด