อวสุสฺสน : นป. ความเหี่ยวแห้ง, ร่วงโรย
อวสูร : ป. พระอาทิตย์ตก
อวสูร : ก. วิ. ขณะที่พระอาทิตย์ตก, พร้อมกับพระอาทิตย์ตก
อวเสมาน : ค. นอน, บรรทม
อวเสส : (วิ.) อันเหลือลง, เหลือ.
อวเสสก : นป., ค. สิ่งที่เหลือลง, ส่วนเหลือ, เศษ
อวหฏ : กิต. ถูกนำไปแล้ว, อันเขาลักไปแล้ว
อวหน : (นปุ.) การบูชา.อวปุพฺโพ, หุ ปูชายํ, ยุ.
อวฺหย : (ปุ.) นาม, ชื่อ. วิ. อวฺหยเตติอวฺหโย.อาปุพฺโพ, เวฺห อวฺหาเณ, โย, รสฺโส.ลบเอที่เวฺห.
อวฺหยติ, อวฺเหติ : ก. เรียก, ขนานนาม
อวหรณ : นป. การนำไป, การลักขโมย, อวหาร
อวหรติ : ก. ถือไป, ขโมยไป
อวหรติ : ก. ดึง, คร่า, ฉุด, ลาก
อวหสติ : ก. หัวเราะเยาะ
อวฺหา : (อิต.) นาม, ชื่อ.อา+เวฺหธาตุอปัจ.
อวฺหาณอวฺหาน : (วิ.) เรียก, ร้องเรียก, คร่ำครวญ.ยุปัจ.
อวฺหาต : กิต. เรียกแล้ว, ร้องเรียกแล้ว
อวฺหาน : นป. ชื่อ, การร้องเรียก, การขานชื่อ
อวหายน : นป. การเรียก, การร้องขอ
อวฺหายน : (นปุ.) คำเรียก, ฯลฯ.ยุปัจ.แปลงเอเป็นอาย.
อวฺหายิก : ๑. ป. ผู้ตั้งชื่อ, ผู้ขนานนาม ;
๒. ค. ซึ่งเรียกชื่อ, ซึ่งให้ชื่อ
อวหาร : (ปุ.) การนำลง, การฉวยเอา, การชิงเอาการลัก, การขโมย, ความนำลง.อวหรือโอบทหน้าหรฺธาตุในความถือเอาณปัจ.ส.อวหาร.
อวหาริย : นป. การจากไป, การอำลา
อวหาส : ป. การแย้มหัว, การหัวเราะเยาะ
อวหียติ : ก. ถูกทอดทิ้ง, ล้าหลังอยู่
อวา : อิต. อันตราย, ความทุกข์
อวากโรติ : ก. เลิกทำลาย ; ให้คืน
อวาคต : ค. เคลื่อน, เลื่อน, ตก
อวาจี : (อิต.) ทิศใต้.
อวาฏ : (ปุ.) บ่อ, หลุม, หลุมดิน, ปล่อง, รู, โพรง, โพรงใต้ดิน.อวฺรฺกขเณ, อาโฏ.เป็นอาวาฏก็มี.
อวาต : ค. ไม่มีลม
อวาตปานก : ค. ไม่มีช่องกินลม, ไม่มีหน้าต่าง
อวาปุรณ : นป. กุญแจ, ลูกดาล, เครื่องปิด, เครื่องไข
อวาปุรติ : ก. ปิด, ไข
อวาปูรณ : (นปุ.) ลูกกุญแจ, ลูกตาล, เครื่องบิด, เครื่องเปิด, เครื่องไข.วิ. อวาปูรติวิวรติทฺวารํ เอเตนาติ อวาปูรณํ.อวปุพฺโพ, ปุรฺสํวรเณ, ยุ.อถวา, วุสํวรเณ, ยุ, วสฺสโป, อุปสคฺคสฺสทีฆตา, อุการสฺสทีฆตา, รฺอาคโม.สัททนีติวางอว อาเป็นบทหน้าเป็นอวาปุรณบ้าง.
อวายมต : ค. ไม่ทำความพยายาม
อวายาปิต : ค. ไม่ให้ทอแล้ว, ไม่ให้ปั่นแล้ว
อวาวฏ : ค. เป็นอิสระ, ไม่มีใครขัดขวาง, ซึ่งยังไม่ได้แต่งงาน
อวาส : ป. การอยู่, การอาศัย
อวิ : (ปุ.) แพะ, แกะ, อวฺรกฺขเณ, อิ.แปลว่าภูเขา, กำแพงบ้าง.
อวิกฺขมฺภิย : ค. อันไม่ถูกข่ม, ซึ่งไม่ถูกปราบปราม
อวิกฺขิตฺต : ค. ไม่ถูกซัดไป, ไม่ถูกส่งไปที่อื่น, ไม่ฟุ้งซ่าน
อวิกฺเขป : (ปุ.) สมาธิวิ. วิกฺขิปนํนานารมฺมณ-เปรณํ วิกฺเขโป, โส นตฺถิเอตฺถาติอวิกฺเขโป
อวิกตฺถี : ค. ไม่โอ้อวด, ไม่คุยโต
อวิกปฺปิต : กิต. ไม่ได้วิกัปแล้ว, ไม่ถูกขอแล้ว
อวิกมฺปมาน : ค. ไม่หวั่นไหว, ไม่สงสัย
อวิกมฺปิต : ค. ซึ่งไม่หวั่นไหว, อันไม่สงสัย