โมท : (ปุ.) ความบันเทิง, ความชื่นชม, ความยินดี, ความร่าเริง, ความปลื้มใจ. มุทฺ หาเส, โณ, โณฺย, ยุ.
โมทก : (ปุ.) ขนมต้ม, ข้าวต้ม, แป้งข้าวหมัก?
โมทติ : ก. ยินดี, บันเทิง, โมทนา
โมทน : นป. การยินดี, โมทนา
โมน : (นปุ.) ความนิ่ง, ความสงบ. วิ. มุนิโน กมฺมํ โมนํ. ณ ปัจ.
โมนภาว : (ปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้นิ่ง, ฯลฯ, ความเป็นแห่งบุคคลผู้รู้, ฯลฯ. โมน+ภาว. ความเป็นแห่งมุนี, ความเป็นมุนี. มุนี+ภาว. พฤทธิ อุ เป็น โอ แปลง อี เป็น อ.
โมเนยฺย : (นปุ.) ความเป็นแห่งมุนี วิ. มุนิสฺส ภาโว โมเนยฺยํ. เณยฺย ปัจ. ภาวตัท.
โมเนยฺยปฏิปทา : (อิต.) ข้อปฏิบัติอันเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่ความเป็นมุนี.
โมมูห : (ปุ.) ความหลงใหล, ความหลงมาก, ความหลงเลอะ, ความโง่เขลา, ความโง่เง่า. มุหฺ เวจิตฺเต, โณ. เท๎วภาวะ มุ แปลง อุ เป็น ทีฆะ อุ ที่ มุ ตัวธาตุ.
โมร : (ปุ.) นกยูง. มุรฺ สํเวทเน, โณ. แปลง อุ เป็น โอ. มิ หึสายํ วา, อโร. แปลง อิ เป็น โอ หรือ ลง โอร ปัจ. มา รวเน วา, โอโร. มหิยํ รวตีติ วา โมโร. มหิปุพฺโพ, รุ สทฺเท, อ, หิโลโป. แปลง อ ที่ ม เป็น โอ.
โมรคุ : (นปุ.) หญ้าหางนกยูง.
โมลิ โมฬิ : (ปุ. อิต.) ผมจุก, มวยผม, เทริด, รัดเกล้า, มงกุฏ, จอม, ยอด.
โมส : (ปุ.) การลัก, การขโมย, โจรกรรม.
โมสน : นป. การลัก
โมส โมสก : (ปุ.) โจร, ขโมย. มุสฺ เถยฺเย, โณ, ณฺวุ.
โมสวชฺช : นป. ความไม่จริง, ความเท็จ
โมห : (วิ.) เขลา, โง่, หลง. มุหฺ เวจิตฺเต, โณ.
โมหกฺขย : ป. สิ้นความหลง
โมหจริต : นป. นิสัยโง่
โมหจิตฺต : นป. โมหจิต, นิสัยโง่
โมหตม : ป. ความมืดคือความหลง
โมหน : (นปุ.) เมถุน.
โมหนฺธ : (ปุ.) ความมืดด้วยความหลง, ความมืดมน.
โมหาคติ : (อิต.) ความลำเอียงด้วยความเขลา, ความลำเอียงเพราะความเขลา, ฯลฯ, ความลำเอียงอันเกิดจากความเขลา, ฯลฯ.
โมเหติ : ก. หลอกลวง, ให้หลง, ทำให้ผิดทาง, ตบตา
ย : (ไตรลิงค์) ใด.
ย : (อัพ. นิบาต) เพราะเหตุใด, ด้วยเหตุใด.
ยกฺข : (ปุ.) ยักขะ ชื่อกำเนิดเทวดาอย่าง ๑ ใน ๘ อย่าง, เทวะ, สัตว์โลก, ท้าวสักกะ,รากษส, ยักษ์ คืออมนุษย์พวกหนึ่ง รูปร่างใหญ่โต เขี้ยวโง้ง ชอบกินมนุษย์และสัตว์ เป็นบริวารของท้าวกุเวรมหาราช ท้าวกุเวรฯ กับท้าวเวสสุวัณ เป็นเทพองค์เดียวกัน. และยักขะนี้ยังเป็นคำเรียกพระขีณาสพ อีกด้วย. ยกฺขฺ ปูชายํ, อ. ยตฺปยตเน วา, โข, ตสฺส โก.
ยกฺขคณ : ป. หมู่ยักษ์, ฝูงยักษ์
ยกฺขคาห : ป. การจับเอาของยักษ์, การครอบครองของยักษ์
ยกฺขตฺต : นป. ภาวะของยักษ์, ความเป็นยักษ์
ยกฺขธูป : (ปุ.) กำยาน คือเครื่องหอมสำหรับจุดบูชา.
ยกฺขภูต : ค. เกิดเป็นยักษ์
ยกฺขาธิป : (ปุ.) ยักขาธิป ชื่อท้าวโลกบาลผู้เป็นใหญ่ในทิศเหนือ เป็นอธิบดีของยักษ์มีชื่อเรียก ๒ ชื่อ คือ ท้าวกูเวร ๑ ท้าวเวสสุวัณ ๑. วิ. ยกขานํ อธิโป ยกฺขาธิโป.
ยกฺขินี : (อิต.) ยักษินี, นางยักษ์.
ยกฺขินี, ยกฺขี : อิต. ยักษิณี, นางยักษ์
ยกน : (นปุ.) ตับ.
ยคฺเฆ : (อัพ. นิบาต) เป็นคำอาลปนะของคนที่ต่ำพูดกับคนที่สูงกว่า แปลว่า ขอเดชะ หรือ สรวมชีพ. และแปลว่า ได้ยินว่า, แล.
ยงฺกิญฺจิ : (วิ.) อย่างใดอย่างหนึ่ง, ทุกชนิด.
ยชติ : ก. สละ, บริจาค, บูชายัญ
ยชน : (นปุ.) อันบูชา, การบูชา, การบวงสรวง, พลี. ยชฺ เทวปูชายํ, ยุ.
ยชนก : ค. ผู้เซ่น, ผู้บูชา
ยชาเปติ : ก. ให้เซ่น, ให้บูชา
ยชุ : (นปุ.) ยชุ คือคัมภีร์ไตรเพทของพราหมณ์ คัมภีร์ที่ ๒ วิ. ยชนฺเต อเนเนติ ยชฺ. ยชฺ เทวปูชายํ, อุ.
ยชุพเพท ยชุเวท : (ปุ.) ยชุพเพท ยชุรเวท ชื่อคัมภีร์ไตรเพทของพราหมณ์ คัมภีร์ที่ ๒.
ยชุ, ยชุรเพท : นป. ยชุรเวท
ยญฺญ : (ปุ.) การบูชา, การเซ่น, การเซ่นสรวง, การบวงสรวง, ยัญ (การบวงสรวงชนิดหนึ่งของพราหมณ์). ยชนํ ยญฺโญ. ยชนฺติ อเนนาติ วา ยญฺโญ. ยชฺ เทวปูชายํ, โญ, ชสฺส โญ.
ยญฺญงฺค : (ปุ.) มะเดื่อ, มะเดื่อชุมพร. วิ. ยญฺญกมฺมาน มงฺโค เอกงฺคตฺตา ยญฺญงฺโค.
ยญฺญตา : อิต. พิธีบูชายัญ, การบูชายัญ, ความเป็นคืออันบูชายัญ
ยญฺญวณฺณ : นป. การสรรเสริญการบูชายัญ