คาหปจฺจ : (ปุ.) คาหปัจจะ ชื่อไฟอย่างหนึ่ง, ไฟอันประกอบด้วยพ่อเจ้าเรือน วิ. คหปตินา สํยุตฺโต อคฺคิ คาหปจฺโจ. ไฟอัน ควรบูชาคือ พ่อเจ้าเรือน. คหปติ ศัพท์ ณ ปัจ. ราคาทิตัท. แปลง ปติ เป็น ปจฺจ.
คาหาปก : ค. ผู้ให้รับ, ผู้ให้ถือ, ผู้จัดแจง, (เสนาสนคาหาปก = ผู้จัดแจงเสนาสนะ); ผู้รับ
คาหาเปติ : ก. ให้ถือ, ให้ยึด, ให้จับ, สั่งจับ
คาหี : (วิ.) ผู้จับ,ฯลฯ. ณี ปัจ.
คาฬว : (ปุ.) โลท,ต้นโลก.คลฺ อทเน,อโว, ลสฺส โฬ. ฏีกาอภิฯ เป็นสาฬว.
คาฬฺห : (วิ.) มั่น, แน่น, แน่นอน. คหฺ อุปา ทาเน, โต. กัจฯ ๕๘๔ แปลง ต เป็น ห แปลงที่ สุดธาตุเป็น ฬ. บาลีไวยากรณ์แปลง ต เป็น ฬฺห ลบที่สุดธาตุ.
คาฬฺห : ก. วิ. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา
คิงฺคมก : นป. เครื่องประดับไหล่
คิชฺฌ : (ปุ.) แร้ง ชื่อนกชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่มาก หัวแดงเป็นส่วนมากชอบกินสัตว์ที่ตายแล้ว วิ. เคธตีติ คิชฺโฌ. คิธฺ อภิกํขายํ, โย, ธฺยสฺส โฌ, อสรูปทฺวิตฺตํ, ฌปจฺจโย วา, ธสฺส โช.
คิชฺฌกูฏ : (ปุ.) ภูเขามียอดเช่นกับแร้ง, คิชฌกูฏ ชื่อภูเขา, ภูเขาคิชฌกูฏ. คิชฺฌสทิสกูฏ- ยุตฺตาย คิชฺฌกูโฏ.
คิชฺฌติ : ก. ปรารถนา, อยากได้, ต้องการ, มักมาก, ละโมบ, โลภ
คิชฺฌโปตก : ป. ลูกแร้ง
คิญฺชกา : (อิต.) อิฐ, กระเบื้อง. คชฺ สทฺเท, ณฺวุ, อสฺสิตฺตํ, พินฺทวาคโม, อิตฺถิยํ อา.
คิญฺชกาวสถ : ป. บ้านเรือนหรือสถานที่ที่สร้างขึ้นด้วยอิฐหรือมุงด้วยกระเบื้อง
คิทฺธ : (วิ.) กำหนัด, ยินดี, รัก,รักใคร่, ชอบใจ, โลภ. คิธฺ อภิกํขายํ, โต. แปลง ต เป็น ทฺธ ลบที่สุดธาตุ ถ้าตั้ง คิทฺธฺ อภิกํขายํ. ลง อ ปัจ.
คิทฺธิ : อิต. ความจะกละ, ความมักมาก
คินิ : (ปุ.) คินิ ชื่อไฟชื่อ ๑ ใน ๑๘ ชื่อ, ไฟ. วิ. โค รํสิ เอตสฺสาตฺถีติ คินิ. ค ศัพท์ อินิ ปัจ.อภิฯ. บางมติว่ามาจาก อคฺคินิ ตัด อคฺ ออก.
คิมฺห : (ปุ.) เดือนเกิดแล้วในฤดูร้อน วิ. คิเมฺห ชาโต คิโมฺห. ณ ปัจ. ราคาทิตัท. รุปฯ ๓๖๒.
คิมฺห, คิมฺหนฺต : ป., ค. ร้อน, ฤดูร้อน
คิมฺห คิมฺหาน คิมฺหนฺต คิมฺหนฺตอุตุ : (ปุ.) ฤดูร้อน, หน้าร้อน. วิ. คิรติปีฬยตีติ คิโมฺห. คิรฺ นิปฺปีฬเน, โม, รสฺส โห, วณฺณวิปริ- ยาโย. คจฺฉตีติ วา คิโมฺห. คมฺ คติยํ, อ, อสฺสิตฺตํ, มสฺส โห, นิคฺคหิตาคโม. คิมฺหาน ตั้ง คิรฺ ธาตุ มาน ปัจ. แปลง รฺ เป็น ห แล้ว เปลี่ยนอักษร.
คิมฺหาน : ป. ฤดูร้อน
คิมฺหิก : ค. มีความร้อน, อันมีในฤดูร้อน, เนื่องด้วยความร้อน
คิร : (ปุ.) ภูเขา. คิรฺ นิคฺคีรเณ, อ.
คิรคฺค : ป. ยอดภูเขา
คิรา : (อิต.) สัททชาติอันบุคคลพึงเปล่ง, วาจา อันบุคคลพึงเปล่ง. วิ. เคตพฺพาติ คิรา. เสียง ที่เปล่ง, ถ้อยคำ, วาจา, คำพูด. เค สทฺเท, อิโร
คิริ : (ปุ.) ภูเขาชื่อ คิริ, ภูเขา คิริ, ภูเขา. วิ. คิรติ ปสวติ โอสธาทโยติ คิริ. คิรฺ นิคฺคีรเณ, อิ. เวสฯ วิ. คิรติ สทฺทํ กโรตีติ คิริ.
คิริกณฺฑก : ป. อสนีบาต, สายฟ้า
คิริกณฺณิกา : (อิต.) อัญชันแดง, กรรณิกาเขา, กุ่มแดง.
คิริกณฺณิกา, คิริกณฺณี : อิต. ต้นทุมแทง, อัญชันเขียว
คิริกณฺณี : (อิต.) อัญชันเขียว, ทุมแทง. วิ. คิริมฺหิ ชาตา กณฺณี คิริกณฺณี.
คิริคพฺพช : นป. ชื่อเมืองหลวงเก่าของแคว้นมคธ
คิริคพฺภร : นป., คิริคุหา อิต. เงื้อมเขา, ซอกเขา, ถ้ำ
คิริคุหา คิริคูหา : (อิต.) ช่องแห่งภูเขา, ถ้ำ.
คิริธาตุ : ป. พื้นดินสีแดง, หินทราย
คิริปุนฺนาค : (ปุ.) บุนนาค เขา, ไม้บุนนาค.
คิริมลฺลิกา : (อิต.) มวกเหล็ก, อัญชันเขียว, ทุมแทง. วิ. คิริมฺหิ ชาตา มลฺลิกา คิริมลฺลิกา.
คิริเมขล : (ปุ.) คิริเมขละ ชื่อช้างที่พญามารขี่ มาผจญพระพุทธเจ้า.
คิริย : ป. ชื่อนักแสดงละครพวกหนึ่ง
คิริราชา : ป. เขาหลวง, เขาใหญ่
คิริสิขร : นป. สิงขร, ยอดภูเขา
คิล : ป. การกลืนกิน; ไม้จำพวกมะนาว, มะงั่ว
คิลติ : ก. กิน, กลืนกิน
คิลน : นป. การกลืนกิน
คิลาน : (วิ.) สิ้นความสำราญ, เจ็บไข้, เป็นไข้, ไม่สบาย.
คิลาน, คิลานก : ค. ผู้เจ็บป่วย, ผู้เป็นไข้; (สิ่งของ) ที่เหมาะกับความป่วยไข้, ที่เหมาะกับโรค
คิลานปจฺจย : ป. ปัจจัยสำหรับผู้ป่วย, เครื่องบำบัดไข้
คิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาร : (ปุ.) บริขาร คือ ยาอันเป็นปัจจัยแก่ภิกษุไข้, บริขารคือ ยาอันเป็นปัจจัยแก่คนไข้, เครื่องยารักษา คนไข้.
คิลานภตฺต : นป. ศิลานภัต, อาหารเพื่อผู้ป่วย