ปาโมกฺข : ค. เลิศ ประเสริฐ, อันก่อน, ประมุข
ปาโมกฺขาจริย : ป. อาจารย์ผู้เป็นหัวหน้า, อาจารย์ผู้เป็นใหญ่, อาจารย์ผู้เป็นประธาน
ปาย : ๑. ป. ความเจริญ ;
๒. ค. มาก
ปายก : ค. ผู้ดื่ม
ปายาต : ค. ไปแล้ว
ปายาติ : ก. ไป
ปายาส : ป. ข้าวปายาส;ข้าวระคนด้วยน้ำนม
ปายิต : ค. ให้ดื่มแล้ว
ปายุ : ป. ทวารหนัก
ปาเยติ : ก. ให้ดื่ม
ปาร : นป. ฝั่งอื่น, ฝั่งโน้น; นิพพาน
ปาร : ก. วิ. ฝั่งโน้น
ปารคต : ค. ถึงฝั่ง, ถึงพระนิพพาน
ปารคเวสี : ค. ผู้แสวงหาฝั่ง, ผู้แสวงหาพระนิพพาน
ปารคามี : ค. ผู้ไปสู่ฝั่งโน้น
ปารคู : ค. ผู้ถึงฝั่ง, ผู้บรรลุพระนิพพาน
ปารตฺถิก : ค. ผู้มีความต้องการจะข้ามฝั่ง
ปารโต : ก. วิ. จากฝั่งโน้น, แต่ฝั่งโน้น
ปารท : ป. ปรอท, ธาตุชนิดหนึ่งมีลักษณะเหลวสีคล้ายตะกั่ว
ปารทาริก : ป. ผู้ล่วงกาม, ผู้ประพฤติผิดในกาม, ผู้ล่วงประเวณีในเมียของคนอื่น
ปารเทสิก : ค. ซึ่งเป็นชาวต่างประเทศ
ปารมฺปริย : นป. คำสอนหรือการกระทำที่สืบต่อกันมาตามลำดับๆ
ปารมิตา, ปารมี : อิต. บารมี, คุณความดีที่เคยสั่งสมมา, ความสูงส่งแห่งบุญ
ปารมิปฺปตฺต : ค. ผู้บรรลุถึงบารมี
ปารโลลิก : ค. เกี่ยวกับโลกอื่นหรือโลกหน้า
ปาราชิก : ๑. ป. อาบัติที่ทำให้ผู้ต้องขาดจากความเป็นภิกษุ;
๒. ค. ผู้แพ้, ผู้ล่วงละเมิดสิกขาบทสำคัญของภิกษุ
ปาราชิกาปตฺติ : อิต. อาบัติชื่อปาราชิก
ปาราปต : ป. นกพิราบ, นกเขา
ปารายณิก : ค. ผู้เรียนเรื่องโบราณ, นักศึกษาโบราณคดี
ปารายน : นป. การมีคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า, จุดมุ่งหมายอันสูงสุด
ปารารุก : นป. หิน, ก้อนหิน
ปาราวาร : ป. ทะเล, ฝั่งโน้น
ปาริจฺฉตฺตก, ปาริชาต, ปาริชาตก : ป. ไม้ปาริชาต (ไม้สวรรค์), ต้นทองหลาง
ปาริจริยา : อิต. การบำเรอ, การรับใช้, การบริการ
ปาริชุญฺญ : นป. ความเสื่อม, ความทรุดโทรม, ความสูญเสีย
ปาริปนฺถิก : ๑. ป. นักปล้นในหนทาง, โจร;
๒. ค. มีอันตราย, เต็มไปด้วยอันตราย
ปาริปฺลว : ค. เลื่อนลอย, ไม่แน่นอน, ไม่มั่นคง
ปาริปูร : ค. เต็มเปี่ยม
ปาริปูริ, ปาริปูรี : อิต. ความเต็มรอบ, ความบริบูรณ์
ปาริภตฺย : นป. การเลี้ยงเด็ก
ปาริภทฺท : ป. ต้นกัลปังหา, ต้นสน, ต้นสะเดา
ปาริโภคิก : ค. ควรแก่การใช้, ใช้ได้, น่าใช้
ปาริม : ค. อันมีในฝั่งโน้น (มักใช้ในรูปสมาสว่า ปาริมตีร = ฝั่งโน้น)
ปาริเลยฺยก : ป. ชื่อของช้าง
ปาริวาสิก : ป. ภิกษุผู้อยู่บริวาสเพื่อออกจากอาบัติสังฆาทิเสส
ปาริสชฺช : ค. ผู้เป็นบริวาร, ผู้แวดล้อม