อนุปหจฺจ : กิต. ไม่กระทบ, ไม่เข้าไปทำลาย
อนุปหต : ๑. ค. ไม่ถูกทำลาย, ไม่ถูกขจัด;
๒. กิต. ถูกโยนขึ้นไป, ถูกพัดขึ้นไป
อนุปหาร : ก. ไม่มีอาหาร, ไม่มีเชื้อ
อนุปาต : ป. การโต้เถียง, การติเตียน
อนุปาตี : ค. ผู้โต้คารม, ผู้ติดตาม
อนุปาท : ก. วิ. ตามรอยเท้า, ตามรอยบาท
อนุปาทา : กิต. ไม่ยึดมั่น, ไม่ถือมั่น
อนุปาทาน : ค. ไม่มีอุปทาน, ไม่มีความยึดมั่น
อนุปาทานปรินิพฺพาน : (นปุ.) อนุปาทานปรินิพพาน คือการดับกิเลสไม่มีเชื้อเหลือ.
อนุปาทานิย : ค. ผู้ไม่มีความยึดมั่น
อนุปาทินฺนกสงฺขาร : (ปุ.) สังขารมิใช่อันจิตเข้าไปถือเอาแล้ว, สังขารที่ไม่มีใจครอง.
อนุปาทิเสส : (วิ.) ไม่มีอุปาทิเป็นส่วนเหลือหมายความว่าไม่มีเบญจขันธ์เหลืออยู่คือเบญจขันธ์ดับไปแล้ว.
อนุปาปิต : กิต. เข้าถึงแล้ว, บรรลุแล้ว
อนุปาปุณาติ : ก. ถึง, บรรลุ, สำเร็จ, ประสพ
อนุปาเปติ : ก. ให้ถึง, ให้บรรลุ, ให้สำเร็จ, ให้ประสพ
อนุปาย : ป. การไม่เข้าไปใกล้; อุบายที่ผิด
อนุปายาส : ค. อันไม่มีความคับแค้นใจ
อนุปายินี : (วิ.) อันไปตามโดยปกติวิ.อนุปยติสีเลนาติอนุปายินี.อนุปุพฺโพ, ปยฺคมเน, ณี, อิตฺถิยํอินี.มีอันเป็นไปตามเป็นปกติวิ.อนุปายิตํสีลมสฺสาติอนุปายินี.มีปกติไปตามวิ.อนุปายสีโลติอนุปายินี.
อนุปารมฺภ : ค. ซึ่งไม่มีการแข่งดี
อนุปาล : (ปุ.) การตามเลี้ยง, การตามรักษา, การตามระวัง, การคอยรักษา, การคอยระวัง.เรียกโรงเรียนที่รับเด็กก่อนเข้าเกณฑ์ประถมศึกษาว่าโรงเรียนอนุบาล เรียกเด็กที่เรียนว่าเด็กอนุบาล (เด็กที่ครูต้องคอยระวัง).
อนุปาลก : ๑. ป. ผู้คุ้มครอง, ผู้รักษา;
๒. ค. ซึ่งปกครอง, ซึ่งรักษา
อนุปาลน : นป. การรักษา, การคุ้มครอง, การดูแล
อนุปาเลติ : ก. รักษา, คุ้มครอง, ป้องกัน
อนุปาหน : ค. ไม่มีรองเท้า, ซึ่งไม่สวมรองเท้า
อนุปิย : ๑. นป. ความพอใจ; การประจบสอพลอ;
๒. ค. อันพอใจ; ซึ่งประจบสอพลอ
อนุปุจฺฉติ : ก. ถามหา, สอบถาม
อนุปุพฺพ : (วิ.) อันเป็นไปตามซึ่งกาลในเบื้องหน้า, อันเป็นไปตามซึ่งธรรมในเบื้องหน้า, เป็นกระบวน, เป็นแบบ, เป็นฉบับ, เป็นแบบฉบับ, เป็นลำดับ.
อนุปุพฺพ : ก. วิ. โดยลำดับ, โดยการสืบต่อ
อนุปุพฺพตา : อิต. ความเป็นลำดับ, ความสืบต่อ
อนุปุพฺพนิโรธ : (ปุ.) ความดับโดยลำดับ.
อนุปุพฺพิ : (วิ.) มีในลำดับ, มีในเบื้องต้น.
อนุปุพฺพิกถา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องกล่าวโดยลำดับ, วาจาเครื่องกล่าวโดยอันเป็นไปตามซึ่งธรรมมีในเบื้องต้น, สัททชาติเป็นเครื่องกล่าวโดยอันเป็นไปตามซึ่งที่อันมีในเบื้องหน้า, สัททชาติเป็นเครื่องกล่าวโดยลำดับ, วาจาเป็นเครื่องกล่าวโดยลำดับ, วาจาเป็นเครื่องกล่าวแสดงซึ่งธรรมโดยลำดับ, ถ้อยที่แสดงไปตามลำดับ, การกล่าวโดยลำดับวิ.อนุปุพฺเพน กถาอนุปุพฺพิกถา.แปลงอที่สุดศัพท์เป็นอิหรือลงอิอาคมเป็นอนุปุพฺพีกถาโดยแปลง อเป็นอีบ้าง.อนุปุพฺพ เป็นต้นเมื่อเข้ามาสมาสกับศัพท์ที่สำเร็จมาจากกรฺกถฺธาตุจะแปลงอของศัพท์ต้นเป็นอิหรืออีเสมอ.
อนุปุพฺพี : (อิต.) กระบวน, แบบ, ฉบับ, แบบฉบับ, ลำดับ.
อนุปุพฺเพน : ก. วิ. ดู อนุปุพฺพํ
อนุเปกฺขติ : ก. เพ่งดู, จ้องดู, พิจารณา, ไตร่ตรอง
อนุเปกฺขนตา : อิต. การเพ่ง, การพิจารณา, การไตร่ตรอง
อนุเปติ : ก. เข้าไปหา, เข้าไปใกล้
อนุเปเสติ : ก. ส่งไป, ส่งไปหา
อนุโปสถิก : ค. ไม่ใช่วันอุโบสถ
อนุโปสถิก : ก. วิ. ทุกๆ วันอุโบสถ, ทุกกึ่งเดือน
อนุโปสิย : ค. ควรทะนุถนอม, ควรเลี้ยงดู
อนุผุสียติ : ก. ให้หยดลง, ให้ตกลง
อนุพนธฺ : (วิ.) ไม่กลับตามปกติ, ไล่, ไล่ตาม, ติดตาม, ติดต่อเกี่ยวเนื่อง.ส.อนุพนฺธ.
อนุพนฺธ : (ปุ.) อักษรที่หายไปเช่นอิอุที่ติดมากับธาตุเมื่อเป็นรูปสำเร็จอิอุหายไป(คือ ลบ อิ อุ) เรียกอักษรอย่างนี้ว่าอนุพันธะ