อเร : (อัพ. นิบาต) เว้ย, โว้ย, แน่ะคนอะไร, แน่ะคนร้าย, แน่ะหญิงร้าย, พ่อเฮ้ย.
อโรค : (วิ.) ไม่มีโรค, ไม่มีไข้, ไม่เป็นโรค, ไม่เป็นไข้, สบาย.
อโรคภาว : ป. ความไม่มีโรค, ความไม่เจ็บป่วย
อโรคฺย : (นปุ.) ความไม่มีแห่งโรค, ฯลฯ. โรคสฺสอภาโวอโรคฺยํ.ความเป็นแห่งบุคคลผู้ไม่มีโรค, ฯลฯ.วิ.อโรคสฺส ภาโวอโรคฺยํ.ณฺยปัจ.ภาวตัท.ดูอาโรคฺยด้วย.
อโรค, อาโรค : ค. ไม่มีโรค, ซึ่งไม่เจ็บป่วย
อโรปิต : ค. ไม่ปลูก, ไม่ตั้งไว้
อโรสเนยฺย : ค. ผู้ไม่โกรธง่าย, ผู้ไม่ขุ่นเคือง
อล : (นปุ.) การประดับ, การตกแต่ง, ความประดับ, ความตกแต่ง, อลฺภูสเน, อ.
อล : (อัพ. นิบาต) ไม่, อย่า, อย่าเลย, ไม่ควร, บมิควร, ช่างเถอะ, แท้จริง, พอ, พอละ, ประดับ, อาจ, สามารถ, ควร, สมควร.อลํเมพุทฺโธ.พระพุทธเจ้าควรแก่เรา.อลํที่ใช้เป็นประธานแปลว่าอ.อย่าเลยอ.พอละอ.ช่างเถิดอ.ไม่ควรสัมพันธ์ว่าปฏิเสธลิง-คัตถะ.อลํเตอิธวาเสน.อ.อย่าเลยด้วยการอยู่ในที่นี้แก่ท่าน.
อลกฺก : ป. สุนัขบ้า, สุนัขดุ
อลกฺกมาลี : ค. ประดับด้วยพวงดอกอลักกะ
อลกฺกอฬกฺก : (ปุ.) สุนัขบ้า.อลฺ นิวารเณ, ณฺวุ.แปลงก (ซึ่งแปลงมาจาก ณฺวุ)เป็นกฺก.ศัพท์หลังแปลงลเป็นฬ.เป็นอลํกโดยลงนิคคหิตอาคมและไม่แปลงกเป็นกฺกบ้างส.อลก.
อลกฺขิก : (ปุ.) คนเลว, คนต่ำ, คนไม่ดี, คนอัป-ปรีย์, คนไม่มีสิริเป็นเครื่องหมาย, คนไม่มีบุญ.
อลกฺขี : (วิ.) หาความสวัสดีมิได้, มิใช่ความสวัสดี, ไม่มีสิริ, ไม่มีบุญ.
อลกตปฏิยตฺต : (วิ.) ทั้งประดับแล้วทั้งตกแต่งแล้ว, อันประดับแล้วและอันตกแต่งแล้ว.
อลกมฺม : (ปุ.) ความควรแก่การงาน, ความสามารถเพื่ออันทำ, ความสามารถเพื่อจะทำวิ.กมฺมสฺสอลํสมตฺโถติอลํกมฺโมเป็นอมาทิปรตัป.รูปฯ ๓๓๖.
อลกสฺม : (วิ.) ผู้ควรแก่การงาน, ผู้สามารถเพื่ออันทำ, ผู้สามารถเพื่อจะทำ.กสฺมสำเร็จรูปมาจากกรฺธาตุสฺม ปัจ. ลบ รฺ.
อลกอลงฺก : (นปุ.) เครื่องประดับพิเศษ.
อลกา : (อิต.) อลกาชื่อเมืองกุเวร, เมืองกุเวร.วิ. อลํกโรตีติ อลกา.อลปุพฺโพ, กรฺกรเณ, กฺวิ.เป็นอาลกา บ้าง.ส. อลกา.
อลการอลงฺการ : (ปุ.) การประดับ, วิ. อลํ วิภูส-ณํกรียเตติอลํกาโร.อลงฺกาโรวา.ณ ปัจ.ส. อลงฺการ.
อลคฺค : (วิ.) ไม่ข้องอยู่แล้ว, ไม่ข้องแล้ว.
อลคฺคน : นป. ความไม่ติดข้อง
อลคฺค, อลคฺคิต : ค. ไม่ติด, ไม่สงสัยแล้ว
อลคทฺท : (ปุ.) งูพิษ, งูมีพิษอันอาจ (พิษกล้า), งูเลื้อยไว.วิ.อรํสีฆํคจฺฉตีติอลคทฺโท.อรํปุพฺโพ, คมฺคติยํ, โท, นิคฺคหิตโลโป, รสฺสลตฺตํ, มสฺสทตฺตญฺจ.ผู้ให้ซึ่งทุกข์เพียงพอวิ. โค วุจฺจติทุกฺขํ, ตํเทตีติคโท, วิสํ, อลํปริปุณฺณํคทํเอตสฺสาติอลคทฺโท
อลงฺกต : ๑. กิต. ประดับตกแต่งแล้ว ;
๒. ค. ทำเสร็จแล้ว
อลงฺกมฺมนิย : ค. ซึ่งสมควรหรือสามารถพอที่จะทำกรรมได้
อลงฺกรณ : (นปุ.) การประดับ, การตกแต่ง, การประดับประดา, เครื่องตกแต่ง, เครื่องประดับ, เครื่องตบแต่ง, เครื่องอาภรณ์.อลํปุพฺ-โพ, กรฺกรเณ, ยุ.ส.อลงฺกรณ.
อลงฺกรณก : ค. อันประดับตกแต่ง
อลงฺการ : ป. การประดับตกแต่ง, เครื่องประดับ
อลงฺการุปฺปทาน : (นปุ.) การให้เครื่องประดับ, ฯลฯ.
อลชฺชี : (วิ.) ผู้ไม่มียางอาย, ผู้ไม่มีความอาย, ผู้ไม่มีความกระดาก, ผู้หน้าด้าน.
อลตฺตก : (ปุ.) ครั่ง, สีครั่ง.วิ.อาภุโสรตฺตํกโรตีติอลตฺตโก.อา รตฺตบทหน้ากรฺธาตุกฺวิปัจ.รัสสะอาเป็นอแปลงรเป็นลลบที่สุดธาตุ.
อลตฺตกกต : ค. ย้อมด้วยครั่งหรือสีแดงสด
อลตฺตกวณฺณ : (วิ.) มีสีราวกะว่าสีแห่งน้ำครั่ง, มีสีราวกะว่าสีแห่งครั่ง.
อลทฺธปุพฺพ : (วิ.) อันไม่ได้แล้วในก่อน, อัน.....ไม่เคยได้แล้ว.
อลป : (วิ.) น้อย.อปฺปศัพท์แปลงปฺเป็นล.
อลปเตยฺยา : อิต. ผู้มีอายุพอจะแต่งงานได้, หญิงที่ถูกกล่าวว่า “พอละ” เป็นการแสดงความไม่พอใจของสามีไล่ให้เธอกลับไปหามารดาบิดา
อลปิต : กิต. ไม่กล่าวแล้ว, ไม่พูดแล้ว
อลมตฺต : (วิ.) สามารถ, อลํศัพท์ ลง อตฺต สกัด.
อลมตฺถ : (วิ.) ห้าม, ปฏิเสธ, ทึบ, ตัน.อลํ +อตฺถ.
อลมฺพ : ค. ไม่ห้อยย้อย, ไม่ยึดหน่วงไว้, ไม่ชักช้า
อลมฺพน : (นปุ.) สาแหรก.อาปุพฺโพ, ลมฺพฺเวลมฺเพน, ยุ, รสฺโส.
อลมฺพุสา : (อิต.) นางอัปสร, นางฟ้า.วิ.กามร-ติวเสนเทวปุตฺเตอตฺตนิวสาเปตุอลํสมตฺถาติอลมฺพุสา.
อลมริย : ค. อย่างประเสริฐ, อย่างแท้จริง
อลฺยอลฺล : (วิ.) เปียก, ชื้น, ชุ่ม, ดิบ, สด, ใหม่อาบ, ซึม. อลฺกลิเล, อโล.รูปฯ ๖๕๙.อภิฯลงลปัจ.ศัพท์ต้นลงยปัจ.
อลฺล : (นปุ.?)ความพัวพัน.อลฺพนฺธเน, โล.
อลฺลกุสมุฏฺฐิ : อิต. กำแห่งหญ้าสด
อลฺลเกส : ป. ผมที่สระใหม่, ผมเปียก
อลฺลโคมย : นป. มูลโคใหม่