สุภนิมิตตฺ : (นปุ.) เครื่องหมายงาม, ฯลฯ, นิมิตงาม, ฯลฯ, ดวงดี, ศุภนิมิต.
สุภร : (วิ.) อัน...เลี้ยงได้โดยง่าย, เลี้ยงง่าย. วิ. สุเขน ภรียตีติ สุกโร. สุขปุพฺโพ, ภรฺ โปสเน, โข.
สุภอกฺขร : (ปุ. นปุ.) ศุภอักษร คือ สารของเจ้าประเทศร, สาสน์ของเจ้าประเทศราช. ส. ศุภอักษร.
สุภานิปสฺสี : (วิ.) มีปกติเห็นตามซึ่งอารมณ์อันงาม, มักเห็นตามซึ่งอารมณ์อันงาม.
สุภารมฺมณ : (นปุ.) อารมณ์อันงาม, ฯลฯ.
สุภาว : (ปุ.) ความเห็นดี, ความมีดี, ความเกิดดี, ความเรียบร้อย, ความอ่อนโยน, ความละมุนละม่อม, สุภาพ.
สุภาสิต : (นปุ.) คำอัน...กล่าวดีแล้ว, สุภาษิต (คำพูดที่เป็นคติ).
สุภิกฺข : ค. มีอาหารดี
สุม : (วิ.) รู้ด้วยดี, รู้ดี. สุ+มนฺ+กวปัจ.
สุมงฺคล : (ปุ.) สุมังคละ พระนามของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง.
สุมติ : อิต. ความคิดดี, คนฉลาด
สุมน : (วิ.) มีใจดี, พอใจ, ยินดี, ดีใจ.
สุมนปุปฺผ : (นปุ.) ดอกคำ.
สุมนมกุล : ป. พวงดอกมะลิ
สุมนา : (อิต.) ชาตบุษย์ชื่อบัวชนิดหนึ่ง, มะลุลี ชื่อพรรณไม้ในวรรณคดี, มะลิ, มะลิซ้อน, สุมนา ชื่อคนผู้หญิง.
สุมโนหร : ค. มีเสน่ห์ดี
สุมฺภ : (ปุ.) บ่อ, หลุม. สุมฺภฺ หึสายํ, อ.
สุมุข : (วิ.) ผู้มีหน้างาม วิ. สุนฺทรํ มุขํ อสฺสาติ สุมุโข.
สุมุตฺต : ค. พ้นดีแล้ว
สุมุหุตฺต : (ปุ.) ครู่ดี, ขณะดี, ยามดี, สุนฺทร+มุหุตฺต.
สุเมธ : (ปุ.) คนมีปัญญาดี, นักปราชญ์, สุเมธะ ชื่อฤาษีตนหนึ่ง, พระสุเมธะ พระนามของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง.
สุเมธา : (อิต.) ปัญญาดี, ความรู้ดี, ปรีชาดี.
สุเมร : ค. มีปัญญาดี
สุเมรุ : (ปุ.) สุเมรุ ชื่อภูเขา, ภูเขาสุเมรุ. วิ. มินาติ สพฺเพ ปพฺพเต อตฺตโน อุจฺจตรตฺเตนาติ เมรุ. มิ หึสายํ, รุ. ที่เป็น สุเมรุ เพราะเพิ่มอุปสรรค สุ. อุปสคฺเคน วฑฺฒิตํ. ส. สุเมรุ.
สุยาม : (ปุ.) สุยามะ ชื่อเทพบุตร
สุยิฏฺฐ : ค. บูชาดีแล้ว
สุยุตฺต : ค. ประกอบดีแล้ว, ขวนขวายแล้ว
สุร : (วิ.) เป็นใหญ่, กล้า, กล้าหาญ, เข้มแข็ง, รุ่งเรือง, ส่องสว่าง. สุรฺ อิสฺสริยทิตฺตีสุ, อ.
สุรงฺค : (ปุ.) สีงาม, สีดี, สีงามเรืองรอง, สีฉูดฉาด, สุรงค์, สุหรง (สีงาม สีจัด สีฉูดฉาด). สุนฺทร+รงฺค. ส. สุรงฺค.
สุรเชฎฺฐ : (ปุ.) สุรเชฏฐ์ ชื่อพระพรหมชื่อ ๑ ใน ๘ ชื่อ, พระพรหม. วิ. สุรานํ ณานาทิคุเณหิ เขฎโฐติ สุรเชฎโฐ.
สุรเชฏฺฐ : ค. ผู้เจริญที่สุดในเทวดา, พระพรหม
สุรต : (นปุ.) เมถุน.
สุรตฺต : ค. ย้อมแล้ว, แดงมาก
สุรนที : (อิต.) ลำน้ำในอากาศ วิ. สุรานํ เทวานํ นที สุรนที.
สุรนาถ : (ปุ.) เทวดาผู้เป็นที่พึ่งของเทวดา, พระอินทร์. วิ. สุรานํ นาโถ สุรนาโถ.
สุรบุรี : (อิต.) เมืองพระอินทร์.
สุรปถ : (ปุ.) คลองแห่งพระอาทิตย์, อากาศ, กลางหาว. วิ. สุรานํ ปโถ สุรปโถ.
สุรภิ : (ไตรลิงค์.) ของหอม, เครื่องหอม, สารภี ชื่อต้นไม้ดอกหอมใช้ทำยาไทยอยู่ในกลุ่มเกสรทั้งห้า. วิ. สุฎฺฐุ รภนฺติ ตุสฺสนฺตฺยเน เนติ สุรภิ. รภฺ ตุสฺสเน, อิ. พิมเสน ก็แปล. ส. สุรภิ.
สุรริปุ : (ปุ.) ข้าศึกของเทวดา, อสูร.
สุรเสน : (ปุ.) สุรเสนะ ชื่อแคว้นอยู่ระหว่างแม่น้ำสินธุกับยมุนา มีราชธานีชื่อ มถุรา.
สุรา : (อิต.) ปานชาติยังความกล้าให้เกิด, น้ำจันฑ์, สุรา คือน้ำเมาที่กลั้นแล้ว. วิ. สุรํ ชเนตีติ สุรา. สุเรน นาม วนจรเกน กตา ปานชาติ สุรา. ปานชาติอันบุคคลผู้เที่ยวไปในป่าชื่อสุระทำแล้วชื่อ สุรา. หรือตั้ง สุ อภิสเว ปิวเน วา, โร, อิตฺถิยํ อา. ส. สุรา.
สุราทิโลภ : (ปุ.) ความโลภในเพราะวัตถุมีสุราเป็นเหตุ.
สุราปาน : (ปุ.) คนดื่มสุรา, นักเลงเหล้า, นักเลงสุรา.
สุราลย : (ปุ.) ที่อยู่ของเทวดา, เรือนของเทวดา, วิมานของเทวดา, สวรรค์, สุราลัย.
สุราโสณฺฑ : ค. นักเลงสุรา
สุริย : (ปุ.) พระอาทิตย์, ดวงอาทิตย์, สุริยน, สุริยัน. วิ. โลกานํ สุรภาวํ ชเนตีติ สุริโย. สรตีติ วา สุริโย. สรฺ คติยํ, โย. สรสฺส สุริ. อนฺธการวิธมเนน สตฺตานํ ภยํ สุนาตีติ วา สุริโย. สุ หึสายํ, อิโย, รฺ อาคโม. กัจฯ ๖๗๓ รูปฯ ๖๖๗ ลง อิส ปัจ. แปลง ส เป็น ย.
สุริยกาล : (ปุ.) การแห่งพระอาทิตย์, เวลากลางวัน.
สุริยคาห สุริยุคฺคาห : (ปุ.) อันจับซึ่งพระอาทิตย์, การจับซึ่งพระอาทิตย์, สุริยคราส, สุริยุปราคา.
สุริยตฺถงฺคมนกาล : (ปุ.) กาลอันถึงซึ่งอันตั้งอยู่ไม่ได้แห่งพระอาทิตย์, กาลเป็นที่อัสดงคนแห่งพระอาทิตย์. วิ สุริโย อตฺถํ คจฺฉติ เอตฺถาติ สุริยตฺถงฺคมโน (กาโล). ยุ ปัจ. นามกิตก์. สุริยตฺถงฺ คมโน จ โส กาโล จาติ สุริยตฺถงฺคมนกาโส. วิเสสนบุพ. กัม.
สุริยมณฺฑล : (นปุ.) มณฑลแห่งพระอาทิตย์, ดวงแห่งพระอาทิตย์, ดวงตะวัน.