กกณฺฏก กกณฺฑก : (ปุ.) กิ้งก่า วิ. กุจฺฉิโต กณฺฏโก กกณฺฏโก. จฺฉิต โลโป, อุสฺสตฺตํ.
กกณฺฏ, - ฏก : ป. กิ้งก่า
กกุ : (ปุ.) หนอก, หนอกโค, กุกฺ อาทาเน, อุ, อุสฺสตฺตํ.
กกุฎ : ป. นกพิราบ, นกเขา
กกุฎปาท : ค. มีเท้าเหมือนเท้านกพิราบ
กกุฏ : (ปุ.) นกพิราบ, นกเขา. กุกฺ อาทาเน, อโฏ, อุสฺสตฺตํ, อสฺสุตฺตญฺจ (แปลง อุ ที่ กุ เป็น อ และแปลง อ ที่ ก เป็น อุ).
กกุธ : (ปุ.) ไม้รกฟ้าขาว, ไม้กุ่ม. วิ. กํ วาตํ กุฏติ นิวาเรตีติ กกุโธ. เอกักขรโกสฎีกา. อภิฯ และ เวสฯ เป็น กกฺ ธาตุ อุธ ปัจ. แปลว่า ไม้รังไก่ ก็มี.
กกุธผล : นป. ลูกกุ่ม
กกุธภณฺฑ : (นปุ.) กกุธภัณฑ์ ชื่อของใช้อัน เป็นเครื่องหมายแห่งความเป็นพระราชามี ๕ อย่างคือ มหาพิชัยมงกุฎ ๑ พระแสง ขรรค์ชัยศรี ๑ ธารพระกร ๑ วาลวีชนี ๑ ฉลองพระบาท ๑.
กกุนฺทร : นป. ถ้ำของสิงโต, ที่อยู่ของสิงโต
กกุภ : (ปุ.) ช่องพิณ. ส. กกุภ.
กกุสนฺธ : (ปุ.) กกุสันธะ พระนามอดีตพุทธะ.
กเกรุก : (ปุ.) ไส้เดือน.
กโกก : (ปุ.) นกพิราบ.
กข กงฺข : (นปุ.) ความแคลง, ฯลฯ.
กขา กงฺขา : (อิต.) ความแคลง, ความแคลงใจ, ความไม่แน่ใจ, ความเคลือบแคลง, ความกินแหนง, ความลังเล, ความสงสัย, ความสนเท่ห์. กขิ กํขฺ วา วิจิกิจฺฉายํ, อ, อิตถิยํ อา.
กงฺก : ป. นกกระยาง, นกอีลุ้ม, เหยี่ยวแดง
กงฺกฏ : ป. เกราะ
กงฺกณ : นป. กำไลมือ
กงฺกต : นป., ป. กูบช้าง, ต้นไม้
กงฺกมุข : ป. คีมคีบไฟ
กงฺกล : ป., นป. โครงกระดูก, ร่าง, โซ่
กงฺกา : อิต. กลิ่นหอมของดอกบัว
กงฺกุฏฐก : นป. ดินสีทองสีเงิน
กงฺขติ : ก. สงสัย, ลังเลใจ
กงฺขน : นป. ความสงสัย,ความลังเลใจ
กงฺขนา : อิต. ความสงสัย,ความไม่แน่ใจ
กงฺขาธมฺม : ป. สภาวะคือความสงสัยแห่งใจ
กงฺขายติ : ก. สงสัย, ข้องใจ, ลังเล
กงฺขาวิตรณ : นป. การก้าวล่วงความสงสัย, การข้ามความสงสัยเสียได้
กงฺขาวิตรณวิสุทฺธิ : (อิต.) ความหมดจดอัน ก้าวล่วงซึ่งความสงสัย, ความหมดจดแห่ง ญาณเป็นเครื่องข้ามพ้นความสงสัย.
กงฺขิย : กิต. สงสัยแล้ว, เคลือบแคลงแล้ว
กงฺขี : ค. ผู้สงสัย, ผู้หวัง
กงฺคุ : (อิต.) ข้าวฟ่าง, ประยงค์ ชื่อไม้พุ่มชนิด หนึ่ง ใบมีกลิ่นหอม. วิ. โสภณสีสตฺตา คมนียภาวํ คจฺฉตีติ กงฺคุ. คมฺ คติยํ, อุ. แปลง ค เป็น ก มฺ เป็น คฺ นิคคหิตอาคม. โมคคัลลายนพฤติ วิ. กามียตีติ กงฺคุ กมุ อิจฺฉายํ, อุ. เอกักขรโกสฎีกาวิ. เกน คุณาติ สททํ กโรตีติ กงฺคุ. ก ปุพฺโพ, คุ สทฺเท, อุ. ส. กงฺคุ, กงฺคุนี.
กจ : ป. ผม, เมฆ
กจกลาป : ป. จุกผม, ผมเปีย
กจงฺคน : นป. ตลาดเสรี
กจฺจ : (ปุ.) คนสวย, คนงาม, คนสวยงาม. กจฺ ทิตฺติยํ, อ. แปลง จ เป็น จฺจ.
กจฺจาน กจฺจายน กาติยาน : (ปุ.) คนเป็นเหล่า กอแห่งกัจจะ, คนเนื่องในวงศ์กัจจะ อิตถิ ลิงค์ลง อี การันต์.
กจฺจิ : (อัพ. นิบาต) หรือ, บ้างหรือ, แลหรือ, และหรือ, กระมัง.
กจฺจิการ : (ปุ.) ต้นซาก, ใบซาก.
กจฺจินุ : อ. อย่างไร? แลหรือ?
กจฺจิ นุ : (อัพ. นิบาต) บ้าง, อย่างไร, อย่างไร สิ, ใช่หรือ, หรือหนอ, อะไร.
กจฺฉ : (ปุ.) รักแร้. ส. กกฺษ กกฺษฺยา.
กจฺฉก : (ปุ.) ต้นไทร, ต้นเต่าร้าง. กจฺ พนฺธเน, โฉ, สกตฺเถ โก.
กจฺฉติ : ก. อันเขาย่อมกล่าว, อันเขาย่อมทำ
กจฺฉนฺตร : (นปุ.) ห้องเล็ก, ห้องส่วนตัวของ พระราชา. วิ. กจฺฉสฺส ปโกฏฺฐ สฺส อนฺตรํ กจฺฉนฺตรํ. ราชูนํ สพฺเพสํ อสาธารณฏฺฐานํ กจฺฉนฺตรํ.