ราชปริสา : อิต. ราชบริวาร
ราชปุตฺต : ป. ราชบุตร, เจ้าชาย
ราชปุริส : ป. ราชบุรุษ
ราชพลิ : ป. ราชพลี, ส่วย
ราชภฏ : ป. ทหาร, ผู้ที่พระราชาทรงชุบเลี้ยง, ข้าราชการ
ราชโภคฺค : ค. ซึ่งควรแก่พระราชาทรงใช้
ราชมหามตฺต : ป. นายกรัฐมนตรี, มหาอำมาตย์ของพระราชา
ราชมเหสี : อิต. พระมเหสี, พระราชินี
ราชมุทฺทา : อิต. พระราชลัญจกร
ราชรถ : ป. รถพระที่นั่ง
ราชรุกฺข : ป. ต้นราชพฤกษ์
ราชวยฺห : ป. ช้างพระที่นั่ง
ราชวลฺลภ : ค. ซึ่งป็นที่ทรงโปรดของพระเจ้าแผ่นดิน
ราชสมฺปตฺติ : อิต. ราชสมบัติ
ราชาณา : อิต. อาณาของพระเจ้าแผ่นดิน
ราชามจฺจ : ป. อำมาตย์ของพระเจ้าแผ่นดิน
ราชายตน : ป. ไม้ราชายตนะ, ไม้เกด
ราชาหส : ป. ราชหงส์, หงส์ซึ่งมีปากและเท้าแดง
ราชิ : อิต. แถว, แนว, ไร่ป่า; ความขัดแย้ง
ราชินี : อิต. พระราชินี
ราชิสิ : ป. โหรหลวง
ราโชโรธ : ป. นางสนมของพระเจ้าแผ่นดิน
รามเณยฺยก : ค. ซึ่งเป็นที่น่าเพลิดเพลิน
ราว : ป. เสียง, เสียงร้อง
ราสิ : ป. กอง, ก้อน, กลุ่ม, ฝูง, หมู่, พวก, ประชุม
ราหเสยฺยก : ค. โดดเดี่ยว, อยู่ในที่ลับ
ราหุ : ป. ราหู; เจ้าแห่งหมู่อสูร
ราหุมุข : นป. ปากราหู; การลงโทษชนิดหนึ่ง
ริญฺจติ : ก. ทอดทิ้ง, ละทิ้ง, ปล่อย
ริฏฺฐ : นป. บาป, ความไม่งาม
ริตฺตมุฏฺฐิ : ป. กำมือเปล่า
ริตฺตหตฺถ : ค. ซึ่งมีมือเปล่า
ริปุ : ป. ข้าศึก
รีสี : อิต. ทองเหลือง
รุกฺข : ๑. ป. ต้นไม้;
๒. ค. หยาบคาย,ไม่ละเอียด
รุกฺขคหณ : นป. ความหนาของต้นไม้
รุกฺขเทวตา : อิต. รุกขเทวดา, เทวดาประจำต้นไม้
รุกฺขมูล : นป. รุกขมูล, โคนต้นไม้
รุกฺขมูลิก : ค. ผู้ถือการอยู่โคนต้นไม้เป็นวัตร
รุกฺขสุสิร : นป. โพรงไม้
รุกฺขาทนี : อิต. กาฝาก, ตุมกา
รุจฺจติ : ก. พอใจ, ชอบใจ, ยินดี
รุจฺจน : นป. ความพอใจ, ความชอบใจ, ความยินดี
รุจฺจนก : ค. ซึ่งน่าพอใจ, เป็นที่ชอบใจ
รุจิ : อิต. ความพอใจ, ความชอบใจ, ความอยาก; รัศมี, แสง
รุจิร : ค. น่าใคร่, น่าพอใจ, น่าปรารถนา, งาม
รุชฺฌติ : ก. กีดขวาง, กีดกัน, ถูกห้าม, กั้น, ล้อม, ระวัง
รุชติ : ก. เสียดแทง, เจ็บปวด
รุชน : นป., รุชา อิต. ความเสียดแทง, ความเจ็บปวด
รุณฺณ : กิต. ร้องไห้แล้ว, คร่ำครวญแล้ว