คณฺหาเปติ : ก. ให้ยึดเอา, ให้ถือเอา
คณฺหิตุ : อ. (ปฐ., จตุ.) การถือเอา, การยึดเอา, เพื่อถือเอา, เพื่อยึดเอา
คณฺหิย : กิต. ถือเอาแล้ว, ฉวยเอาแล้ว
คณาจริย : (ปุ.) อาจารย์ของหมู่, คณาจารย์ (อาจารย์ของมหาชน). ภาษาพูด เรียก พระที่มีวิชาอาคมขลังว่าพระคณาจารย์ ซึ่งมีความหมายไม่ตรงกับศัพท์นี้.
คณาราม : ป. ผู้ยินดีในหมู่คณะ
คณารามตา : อิต. ความเป็นผู้ยินดีในหมู่คณะ
คณิ : ป. ระมาด, กวาง
คณิกา :
อิต. ๑. หญิงงามเมือง, หญิงเพศยา;
๒. ดู คณนา
คณิ คณี โคกณฺณ : (ปุ.) กวาง. ละมั่งก็แปล. งามเมือง, หญิงแพศยา (หญิงหากินใน ทางค้าประเวณี).
คณิต : ๑. นป. คณิต, คำนวณ;
๒. กิต. คำนวณแล้ว, นับแล้ว
คณี : (ปุ.) คณีใช้เป็นพระนามของพระพุทธเจ้า แปลว่าทรงมีคณะคือหมู่แห่งพระสงฆ์.
คเณติ : ก. นับ, คำนวณ
คเณรุ : อิต. หญิงงามเมือง, หญิงแพศยา; ช้างพัง
คเณส : (ปุ.) พระคเณส พระคเณศ ชื่อเทพ องค์หนึ่งมีเศียรเป็นช้างเป็นเทพแห่งศิลปะ วิฆเนศ พิฆเนศ คเณศ พิฆเนศวร วิฆเนศวร ก็เรียก.
คต : (นปุ.) การเดิน, การไป, ความไป, ความเป็นไป. คมฺ คติยํ, โต, มฺโลโป ต ปัจ. ลง ในภาวะ.
คตก : ป. ผู้ไป, ทูต
คตฏฐาน : นป. ที่หรือฐานะซึ่งไปแล้วหรือถึงแล้ว
คตฺต : (นปุ.) กาย, ร่างกาย, ตัว, รูป (ร่าง กาย). วิ. คตฺฉติ คณฺหาติ วา กุสลากุสล เมเตนาติ คตฺตํ. คมฺ คติยํ, คหฺ อุปาทาเน วา, โต. คุปฺ สํวรเณ วา, โต, อุการสฺส อกาโร, แปลง ต เป็น ตฺต ลบที่สุดธาตุ.
คตตฺต : นป. ความเป็นแห่ง....ผู้ไปแล้ว
คตฺตวินาม : (ปุ.) การน้อมไปซึ่งกาย, การน้อมกายไปต่างๆ, การเต้น, การรำ, การเต้นรำ, การฟ้อน, การฟ้อนรำ.
คตทฺธ, คตทฺธี : ค. ผู้บรรลุแล้ว, ผู้ถึงทับแล้ว, ผู้มีทางไกลอันถึงแล้ว
คตปจฺจาคต : (วิ.) ทั้งไปทั้งมา, ทั้งไปทั้งกลับมา.
คตโยพฺพน : ค. ผู้มีวัยหนุ่มสาวผ่านพ้นไปแล้ว, ผู้พ้นวัยหนุ่มสาวไปแล้ว
คติ : (อิต.) การเดินทางไปรบ, การยกทัพออก ไปรบ. คมฺ คติยํ, ติ, มฺโลโป. ส. คติ.
คติก, คตี : ค. ผู้ไป, ผู้เดิน, ผู้อยู่
คติคต : (วิ.) ถึงแล้วซึ่งอันไป, ลุกลามไปแล้ว.
คติเฉกภาว : (ปุ.) ความฉลาดในการดำเนิน, ฯลฯ.
คตินิวตฺติ : (อิต.) การห้ามการไป, การหยุด, ฯลฯ.
คติปฏิฆาต : (วิ.) กำจัดการไป, หยุด, ฯลฯ.
คติเวกลฺล : (วิ.) ขาดแคลนการไป, ไปลำบาก, เป็นง่อย, เป็นกระจอก, เขยก.
คถิต : กิต. ผูกแล้ว, มัดแล้ว, ปรารถนาแล้ว
คท : (ปุ.) ความเจ็บไข้, ความไม่สบาย, โรค. วิ. คํ วุจฺจติ ทุกฺขํ. ตํ เทตีติ คโท. คปุพฺโพ, ทา ทาเน, อ. ส. คท.
คทติ : ก. พูด, กล่าว
คทฺทภณฺฑ : (ปุ.) มะสัง ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง คทฺรภณฺฑปฺปมาณผลตาย คทฺทภณฺโฑ. ลบ ร ซ้อน ทฺ.
คทฺทล : (นปุ.) โซ่. คทฺท สทฺเท, อโล.
คทฺทุ (ทู) ล : ป. สายหนัง, บ่วงหนัง; เครื่องผูกสุนัข
คทฺทุ (ทู) หน : นป. การรีดนม
คทฺทูล : (ปุ.) เครื่องผูกสุนัข, โซ่. คทฺทฺ สทฺเท, อุโล, ทีโฆ.
คทฺธ : ป. แร้ง
คทฺธ คนฺธ : (ปุ.) แร้ง, นกแร้ง. คทฺธ อภิกงฺขายํ, อ. อภิฯ เป็น คิทฺธิ ธาตุ แปลง อิ ที่ คิ เป็น อ ศัพท์ หลัง คิธฺ อภิกงฺขายํ. แปลง อิ เป็น อ และ ลงนิคคหิตอาคม.
คทฺรภ : (ปุ.) ลา, ฬา.
คทฺรภี : (อิต.) นางลา, นางฬา.
คทา : (อิต.) ตะบอง, ไม้ตะบอง, ไม้พลอง, ศัตรา. วิ. คํ วุจฺจติ วชิรํ, ตํ วิย ทุกฺขํ ททาตีติ คทา. อาวุธกุเวร วิ. อสฺส กุเวรสฺส ปหรณํ อาวุธํ คทา.
คทิต : (นปุ.) ถ้อยคำ. คทฺ วิยตฺติยํ วาจายํ, โต, อิอาคโม.
คเทร : (ปุ.) เมฆ (มีเสียงกระหึ่ม). คทฺ เทวสทฺเท, อิโร. ส. คทามฺพร.
คนฺตุ : ป. ผู้ไป, ผู้ถึง
คนฺตุกาม : (วิ.) ผู้ใคร่เพื่ออันไป วิ. คนฺตํ กาโม คนฺตุกาโม.
คนฺถ : (วิ.) แต่ง, ร้อยกรอง, เรียบเรียง.