สริกฺข สริกฺขก : (วิ.) อัน...เห็นเสมอ, อัน...เห็นสม, อัน...พึงเห็นเสมอ. วิ. สมานมิว มํ ปสสิตพฺโพติ สริกฺโข สริกฺขโก วา. คล้าย, คล้ายกัน, เช่นกัน, เหมือนกัน. วิ. สมาน มิว นํ ปสฺสตีติ สริกฺโข สริกฺขโก วา. สมานสฺส โส, ทิสฺธาตุยา ริกฺโข. ศัพท์หลัง ก สกัด.
สริต สริตก : (นปุ.) ฝุ่นหิน.
สริตา : (อิต.) แม่น้ำ วิ. ยถานินฺนํ สรตีติ สริตา. สรฺ คติยํ, โต, อิอาคโม.
สริตุ : ค. ผู้จำได้
สรีร : (นปุ.) ร่าง (ตัว), กาย, ร่างกาย, ตัว, ตน, ตัวตน, สรีระ, วิ. สรตีติ สรีรํ. สรฺ คติยํ, อีโร. สรนฺติ วาตํ หึสนฺตีติ วา สรีรํ. สรฺ หึสายํ. อภิฯและฎีกาฯ ลงอีรปัจ. รูปฯ ลง อิร ปัจ. ทีฆะ.
สรีรกิจฺจ : (นปุ.) กิจคือการเผาซึ่งสรีระ (การปลงศพ), กิจแป่งสรีระ (การทำกิจเกี่ยวแก่ร่างกาย), สรีรกิจ.
สรีรฌาปนกิจฺจ : (นปุ.) กิจคือการยังสรีระให้ไหม้, การเผาศพ.
สรีรึ : (ปุ.) สัตว์ วิ. สรีรสํขาโต กาโย อสฺส อตฺถิ โส สรีรี. อี ปัจ.
สรีสป : (ปุ.) แมลงป่อง.
สรูป : (นปุ.) รูปแห่งตน, รูปของตน. ส+รูป. รูปเหมือนกัน. สม+รูป. รูปอันมีอยู่, รูปมีอยู่. สภาวะ, ธรรมชาติ. สนฺต+รูป. แปลง สนฺต เป็น ส. ความสมควรแก่ภาวะของตน วิ. รูปสฺส ยถา สรูปํ. ส แทน ยถา. ไทย สรุป สรูป ใช้เป็นกริยาว่า รวมความมาย่อเอาแต่ประเด็นของเรื่อง ใช้เป็นนามในความว่า ประเด็นย่อ ๆ ของเรื่อง.
สโรช : (นปุ.) พืชที่เกิดในสระ, บัว, ดอกบัว. ส. สาโรช.
สโรรุห : (นปุ.) พืชที่งอกในสระ, บัว, ดอกบัว. วิ. สรสิ รุหตีติ สโรรุหํ. ส. สโรรุห.
สล : (ปุ.) กระต่าย. สลฺ อาสุคติยํ, อ.
สลกฺขณ : ค. มีลักษณะดี
สลก สสงฺก : (ปุ.) พระจันทร์, เดือน, ดวงเดือน. วิ สโส อํโก ยสฺส โส สสํโก สสงฺโก วา.
สลขาริก สสงฺขาริก : (วิ.) เป็นไปกับด้วยสังขาร.
สลภ : (ปุ.) ตั๊กแตน. สรฺ หึสายํ, อโภ, รสฺส ลตฺตํ สยฺ คมเน วา. ผีเสื้อ ก็แปล.
สลฺย สลฺล : (นปุ.) แผล, ขวาก, หนาม, ลูกศร, ลูกปืน. วิ. สตฺตานํ สรีเร สลติ ปวีสตีติ สลฺยํ สลฺลํ วา. สลฺ คติยํ, โย, โล วา. สตฺตานํ ชีวิตํ สลยนฺติ กมฺเปนฺติ วิทฺธํเสนฺตีติ วา สลฺยํ สลฺลํ วา. สลฺ จลเน.
สลฺยาณ สลฺลาณ : (ปุ. นปุ.) การไป, การเป็นไป, ความเป็นไป. สลฺ คติยํ, ยาโณ, ลาโณ วา. กัจฯ ๖๓๓ รูปฯ ๖๔๑.
สลฺล : (ปุ.) เม่น. สลฺลฺ อาสุคติยํ, อ.
สลฺลก : (ปุ.) เม่น. สลฺลฺ อาสุคติยํ, อ. สกตฺเถโก.
สลฺลกฺขณ : (นปุ.) การกำหนดดี, การกำหนดด้วยดี, ลักษณะดี. เป็น สลฺลขณา สลฺลกฺขนา (อิต.) บ้าง.
สลฺลกฺเขติ : ก. กำหนด, พิจารณา
สลฺลกตฺต : (ปุ.) หมอบาดแผล, หมอผ่าตัด, ศัลยแพทย์. วิ. กาเย ปวิฏฐสราทิสลฺลํ นีหรณวเสน กนฺตตีติ สลฺลกตฺโต. สลฺลปุพฺโพ, กติ เฉทเน, โต, อิโลโป.
สลฺลกตฺติย สลฺลกมฺม : (นปุ.) การผ่าตัด, ศัลยกรรม.
สลฺลกี : (อิต.) อ้อยช้าง ชื่อพรรณไม้ใช้ทำยา, ช้างน้าว.
สลฺลนีหรเวชฺช สลฺยเวชฺช สลฺลเวช : (ปุ.) หมอผ่าตัด, ศัลยแพทย์.
สลฺลปติ : ก. สนทนา
สลฺลเวชฺช : ป. หมอผ่าตัด
สลฺลหุก : (วิ.) เบา, เบาพร้อม (คือ เบากาย เบาจิต), กระปี้กระเปร่า. สํปุพฺโพ, สํฆฺ คติโสสเนสุ, โก. ลง อปัจ. ประจำหมวดธาตุ ลบนิคคหิตที่ธาตุ แปลง ฆ เป็น ห แปลง อ ที่ ห เป็น อุ แปลงนิคคหิตที่บทหน้าเป็น ล.
สลฺลาป : (ปุ.) การกล่าวกับ, การกล่าวด้วยดี, การกล่าวด้วยดีต่อกัน, การพูดจากัน, การสนทนา, การเจรจาปราศรัย, คำอ่อนหวาน. วิโรธรหิตํ วจนํ สลฺลาโป. สํปุพฺโพ, ลปฺ วาเ กฺย, โณ.
สลฺลีน : กิต. เร้นอยู่, แอบ, หาที่อยู่อย่างเร้นลับ
สลฺลียติ : ก. ซ่อนเร้น
สลฺเลข : (ปุ.) การขัดเกลา, ความขัดเกลา(ขัดเกลากิเลส). สํปุพฺโพ, ลิขฺ เลขเน, โณ.
สล สลล สลฺลล : (นปุ.) ขนเม่น. สลฺ อาสุคติยํ, อ, อโล. ศัพท์ที่ ๓ สลฺลฺ อาสุคติยํ, อโล.
สลสี : (อิต.) ขนเม่น. สลฺ ธาตุ อล ปัจ. อี อิต.
สลาก : (ปุ. นปุ.) หอก, หลาว, ขวากเหล็ก. สลฺ อาสุคติยํ, อาโก.
สลากคฺค : นป. ห้องจ่ายสลาก
สลากภตฺต : (นปุ.) ภัตอันบุคคลยังบุคคลให้จับสลากแล้วจึงให้, ภัตตามสลาก, สลากภัต, ฉลากภัต.
สลากหตฺถ : (ปุ.) การเล่นฟาดให้เป็นรูปต่างๆ, การฟาดให้เป็นรูปต่าง ๆ.
สลากา : (อิต.) ซี่, ซี่ไม้, ติ้ว, ตั๋ว, สลาก ฉลาก คือ สิ่งที่ทำไว้สำหรับจับเสี่ยงทายโดยมีเครื่องหมายกำกับ เป็นการทำบุญเป็นสังฆทาน. สลฺ คติยํ จลเน วา. อาโก, อิตฺถิยํ อา.
สลาฎ : (วิ.) ดิบ. สลาฎฺ พาเ ลฺย, อุ.
สลาฏก : ค. ดิบ
สลาภ : (วิ.) มีลาภ
สลิล : (นปุ.) น้ำ วิ. สลตีติ สลิลํ. สลฺ คติยํ, อิโล. รูปฯ ๖๕๕ ลง อิร ปัจ. แปลง ร เป็น ล. ส. สลิล.
สลิลธารา : อิต. สายน้ำ
สลิลปฺปาย : (ปุ.) ที่มีน้ำมาก, ที่ชุ่มชื้น, ที่อันชุ่มชื้น. วิ. ปาโย พหุลํ สลิลํ เอตฺถาติ สลิลปฺปาโย พหูทกเทโส.
สลิลพฺภม : (ปุ.) ความหมุนแห่งน้ำ, น้ำวน. วิ. จกฺก มิว สลิลานํ ภโม สลิลพฺภโม.
สวก สวงฺก : (ปุ.) กุ้ง วิ. สห วํเกน วงฺเกน วา โย วตฺตเตโส สวํโก สวงฺโก วา. สํวชฺชมาโน วา วํโก วงฺโก วา ยสฺส โส สวํโก สวงฺโก วา.
สวงฺก : ค. มีโค้ง, มีคด