อภินทติ : ก. บันลือ, แผดเสียง, คำราม
อภินทิต : กิต ; นป. เสียงบันลือ, เสียงคำราม
อภินฺน : กิต. ไม่แตกแล้ว, ตกมันแล้ว
อภินนฺทติ : ก. ยินดียิ่ง, ร่าเริง
อภินนฺทน : (นปุ.) ความชื่นชม, ความยินดี, ความยินดียิ่ง, ความชอบใจ, ความชอบใจยิ่ง.ส.อภินนฺท.
อภินนฺทนา : (อิต.) ความชื่นชม, ความยินดี, ความยินดียิ่ง, ความชอบใจ, ความชอบใจยิ่ง.ส.อภินนฺท.
อภินนฺทนาการ : (ปุ.) การทำด้วยความยินดียิ่ง, ความยินดียิ่ง.คำแปลหลังนี้การ เป็นศัพท์สกัด.
อภินนฺทิต : กิต; นป. ความยินดี, ความบันเทิง
อภินนฺที : ค. ผู้เพลิดเพลิน, ผู้ร่าเริง
อภินมติ : ก. ก้มลง, โค้ง, งอ
อภินย : (ปุ.) การนำไปยิ่ง, การนำไปเฉพาะ.อภิปุพฺโพ, นีนเย, อ.การแสดงท่าทาง, การแสดงละคร, การแสดงกล.วิ.ปสฺสนฺ-ตานํอภิมุขํนยนํอภินโย.อภิปุพฺโพ, นีปาปุณเนโพธเนวา, อ.ส.อภินย.
อภินยน : นป. การนำไปเฉพาะ, การสอบถาม
อภินว : (วิ.) ชมเชย, ยกย่อง, สรรเสริญ, ใหม่.นุถุติยํ, อ, นโว.นโว.เอวอภินโว. อภิมโตปสตฺโถวานโวอภินโว.
อภินิกฺขมติ : ก. สละโลก, ออกบวช, ออกจากกาม
อภินิกฺขมน : (นปุ.) การก้าวออกยิ่ง, การออกบวช, การออกบวชเพื่อคุณอันยิ่ง, การออกจากกาม, อภิเนษกรมณ์.ส.อภิเนษฺกรฺมณ.
อภินิกฺขิปติ : ก. วางลง, ปลงลง
อภินิกฺขิปน : นป. การวางลง, การปลงลง
อภินิกูชิต : ค. ร้องก้อง, เห่าก้องแล้ว
อภินิคฺคณฺหาติ : ก. ยึด, ดึงกลับ, ป้องกัน, ห้าม
อภินิคณฺหนา : อิต. การยึด, การดึง
อภินิทิสติ : ก. แสดง, ชี้บอก
อภินินฺทฺริย : ค. มีอินทรีย์ไม่บกพร่อง
อภินินฺนาเมติ : ก. โน้มน้อมไป, น้อมลงไป, นำไปสู่
อภินิปชฺชติ : ก. นอนทับ, บรรทม
อภินิปตติ, อภินิปฺปตติ : ก. ตกลง, หล่นลง, โฉบลง, จู่โจม
อภินิปฺปชฺชติ : ก. ปรากฏขึ้น, ผลิต, สำเร็จ
อภินิปฺปต : กิต. ปรากฏขึ้นแล้ว, เกิดขึ้นแล้ว
อภินิปฺปตฺต : กิต. เกิดแล้ว, อุบัติแล้ว, มีผลแล้ว
อภินิปฺปนฺน : กิต. ปรากฏขึ้นแล้ว, เกิดขึ้นแล้ว, สำเร็จแล้ว
อภินิปฺปีฬนา : อิต. การบีบคั้น, การเบียดเบียน, การกดขี่
อภินิปฺปีเฬติ : ก. บีบคั้น, เบียดเบียน, กดขี่
อภินิปฺผตฺติ : อิต. การผลิต, ความสำเร็จ
อภินิปฺผาเทติ : ก. ผลิต, ทำให้เกิดขึ้น, ทำให้สำเร็จ
อภินิปาต, อภินิปาตน : นป. การตกทับ, การตกลงไป, การจู่โจม, การทำลาย
อภินิปาตี : ค. ผู้ตกไป, ซึ่งหล่นลงทับ
อภินิปุณ : ค. ละเอียดยิ่ง, รอบคอบ, ถี่ถ้วน
อภินิพฺพตฺตติ : ก. เกิด, อุบัติ, มีผล, สำเร็จ
อภินิพฺพตฺตน : นป. อภินิพฺพตฺติ, อิต. การเกิด, การอุบัติ
อภินิพฺพตฺติ : (อิต.) ความบังเกิดยิ่ง, ความบังเกิด.
อภินิพฺพตฺเตติ : ก. ให้เกิด
อภินิพฺพิชฺชติ : ก. ละทิ้ง, หลีกเลี่ยง
อภินิพฺพิชฺฌติ : ก. เจาะ, แทง, ไช
อภินิพฺพิทา : อิต. ความเบื่อหน่ายโลก
อภินิพฺพุต : ค. อันดับสนิท, อันสงบ, อันผ่องแผ้ว
อภินิมนฺตนตา : อิต. การนิมนต์, การเชื้อเชิญ, การกล่าวต้อนรับ
อภินิมนฺเตติ : ค. เชื้อเชิญ, การนิมนต์, ชักชวน
อภินิมฺมทน : นป. การขจัด, การบรรเทา, การย่ำยี