อโลปการ : ค. ทำให้เป็นคำๆ
อโลปติ : ก. ปล้น, แย่ง, ชิง, ตัด
อโลภ : (วิ.) มีความโลภหามิได้, ไม่มีความโลภ, ไม่โลภ.
อโลล, อโลลุป : ค. ไม่โลเล, ไม่วอกแวก, ไม่ถูกตัณหากระทบ, ไม่โลภ
อว : (อัพ. อุปสรรค)ปราศ (พ้นไป), รู้ (อวคต), ต่ำ, ลง(อวสิร), ใต้, แท้, แน่แท้ (อาธารณ), หมดจด (โวทาน), น้อย, ดูหมิ่น (อวชานน), ที่(โอกาส), ที่ว่าง, ติเตียน, แพร่หลาย, ซึมแทรก, แผ่ซ่าน, เสื่อม, กล่าว, ลัก(อวหาร), ลุ (ถึงสำเร็จ), แผนก, ส่วน.
อว : ก., วิ. ต่ำ, ลง, ข้างล่าง
อวกฺกนฺต : กิต. ก้าวลงแล้ว, ครอบงำแล้ว, ท่วมทับแล้ว
อวกฺกนฺติ : อิต. การก้าวลง, การหยั่งลง, ความปรากฏ
อวกฺกม : ป. การก้าวลงสู่, การเกิด, การปรากฏ
อวกฺกมติ (โอกฺกมติ) : ก. ก้าวลง, เกิด, ปรากฏ
อวกฺกมฺม : กิต. ก้าวลงแล้ว, ย่างไปแล้ว, หลีกไปแล้ว
อวกฺการ : (วิ.) อันกระทำลง, อันเป็นเดน.
อวกฺการปาติ : อิต. ถาดสำหรับใส่เศษอาหาร, ภาชนะสำหรับใส่หยากเยื่อ
อวกฺขลิต : กิต. ล้างออกแล้ว, นำออกแล้ว, ทิ้งแล้ว
อวกฺขิตฺต, (โอกฺขิตฺต) : กิต. ถูกขว้างลงแล้ว, ถูกขว้างทิ้งแล้ว
อวกฺขิปติ, (โอกฺขิปติ) : ก. โยนลง, ขว้างลง, สำรวม, คุ้มครอง
อวกฺขิปน : นป. การขว้างลง, การใส่ลง, การบรรจุลง
อวกฺเขป : (วิ.) ขว้างลง, ขว้างลงไป, โยนลง, โยนลงไป, ซัดลง, ซัดลงไป.อวปุพฺโพ, ขิปฺเขปเน, อ.
อวกงฺขติ : ก. หวัง, ต้องการ, อยาก
อวกฑฺฒติ : ก. ดึง, ฉุด, ลาก, จมลง
อวกฑฺฒน : นป. การดึง, การฉุด, การลาก
อวกนฺตติ, โอกนฺตติ : ก. ตัดออก, ผ่าออก, ฉีกออก
อวกปฺปนา, โอกปฺปนา : อิต. การตระเตรียม, การจัดแจง
อวกมฺปน : (นปุ.) การอนุเคราะห์, การเอ็นดู, การช่วยเหลือ, ความอนุเคราะห์, ฯลฯ, ความกรุณา.อวปุพฺโพ, กมฺปฺจลเน, ยุ.
อวกโรติ : ก. ทำให้เสื่อม, ดูหมิ่น, สลัดทิ้ง
อวกส : ป. การดึง, การลาก, การถอดยศ, การทำให้เสื่อมลง
อวการก : ก. วิ. กระจัดกระจาย
อวการรี : ค. ดูหมิ่น, ละเลย, เพิกเฉย
อวกาส, โอกาส : ป. โอกาส, ช่องทาง, ห้อง
อวกิริย : ๑. กิต. เกลี่ยแล้ว, โปรยแล้ว
๒. ค. ทิ้ง, ถูกสลัดทิ้ง, น่าชัง
อวกุชฺช : (ปุ.) การคว่ำลง.อวปุพฺโพ, กุชฺชฺอโธมุขีกรเณ, อ.
อวขณฺฑติ : ก. ตัด, เกี่ยว
อวขณฺฑน : (นปุ.) การขาด, ความเป็นท่อน.อวปุพฺโพ, ขฑิเฉทเน, ยุ.
อวคฺคห : ป. การห้าม, การขัดขวาง, การหน่วงเหนี่ยว
อวคจฺฉติ : ก. ตกลงไป, บรรลุถึง, เข้าถึง
อวคณฺฑการ : ป. การทำแก้มตุ่ยๆ
อวคณฺฑการก : ค. ซึ่งทำแก้มตุ่ยๆ
อวคณิต : (วิ.) ดูหมิ่น, ดูถูก, ดูแคลน.วิ. เหฏฺฐากตฺวาคณียตีติอวคณิโต.อวปุพฺโพ, คณฺ สํขฺยาเณ, โต, อิอาคโม.
อวคต : (วิ.) รู้, ตรัสรู้.บรรลุ.วิ.อวคจฺฉตีติอวคตํ.อวปุพฺโพ, คมฺคติยํ, โต.
อวคมน : (นปุ.) ความรู้, ฯลฯ, ยุปัจ.
อวคาห : ป. การก้างลงสู่, การค้นคว้า, การพิจารณา
อวคาหติ (โอคาหติ) : ก. หยั่งลง, เข้าถึง
อวคุณฺฐน : ค. อันปกคลุม, ซึ่งหุ้มห่อ
อวงฺก : ค. ซึ่งไม่คด, อันไม่งอ
อวงฺค : (นปุ.) หน้า.
อวจฺฉิทฺท : ค. ใช้ในคำว่า ฉิทฺทาวฉิทฺทํ เป็นรู, เป็นช่อง
อวจฺเฉทก : ค. ซึ่งตัดออกเป็นชิ้นๆ
อวจน : นป. ไม่ใช่ถ้อยคำ, ไม่ใช่คำกล่าว, วาจาที่ผิด