อทติ : ก. กิน
อทฺท : (วิ.) ชื้น, ชุ่ม, เปียก, แฉะ, อาบ, ซึม.อทฺคติยํ, อาปุพฺโพ วา, ทา อวขณฺฑเน, โท.
อทฺทก : (ปุ.) หมาป่า, หมาขี้เรื้อน.อทฺทหึสายํ, ณฺวุ ?
อทฺทกฺขิ, อทฺทส, อทฺทสา : ก. เขาได้เห็นแล้ว
อทฺทน : (วิ.) ปลิวไป, ฟุ้งไป, ตลบ.อทฺทฺคติยํ, ยุ.
อทฺทา : (อิต.) แผ่นดิน.อทฺทฺคติหึสาสุ, อ.
อทฺทายเต : ก. เปียก, ชุ่ม
อทฺทาร : (วิ.) คด.อาปุพฺโพ, ทา กุจฺฉิตคมเน, โร, รสฺโส, ทฺสํโยโค.
อทฺทาลก : (นปุ.) เชิงเทิน, หอรบ.อทฺทฺหึสายํ, อาโล, สตฺเถ โก.
อทฺทิ : ป. ภูเขา
อทฺทิต : กิต. ถูกกดขี่, ถูกเบียดเบียน
อทฺทิ อทฺที : (ปุ.) ภูเขา.อทฺท คติยาจนหึสาสุ, อิ. อี.
อททิ, อทา : ก. เขาได้กินแล้ว
อทฺทุ : (ปุ.) เรือนจำ, คุก.วิ.ทุกฺเขนอทติเอตฺถาติ อทฺทุ.ทุกฺขํ อทติ อนุภวติชโน เอเตนาติ วา อทฺทุ.อทฺภกฺขเณ, ทุ.
อทฺทุว : (นปุ.) หัวเข่า.
อทฺธ : (วิ.) ผู้ทรงไว้ซึ่งทรัพย์, ผู้มั่งคั่ง.
อทฺธก : (ปุ.) ขิง, ตะไคร้.
อทฺธคต : (วิ.) ผู้ไปแล้วสู่ทางไกล, ผู้ถึงแล้วซึ่งกาลยืดยาว คือผู้ที่ผ่านทางไกล หรือผ่านกาลยืดยาวคือมีชีวิตอยู่มานานผู้ถึงวัยทั้งสามผู้ผ่านวัยทั้งสาม, ผู้เฒ่า.
อทฺธคู : (วิ.) ผู้เดินทาง, ผู้เดินทางไกล, ผู้ท่องเที่ยว, ผู้เดินทางไกลเป็นปกติ, ผู้เดินทางไกลโดยปกติ.อทฺธปุพฺโพ, คมฺ คติยํ, รู.
อทฺธน : ค. ยาวเหยียด (ทางไกล)
อทฺธนิย : (วิ.) เป็นไปสิ้นกาลนาน.อทฺธ+นิย ปัจ
อทฺธภูต : (วิ.) เป็นเฉพาะแล้ว, เป็นยิ่งแล้ว.อธิ+ภู ธาตุตปัจ.ภู ธาตุอยู่หนปลายแปลงอธิเป็นอทฺธ.
อทฺธมาส : (นปุ.) กึ่งแห่งเดือน, ครึ่งเดือน.
อทฺธริย : ป. ผู้ประกอบพิธีบวงสรวง; ชื่อพราหมณ์พวกหนึ่ง
อทฺธา : (ปุ.) ทาง, ทางยืดยาว, ทางไกล, กาล, ทางยืดยาว.มีที่ใช้แต่ เอก. ป. อทฺธา ทุ.อทฺธนา ต. อทฺธุนา จ ฉ.อทฺธุโน ส.อทฺธาเนบาลีไวยากรณ์วจีวิภาค รูปฯ ๒๘๔เป็นอทฺธเน.ส.อธฺวน.
อทฺธาก : (ปุ.) ต้นรักขาว.
อทฺธาน : (วิ.) ไกล, ยาว, นาน, ยืดยาว.
อทฺธานคมน : (นปุ.) การเดินทางไกล.อทฺธาน+คมนํ.
อทฺธิก : (ปุ.) คนเดินทาง, คนเดินทางไกล, นักท่องเที่ยว.
อทฺธิกสาลก : (อิต.) ศาลาสำหรับคนเดินทาง, โรงแรม.
อทฺธี : ค. ผู้เดินทาง
อทฺธุว : ค. ไม่ถาวร, ไม่ยั่งยืน
อทฺธูภก : ค. ผู้ไม่ประทุษร้าย
อทน : (นปุ.) สถานที่ให้อาหาร, สถานที่รับอาหาร. อาปุพฺโพ, ทา ทาเน, ยุ. รัสสะ อาเป็น อ. ส. อทฺน.
อทลิทฺท : (วิ.) ไม่จน, รวย. น+ทลิทฺท.
อทสก : ค. ไม่มีขอบ, ไม่มีชาย
อทสฺสน : (วิ.) ไม่เห็น, หาย, สูญ, หายสูญ, หายไป, เสื่อม, พินาศ.
อท, อทก : ค. ผู้กิน
อทาน : (นปุ.) การไม่ให้.
อทาส : (วิ.) มิใช่ทาส, ไทย (เป็นอิสระไม่เป็นทาส).
อทิฏฺฐ , อทิฏฺฐา : ค. ไม่เห็น, ไม่ปรากฏ
อทิติ : (อิต.) อทิติ ชื่อเทพธิดาผู้เป็นมารดาของเทวดา.
อทินฺน : ค. อันเขาไม่ให้แล้ว
อทินฺนปุพฺพ : (วิ.) ไม่เคยให้แล้ว, ไม่เคยให้อะไรในปางก่อน.
อทินฺนาทาน : (นปุ.) การถือเอาซึ่งสิ่งของอันเจ้าของไม่ให้แล้ว, การถือเอาซึ่งสิ่งอันเจ้าของไม่ได้ให้แล้ว, การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แก่ตน, อทินนาทาน (การลักทรัพย์การขโมย).วิ.อทินฺนสฺสอาทานํอทินฺนาทานํ.อถวา, อทินฺนํอาทียนฺติเอเตนาติอทินฺนาทานํ.
อทิสฺสมาน : ค. ไม่ปรากฏ, ซึ่งมองไม่เห็น
อทีน : (วิ.) ผู้ไม่ย่อหย่อน, ผู้ไม่ถอยหลัง, ผู้ไม่ถอยกลับ.
อทุ : (อัพ. นิบาต) หรือไม่, แลหรือ, แล.
อทุ : นป. โน้น