อิลฺลี : (อิต.) อิลลี ชื่อดาบชนิดหนึ่ง, เขน ชื่อ เครื่องมือสำหรับป้องกันอาวุธ รูปสี่เหลี่ยม ผืนผ้า. เป็น อิลี โดยไม่แปลง ล เป็น ลฺล บ้าง.
อิลาโคล : อิต. โลก, แผ่นดิน
อิลาตล : นป. พื้นโลก, หน้าดิน
อิลิกา : อิต. โลก
อิลีส : (วิ.) ไหว, หวั่นไหว, ไหวติง. อิลฺ+อิสปัจ. ทีฆะ.
อิว : (อัพ. นิบาต) ราวกะ, เพียงดัง, เหมือน, เช่น, ดุจ, ประหนึ่ง.
อิส : (ปุ.) อิสะ ชื่อหมีชนิดหนึ่ง, หมี, ค่าง, แรด. อีสฺ คติหึสาทาเนสุ, โส, รสฺโส, สฺโลโป. เป็น อิสฺส โดยไม่ลบ สฺ ก็มี.
อิสกณฺฐก : (นปุ.) น้ำอ้อยงบ.
อิสก อึสก : (วิ.) น้อยหนึ่ง, หน่อยหนึ่ง.
อิสธร อิสินฺธร : (ปุ.) อิสธร อิสินธร ชื่อภูเขา ลูกหนึ่งใน ๗ ลูก ซึ่งเป็นบริวารของเขา สุเมรุ อภิฯ และ ฎีกอภิฯ เป็น อีสธร.
อิสร อิสฺสร : (วิ.) เป็นเจ้า, เป็นใหญ่, เป็น จอม. วิ. อีสนํ สามิภวนํ อิสโร อิสฺสโร วา. ส. อีศวร.
อิสลมฺมิก : (ปุ.) คนถือศาสนาอิสลาม.
อิสฺส : (ปุ.) อิสสะ ชื่อหมีชนิดหนึ่ง, หมี, ค่าง, แรด. อิสฺ อีสฺ คติหึสาทาเนสุ, โส. ไม่ลบ ที่สุดธาตุ. ถ้าตั้ง อีสฺ ก็รัสสะ อี เป็น อิ.
อิสฺสกี : (วิ.) มีความฤษยา, มีความริษยา. อิสฺส+อี ปัจ. ตทัสสัตถิตัท. กฺ อาคม.
อิสฺสฏฺฐ อิสฺสตฺถ : (ปุ.) คนผู้รู้ธนูศิลป์, นักรบ.
อิสฺสตฺถ : (นปุ.) ธนูศิลป์.
อิสฺสตฺถก : (ปุ.) นายขมังธนู, นายพรานธนู (ผู้มีธนูเป็นประโยชน์).
อิสฺสติ : ก. อิสสา, ริษยา
อิสฺสร : ป. ผู้เป็นเจ้า, พระอิศวร, พระเจ้าแผ่นดิน, เจ้านายเหนือหัว
อิสฺสรชน : ป. อิสรชน, ผู้เป็นไทย, ผู้มีอำนาจ
อิสฺสรนิมฺมาณ : นป. การเนรมิตขึ้น, การสร้างขึ้น
อิสฺสรนิมฺมาณวาที : ค. ผู้เชื่อว่าพระเจ้าเป็นผู้สร้างโลก
อิสฺสรภาว : (ปุ.) ความเป็นแห่งชนผู้เป็นใหญ่, ความเป็นแห่งความเป็นใหญ่, ความเป็น ใหญ่, อิสสรภาพ อิสรภาพ (ความเป็น ใหญ่ในตัวเอง ความไม่ขึ้นแก่ใคร).
อิสฺสริย : (วิ.) ยิ่ง, ใหญ่, ยิ่งใหญ่, เป็นเจ้า, เป็นใหญ่, ฯลฯ. วโส อิสฺสริยํ โลเก.
อิสฺสริยมท : ป. ความมัวเมาในความเป็นใหญ่
อิสฺสริยยส : (วิ.) ผู้มียศใหญ่, ผู้มียศยิ่ง, ฯลฯ.
อิสฺสริยาภรณ : (นปุ.) เครื่องประดับอันยิ่งใหญ่, อิสริยาภรณ์ (เครื่องประดับเกียรติยศ).
อิสฺสา : (อิต.) ความเกียดกัน, ความชิงชัง, ความหึงหวง, ความริษยา (นิสัยที่เห็นเขา ได้ดีแล้วทนอยู่ไม่ได้ คิดตัดรอนเขา คิด ทำลายเขา). วิ. อิสฺสติ สตฺเตสุปิ คุเณสุ วจสา มนสา วา โทสาโรปนํ กโรตีติ อิสฺสา. อิสฺส อิสฺสายํ, อ. อิสฺ อิสฺสายํ วา, โส. ไทยนำคำ อิจฉา ซึ่งแปลว่าความหวัง เป็นต้น มาใช้ในความหมายว่าริษยา ดังคำ ว่า อิจฉาตาร้อน. ส. อีรฺษยา.
อิสฺสามนก : ค. ผู้มีใจริษยา
อิสฺสายนา : (อิต.) กิริยาที่ริษยา, ความริษยา, ความฤษยา.
อิสฺสาส : (ปุ.) ธนู, คนแผลงธนู, คนยิงธนู. วิ. อุสุ อสตีติ อิสฺสาโส. อุสุปุพฺโพ, อสุ เขปเน, โณ. แปลง อุ เป็น อิ และ อุ ที่ สุ เป็น อ ซ้อน สฺ.
อิสฺสุกี : (วิ.) ผู้มีความขวนขวาย. อิสฺ อุญฺเฉ, อุกี.
อิสฺสุกึ : ค. ผู้อิสสา, ผู้ริษยา
อิสฺเสร : (นปุ.) ความยิ่งใหญ่, ความเป็นเจ้า, ความเป็นใหญ่. ณ ปัจ. ภาวตัท สกัด แปลง อ ที่ ส เป็น เอ.
อิสิ : (ปุ.) ฤาษี, ฤษี (ผู้แสวงหาคุณความดี ผู้ถือบวช), บุคคลผู้แสวงหา, บุคคลผู้ แสวงหาความดี, บุคคลผู้ปรารถนาดี. วิ. สิวํ อิจฺฉตีติ อิสิ. อิสฺ คเวสนอิจฺฉาสุ, อิ. อิสิ เป็นชื่อของพระอิรยะ เป็นพระนามของ พระพุทธเจ้า ก็มี. ส. ฤษิ.
อิสิกา, อิสีกา : อิต. ไม้จำพวกกก, แฝก
อิสิคิล : (ปุ.) ภูเขาผู้กลืนกินซึ่งฤาษี, ภูเขา อิสิคิลิ. วิ. อิสโย คิลตีติ อิสิคิลิ. อิสิปุพฺโพ, คิลฺ อชฺโฌหรเณ, อิ.
อิสิคิลิ : ป. ชื่อภูเขาในแคว้นมคธ
อิสิปตน : นป. การตกไปของฤษี, ชื่อของสถานที่ที่พระพุทธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนา
อิสิปตนมิคทายวน : (นปุ.) ป่าเป็นที่ตกไปแห่ง ฤาษีและเป็นที่ให้อภัยแก่เนื้อ, ป่าเป็นที่อยู่ แห่งฤาษีและห้ามฆ่าสัตว์.
อิสิปพฺพช อิสิปพฺพชฺช : (วิ.) บวชด้วยความเป็นฤาษี, บวชเป็นฤาษี.
อิสิปพฺพชา : อิต. การสละบ้านเรือนออกบวชเป็นฤษี
อิสิร : (ปุ.) ไฟ. อีสฺ คติหึสาทาเนสุ, อิโร. รัสสะ.
อิสุ : (ปุ. อิต.) ศร, ลูกศร. อีสฺ หึสายํ, อุ. รัสสะ.
อิสุธิ : ป., อิต. กระบอกบรรจุลูกศร, แล่ง
อิห : (อัพ. นิบาต) ใน...นี้. อิม ศัพท์ ห ปัจ. แปลง อิม เป็น อิ.
อิหโลก : ป., อิหโลกิก นป. โลกนี้, ภพนี้
อิหโลกิก : (วิ.) เกิดแล้วในโลกนี้