อวตส : (วิ.) ยอด, เลิศ, ประเสริฐ.
อวตส : (ปุ.) เครื่องประดับหู, ตุ้มหู.วิ.อุทฺธํตสียเตติอวตํโส.อวปุพฺโพ, ตสฺอลงฺกาเร, อ, นิคฺคหิตาคโม.
อวตาร : (ปุ.) การลง, การหยั่งลง, การข้าม, การข้ามลง, ท่า, ท่าน้ำ, รู, ช่อง, โพรง, ละแวก.อวปุพฺโพ, ตรฺตรเณ, โณ.ส. อวตาร.
อวติฏฺฐติ : ก. ตั้งลง, ยึดมั่น, ยืนนิ่ง
อวติณฺณ (โอติณฺณ) : กิต. หยั่งลงแล้ว, อวตารลงมาแล้ว, แบ่งภาคลงมาเกิดแล้ว
อวทญฺญุต, อวทญฺญู : ค. ผู้ไม่เผื่อแผ่, ผู้ทำเป็นไม่รู้ความประสงค์ของผู้ขอ
อวทาต (โอทาต) : ค. ขาวสะอาด
อวทานิย : ค. ตระหนี่, อันตกต่ำ
อวทาปน : นป. ความสะอาด, ความหมดจด
อวทายติ : ก. กรุณา, เอื้อเฟื้อ
อวทารณ : (วิ.) ขุด, เจาะไช, เซาะ, เซาะลง, ทำลาย.
อวทียติ : ก. ถูกตัด, ถูกทำลาย
อวเทหก : ค. เต็มอิ่ม, เต็มท้อง เช่นคำว่า อุทราวเทหกโภชนํ = อาหารหนัก
อวธาน : นป. การเอาใจใส่, การเอื้อเฟื้อ
อวธารณ : (นปุ.) การรับรอง, การรับไว้, การกำจัดลง, ความมั่นคง, คำมั่นคง.
อวธาเรติ : ก. กำหนดแน่, จำกัดลง, เลือก
อวธิ : (นปุ.) เขต, แดน, ความจำกัด, ความกำจัดลง, หลุม, ที่ต่ำ.อว+ธาธษตุอิปัจ.
อวน : (นปุ.) การรักษา, ความรักษา. อวฺรกฺขเณยุ.
อวนฺตตณฺห : ค. ผู้ที่มีตัณหายังไม่คายคืน
อวนติ : อิต. การก้ม, การโน้ม, การยอบกายลง
อวนฺติ : ป. ชื่อแคว้นหนึ่งในอินเดีย
อวนฺติอวนฺตี : (อิต.) อวันตีชื่อชนบท ๑ ใน ๒๐ของอินเดียโบราณเมืองหลวงชื่ออุชเชนี.วิ. น วมนฺตีติอวนฺติ.นปุพฺโพ, วมุอุคฺคิรเณ, ติ, มสฺสนตฺตํ.อวตีติวาอวนฺติอวนฺตีวา.อวฺรกฺขเณ, นฺโต, อิตฺถิยํอี.ส.อวนฺติอวนฺติกาอวนฺตี.
อวนถ : ค. ไม่มีกิเลส, ปราศจากกิเลส
อวนท : (ปุ.) คนผู้ให้การรักษา, หมอ, แพทย์.
อวนฺทิย : ค. ผู้ไม่ควรกราบไหว้
อวนิ : (อิต.) แผ่นดิน วิ. สตฺเตอวตีติอวนิ.อวฺรกฺขเณ, ยุ, นสฺสนิตฺตํ (แปลงนเป็นนิ), นสฺสวาอสฺสอิตฺตํ (หรือแปลงอแห่งนเป็นอิ). หรือลงอนิปัจ.รูปฯลงอิปัจ.นฺอาคม.เป็นอวนีบ้างส.อวนิอวนี.
อวนินฺทติ : ก. ติเตียน, นินทา
อวนีปติ, อวนีส : ป. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน
อวปตฺต, โอปตฺต : ค. มีใบหล่นลงแล้ว, ไม่มีใบ
อวปายี : ค. ผู้ดื่ม
อวปิวติ : ก. ดื่มลงไป
อวพุชฺฌติ : ก. ตรัสรู้, เข้าใจ, ตื่น
อวโพธ : นป. อวพุชฺฌน, อิต. ความรู้, ความเข้าใจ, การตรัสรู้, การตื่น
อวโพธติ : ก. รู้แจ้ง, ตรัสรู้, ตื่น
อวโพธน : (วิ.) รู้, ตรัสรู้, บรรลุ.อวปุพฺโพ, พุธฺญาเณ, ยุ.
อวโพเธติ : ก. ให้ตรัสรู้, ให้ตื่น
อวภต : กิต. นำมาแล้ว, ถือไปแล้ว, ถูกนำสืบต่อกันมาแล้ว
อวภาสก : ค. ส่องแสง, รุ่งโรจน์, โอภาส
อวภาสติ : ก. ส่องแสง, โชติช่วง
อวภุญฺชติ : ก. กิน, รับประทาน
อวภูต : ค. ต่ำ, ไม่มีค่า, น่าเกลียด, ปรากฏ
อวมงฺคล : (นปุ.) อวมงคล (ไม่เป็นความเจริญ).เรียกงานทำบุญเกี่ยวกับการตายว่างานอว-มงคล.คือ งานที่ปรารภเหตุที่ทำให้เกิดความเศร้าโศกเสียใจ.
อวมงฺคล, อวมงฺคลฺล : ๑. นป. อวมงคล, ความไม่เจริญ ;
๒. ค. ไม่เจริญ, ไม่เป็นมงคล
อวมญฺญติ : ก. ดูหมิ่น, ดูถูก, สบประมาท
อวมญฺญน : (นปุ.) ความสำคัญ, ความเข้าใจ.อวปุพฺโพ, มนฺญาเณ, ยุ.ลงยปัจ.ประ-จำหมวดธาตุก่อนเป็นนฺยแปลงนฺยเป็นญฺญแปลงยุเป็นอน.
อวมญฺญนา : อิต. การดูหมิ่น, การสบประมาท