อภิสญฺญานิโรธ : ป. การดับสัญญา
อภิสญฺญูหติ : ก. ย่อเข้า, รวมกันเข้า
อภิสฏ : กิต. ไหลไปแล้ว, เข้าไปหาแล้ว
อภิสณฺฑ : ป. การประมวล, นำมารวมกันเข้า
อภิสตฺต : กิต. อันเขาด่าแล้ว, อันเขาแช่งแล้ว
อภิสทฺทหติ : ก. เชื่อมั่น, เชื่อถือ, เลื่อมใส, นับถือ
อภิสนฺตาเปติ : ก. ให้เร่าร้อน, แผดเผา, ไหม้, ให้ทำลาย
อภิสนฺถว : (ปุ.) ความชื่นชมยิ่ง, ความชมเชยยิ่ง, ความยกย่องยิ่ง, ความสรรญเสริญยิ่ง, ความชื่นชม, ฯลฯความสดุดี, การสดุดี
อภิสนฺถวนา : (อิต.) ความชื่นชมยิ่ง, ความชมเชยยิ่ง, ความยกย่องยิ่ง, ความสรรญเสริญยิ่ง, ความชื่นชม, ฯลฯความสดุดี, การสดุดี.
อภิสนฺท : (ปุ.) ภาวะอันไหลออกจากเหตุ, ผล, วิบาก.อภิปุพฺโพ, สนฺทฺปสวเน, อ.
อภิสนฺทติ : ก. ไหลออก, ไหลไป, วิ่งไป, ซึม, ท่วมท้น
อภิสนฺทน : นป. การไหลออก, การไหลไป ; วิบาก, ผลอันไหลออก
อภิสนฺทหติ : ก. เชื่อม, ต่อ, รวมกัน, ทำให้พร้อมเสร็จ
อภิสนฺทิ : อิต. อัชฌาสัย, ธรรมชาติผู้อาศัยจิตนอนอยู่, ความมุ่งหมาย
อภิสนฺเทติ : ก. ให้ไหลออก, ให้เต็ม, บรรจุ, แผ่ไป, ซึมไป
อภิสนฺธิ : (อิต.) ธรรมชาติผู้อาศัยจิตนอนอยู่, ความมุ่งหมาย, อัธยาศัย.วิ.จิตฺเตอภิสนฺ-ธายเตติอภิสนฺธิ.อภิสํปุพฺโพ, ธาธาร-เณ, อิ.
อภิสนฺน : ค. ไหลออกแล้ว, เต็มแล้ว, บริบูรณ์แล้ว
อภิสปติ : ก. ด่า, สาป, ติเตียน ; สาบาน
อภิสปน : นป. คำสาบาน, คำสาปแช่ง
อภิสมฺปราย : (ปุ.) ปรโลกอันสัตว์พึงไปในเบื้องหน้าพร้อมเฉพาะแล้ว, ภพอันสัตว์พึงถึงพร้อมเฉพาะในเบื้องหน้า, โลกหน้า, ภพหน้า.
อภิสมฺปรายิก : (วิ.) ผู้ไปสู่ภพหน้า, ผู้ไปสู่โลกหน้า.
อภิสมฺปรายิกภว : (ปุ.) ภพอันสัตว์พึงไปในเบื้องหน้า, ภพหน้า.
อภิสมฺพุชฺฌติ : ก. ตรัสรู้, รู้ยิ่ง, ตื่น
อภิสมฺพุชฺฌน : นป. การตรัสรู้, การเข้าถึงหรือบรรลุ
อภิสมฺพุทฺธ : (วิ.) ผู้รู้พร้อมแล้วด้วยปัญญาอันยิ่งผู้ตรัสรู้แล้วด้วยปัญญาอันยิ่ง.
อภิสมฺพุทฺธตฺต : นป. ความตรัสรู้
อภิสมฺพุทฺธาน : ค. ตื่นอยู่, รู้แจ้ง
อภิสมฺโพธิ : (อิต.) ปัญญาเป็นเครื่องตรัสรู้ยิ่ง, ความตรัสรู้พร้อมยิ่ง, ความรู้พร้อมยิ่ง, ความรู้พร้อมด้วยปัญญาอันยิ่ง, ความตรัสรู้เองด้วยปัญญาอันยิ่ง, ความรู้เองด้วยปัญญาอันยิ่ง.
อภิสมฺโพเธติ : ก. ให้ตื่น, ให้ตรัสรู้
อภิสมฺภวติ : ก. บรรลุ, ถึง, ได้รับ, ชนะ ; จัดแจง
อภิสมฺภิณาติ : ก. สามารถถึง, บรรลุ, ได้รับ, ตรัสรู้
อภิสมฺภู : ค. อันถึง, สำเร็จ, บรรลุ
อภิสมฺมติ : ก. สงบ, ระงับ, หยุด
อภิสมย : (ปุ.) การถึงพร้อมเฉพาะ, การตรัสรู้-พร้อมเฉพาะ, การตรัสรู้, การตรัสรู้ซึ่งธรรมการบรรลุ, การบรรลุธรรม, การละ, การทิ้ง, การปล่อย, การวาง, ความถึงพร้อมเฉพาะ, ฯลฯ, คราวอันยิ่ง, กาลอันยิ่ง.อภิสํปุพฺโพ, อยฺ อิวา คมเน, อ. ตรัสรู้ได้ด้วยอะไร?ตรัสรู้ได้ด้วยจิตที่เป็นปัจจุบันและด้วยญาณในขณะโลกุตตรมรรค.ไตร.๓๑/๖๐๒.
อภิสมาคจฺฉติ : ก. เข้าใจชัด, แทงตลอด
อภิสมาจาร : (ปุ.) ความประพฤติชอบยิ่ง, ความประพฤติอันดี, มารยาทอันดี, อภิสมาจารคือ ธรรมเนียมของภิกษุ ขนบธรรมเนียมของภิกษุมารยาทอันดีงามของภิกษุเป็นสิกขาบทที่มานอกพระปาติโมกข์ ปรับอาบัติ๒อย่างคือถุลลัจจัยมีห่าง ๆ และ ทุกกฏเป็นพื้น.
อภิสมาจาริก : (วิ.) อันเป็นอภิสมาจาร.
อภิสมาจาริกาสิกฺขา : (อิต.) สิกขาอันกล่าวถึงขนบธรรมเนียมอันดีของภิกษุ, สิกขาอันเป็นอภิสมาจารเป็นสิกขามานอกพระปาติ-โมกข์ไม่มีจำนวนบอกไว้.
อภิสมิกฺขติ : ก. เฝ้าดู, สังเกต
อภิสเมจฺจ : กิต. เข้าถึง, บรรลุ, ตรัสรู้
อภิสเมต, อภิสมิต : กิต. ตรัสรู้, รู้แจ้งแทงตลอดแล้ว
อภิสเมตาวี : ค. ผู้รู้แจ้งแทงตลอด, ผู้บรรลุ
อภิสเมติ : ก. ตรัสรู้, เข้าถึง, บรรลุ
อภิสร : ป. บริษัท, บริวาร
อภิสลฺเลขิก : ค. ผู้ขัดเกลายิ่ง, ผู้ประพฤติตบะ
อภิสว : (วิ.) เบียดเบียน, ผูก, จำ, ติดต่อ, ละเอียด, ป่น.อภิปุพฺโพ, สุอภิสเว, อ.
อภิสวติ : ก. ไหลไป, ซึมเข้าไป
อภิสสติ : ก. เกลียดชัง, บริภาษ, สาปแช่ง
อภิสฺสติ : ก. ด่า, ต่อว่า, ตัดพ้อ