อาลกมนฺทา : อิต. เมืองของท้าวกุเวร
อาลกอาฬก : (ปุ.) หมาป่า, หมาบ้า.อลฺนิวารเณ, ณฺวุ.
อาลการ : (ปุ.) ใบกระโดง, ใบกระโดงเรือ, ใบเรือ.
อาลกาอาลกมนฺทา : (อิต.) อาลกมันทาชื่อเมืองกุเวร.วิ.อลํวิภูสนํกโรตีติอลกา.อลกาเอวอาลกา. อาลกาเอว โมทกรณโตอาลกมนฺทาเป็นอาลกมณฺฑาก็มี.
อาลคฺเคติ : ก. คล้องไว้, แขวนไว้, ติดไว้; ให้แขวนไว้, ให้ติดไว้
อาลนาล : (นปุ.) น้ำส้มพะอูม.
อาลป : ป. การพูด, การสนทนา, คำพูด
อาลปติ : ก. เรียกร้อง, ทักทาย, สนทนา
อาลปน : (นปุ.) การร้องเรียก, การบอกเล่า, การกล่าว, การพูด, การสนทนา, คำทัก, คำร้องเรียก, คำกล่าวโดยทำต่อหน้า, การกล่าวโดยทำต่อหน้า, วิ.อภิมุขํกตฺวาลปนํอาลปนํ.ส.อาลปน.
อาลปนตา : อิต. การร้องเรียก, การทักทาย
อาลปนา : อิต. การร้องเรียก, การวิงวอน
อาลมฺพ : (ปุ.) อารมณ์.วิ.จิตฺตเจตสิเกหิอาลมฺพียเตติอาลมฺโพ.ลมฺพนฺติเอตฺถรูปาทีสูติวาอาลมฺโพ.อาปุพฺโพ, ลพิอวสํสเน, อ.
อาลมฺพณอาลมฺพน : (นปุ.) อารมณ์.วิ.จิตฺตเจตสิกาเอตฺถอาคนฺตฺวาลมฺพนฺตีติอาลมฺพณํอาลมฺพนํ วา, ยุปัจ. ส. อาลมฺพนการอาศรัยอยู่, การห้อยอยู่.
อาลมฺพติ : ก. แขวน, หน่วงไว้, ยึด, ห้อย, เกาะเกี่ยว
อาลมฺพน : นป. อารมณ์, การยึดอารมณ์, การแขวน, การห้อย
อาลมฺพร : (ปุ.) กลองเทศ, เปิงมางชื่อกลองชนิดหนึ่งขึงหนังทั้งสองหน้าสำหรับตีเข้ากับปี่พาทย์.วิ.อาลมฺพอิติสทฺทายเตติอาลมฺพโร.รปัจ.
อาลมฺภร, อาฬมฺภร : ป. เปิงมาง; การเตรียมรบ
อาลย : (วิ.) พัวพัน, ห่วงใย, ลวงอุ.ปพฺพชิตาลยลวงว่าเป็นบรรพชิต.ส. อาลย.
อาลยติ : ก. ติด, ยึด, เกาะแน่น, อยาก
อาลยสมุคฺฆาต : (ปุ.) ความถอนขึ้นด้วยดีซึ่ง อาลัย, ความหมดกังวล, ความหมด อาลัย, ความหมดตัณหา.
อาลวาลก : (นปุ.) ร่องน้ำรอบโคนต้นไม้, ชลาธาร. อาล (ต้นไม้?) + วาลก (ร่องน้ำ) วาล ก สกัด. ส. อาลวาล อ่างน้ำ.
อาลสฺย อาลสฺส : (นปุ.) ความเป็นแห่งคน เกียจคร้าน, ความเป็นคนเกียจคร้าน. วิ. อลสสฺส ภาโว อาลสฺยํ. ณฺย ปัจ. ภาวตัท ลบ อ ที่ ส ทีฆะ อ อักษรต้นเป็น อา ลบ ณฺ ศัพท์หลังแปลง สฺย เป็น สฺส.
อาลสิย : (นปุ.) ความเป็นแห่งคนเกียจคร้าน, ฯลฯ. วิ. อลสสฺส ภาโว อาลสิยํ. ณฺย ปัจ. ความเกียจคร้าน. ณฺย ปัจ. สกัด เมื่อลบ อ ที่สุดศัพท์ แล้ว ลง อิ อาคม รูปฯ ๓๗๑ หรือ ลง ณิย ปัจ. ตามสัททนีติ.
อาลสิย, - ลสฺย, - ลสฺส : นป. ความเกียจคร้าน, ความเฉื่อยชา
อาลาน : (นปุ.) เสาตะลุง. วิ. อาลาติ อสฺมึ อเนน วา พนฺธตีติ อาลานํ อาปุพฺโพ, ลา พนฺธเน, ยุ. ส. อาลาน.
อาลาน, - ฬาน : นป. เสา, เสาตะลุง
อาลาป : (ปุ.) การกล่าวในเบื้องต้นในกาลที่ ไปและกาลเป็นที่มา. วิ. อาทิมฺหิ คมนกาล- อาคมนกาเล ลาโป อาลาโป. การทักก่อน ให้น่ารักเมื่อไปและมา, การทักก่อน, การพูดก่อน, การทักทาย. วิ. อาทิมฺหิ ลาโป อาลาโป. อาทิโก วา อาลาโป อาลาโป. อาปุพฺโพ, ลปฺ วจเน, โณ. ส. อาลป.
อาลิ : (ปุ.) แมลงป่อง (ประดับโลก). อลฺ ภูสเน, ณิ. ส. อาลิ.
อาลิขติ : ก. ขีดเส้น, วาดรูป
อาลิงฺค : (ปุ. นปุ.) อาลิงคะ ชื่อกลองพิเศษ.
อาลิงฺคณ อาลิงฺคน : (นปุ.) การสวมกอด, การเคล้าคลึง, การอิงแอบ, ความสวมกอด, ฯลฯ. วิ. อาลิงฺคียเตติ อาลิงฺคณํ อาลิงคนํ วา. อาปุพฺโพ, ลิงฺคฺ คมเน, ยุ. ส. อาลิงฺคน.
อาลิงฺคติ : ก. สวมกอด, กอดรัด, เคล้าคลึง
อาลิงฺคน : นป. การสวมกอด, การเคล้าคลึง
อาลิงฺคย : นป. กลองเล็ก
อาลิงฺคฺย : (ปุ.) การสวมกอด ฯลฯ. ย ปัจ.
อาลิงฺคิย : กิต. สวมกอด, เคล้าคลึง
อาลิตฺต : กิต. ฉาบทาแล้ว, ลูบไล้แล้ว; สุมไฟแล้ว, ติดไฟแล้ว
อาลินฺท : (ปุ.) ระเบียง, หน้ามุข, พะไล, เพิง. วิ. อลิ สาขา อินฺโท เอตฺถาติ อาลินฺโท. ทีฆะ. ส. อาจินฺท ชานบ้าน. อาลี
อาลิปฺปติ, อาลิมฺปียติ : ก. อันเขาฉาบทา, อันเขาติดไฟ
อาลิมฺปติ : ก. ทา, ฉาบ, เจิม, ลูบไล้
อาลิมฺปน : นป. การฉาบทา, การลูบไล้; การจุดไฟ
อาลิ, - ฬิ : ๑. อิต. เขื่อน, ทำนบ; ปลาชนิดหนึ่ง; เพื่อนหญิง ;
๒. ป. แมลงป่อง
อาลี : อิต. หญิงสหาย; สะพาน; เขื่อน
อาลีนก : นป. ดีบุก, สังกะสี
อาลุ : นป. หัวพืชที่กินได้, เง่ามัน; กาต้มน้ำ, หม้อ, หวด
อาลุก :
๑. นป. ดู อาลุ๒. ค. มีความรู้สึกเร็ว, มีความปรารถนา
อาลุมฺปการ : ค. ปั้นเป็นคำ, แบ่งเป็นคำ
อาลุมฺปติ : ก. ปั้น, แบ่ง, ตัด; กิน, กินหญ้า
อาลุลติ : ก. ฟุ้งซ่าน, ขุ่นมัว, หมองหม่น