อุทฺโทสิต : (ปุ.) โรงไว้ของ, โรงเก็บของ. วิ. อุทกํ วสิต มจฺฉาทนํ, กต เมเนนาติ อุทฺโทสิโต. อุทฺธ
อุทฺธ : ค. เบื้องบน, เลย, เกิน, นอกเหนือไป, ข้างล่าง, (เวลา) หลัง, ต่อไป, ในอนาคต
อุทฺธ : (อัพ. นิบาต) ข้างบน, เบื้องบน, เบื้องสูง, เหนือ, นอกเหนือไป, เลย, เกิน, ใน เบื้องบน, ในเบื้องสูง. อภิฯ และ รูปฯ เป็นนิบาตลงในอรรถสัตมี.
อุทฺธก : (ปุ.) อุทธกะ ชื่อกลองชนิดหนึ่ง, กลองหน้าเดียว. วิ. อุทฺธํ กายติ สทฺทายตีติ อุทฺธโก. อุคฺคจฺฉตีติ วา อุทฺธโก. อุปุพฺโพ, คมฺ คติยํ. โก, คมสฺส โธ.
อุทฺธคฺค : (วิ.) ไปในเบื้องบน, มีผลในเบื้องบน.
อุทฺธคฺคิก : ค. มีผลเลิศ, มีผลยอดเยี่ยม
อุทฺธคต : (วิ.) ไปแล้วในเบื้องบน.
อุทฺธคติ : (อิต.) คติเบื้องบน, คติเบื้องสูง.
อุทฺธคมวาต อุทฺธงฺคมวาต : (ปุ.) ลมไปใน เบื้องบน (ลมพัดแต่เท้าถึงศรีษะ).
อุทฺธคม อุทฺธงคม : (วิ.) ไปในเบื้องบน, พัด ขึ้นเบื้องบน.
อุทฺธคม อุทฺธงฺคม : (ปุ.) ลมไปในเบื้องบน, ลมพัดขึ้นเบื้องบน, อุทธังคมวาต ชื่อ ลม ในกายอย่าง ๑ ใน ๖ อย่าง. อุทฺธํปุพฺโพ, คมฺ คติยํ, อ.
อุทฺธงฺคม : ค. ไปในเบื้องบน
อุทฺธจฺจ : (นปุ.) ความฟุ้งซ่าน, ความคิดพล่าน, อุทธัจจะ (ความคิดพล่านไปในอารมณ์ ต่าง ๆ อย่างเผลอตัว). วิ. อุทฺธํ หนตีติ อุทฺธโต. อุทิธํปุพฺโพ, หนฺ คติยํ, โต, หนสฺส โธ (แปลง หน เป็น ธ), อสรูปทฺวิตตํ (แปลง ธ เป็น ทฺธ และ ลบ ทฺธํ ที่บทหน้า). อุทฺธตสฺส ภาโว อุทฺธจฺจํ. ณฺย ปัจ. กัจฯ และ รูปฯ ลง ย ปัจ.
อุทฺธช : ค. ตรง, ซื่อตรง
อุทฺธฏ : (นปุ.) ความฟุ้งซ่าน. วิ. อุทฺธํ อฏติ จิตฺต เมเตนาติ อุทฺธฏํ. อุทฺธํปุพฺโพ, อฏฺ คมเน, อ.
อุทฺธต : กิต. ยกขึ้นแล้ว, ทำให้ฟุ้งขึ้นแล้ว, ไม่สงบนิ่งแล้ว
อุทฺธเทหิก : (ไตรลิงค์) ทานมีเบื้องบนแห่งกาย, ทานที่ให้เพื่อผู้ตายในวันตาย. วิ. มตทิวเส มตตฺถํ ยํ ปิณฺฑปาตชลาญฺชลฺยาทิทานํ เอตํ ทานํ เทหา อุทฺเธ ภวํ อุทฺธเทหิกํ. ณิก ปัจ.
อุทฺธน : (นปุ.) ก้อนเส้า, เตา, เตาไฟ. วิ. อุปริ ธิยฺยเต ถาลฺยาทิก มสฺมินติ อุทฺธนํ. อุปริปุพฺโพ, ธา ธารเณ, ยุ.
อุทฺธปาท : ค. มีเท้าขึ้นเบื้องบน
อุทฺธพาหุทฺวยุมฺมาน : (นปุ.) วา (วัดชั่วสอง แขน).
อุทฺธภาคิย : ค. ซึ่งอยู่ส่วนบน, เป็นส่วนเบื้องสูง
อุทฺธมฺม : ป. อธรรม, คำสอนที่ผิด
อุทฺธรณ : (นปุ.) การยกขึ้น, การรื้อขึ้น, ความยกขึ้น, ความรื้อขึ้น. ไทยใช้คำ อุทธรณ์ หมายถึงการฟ้องร้องต่อศาลที่สอง (ศาล อุทธรณ์) เพื่อขอร้องให้ศาลรื้อฟื้นเรื่องขึ้น พิจารณาและตัดสินใหม่. อุปุพฺโพ, หรฺ หรเณ, ยุ. แปลง ห เป็น ธ ซ้อน ทฺ. ส. อุทฺธรณ.
อุทฺธรตฺต : (นปุ.) กึ่งแห่งราตรี.อทฺธ+รตฺติแปลงอิเป็นอ.
อุทฺธรติ : ก. ยกขึ้น, ถอนออก
อุทฺธวิเรจน : นป. การอาเจียน ; การจาม
อุทฺธสติ : ก. ฟุ้งขึ้น, ปลิวว่อน, บินขึ้น
อุทฺธสุธ : (นปุ.) ดินปนเถ้ากับขี้วัว. เป็น อุทฺธาสุธ บ้าง.
อุทฺธเสติ : ก. ทำลาย, ล้างผลาญ, ทำให้ฉิบหาย
อุทฺธโสต : ค. มีกระแสในเบื้องบน
อุทฺธาร : (ปุ.) การยกขึ้น, การเดาะ (เกี่ยวกับ กฐิน), การให้ยืม, เงินค้าง, หนี้. อุปุพฺโพ, ธรฺ คหเณ, โณ. หรฺ หรเณ วา, หสฺส โธ. ส. อุทฺธาร. อุทฺธุมายิ
อุทธิ : (ปุ.) ประเทศผู้ทรงไว้ซึ่งน้ำ, ส่วนแห่ง แผ่นดินที่ทรงไว้ซึ่งน้ำ, ทะเล. อุทกปุพฺโพ, ธา ธารเณ, อิ, อุทกสฺส อุโท (แปลง อุทก เป็น อุท). ถ้าใช้ อุท เป็นบทหน้า ก็ไม่ ต้องแปลง.
อุทธิกม : ป. การเดินทางข้ามทะเล
อุทฺธิต : กิต. ดึงออก, เด็ดออก
อุทธิเมขลา : อิต. แผ่นดิน
อุทฺธุนาติ : ก. สั่น
อุทฺธุมาต, - ตก : ค. พอง, บวม, ขึ้นอืด
อุทฺธุมายติ : ก. พอง, บวมขึ้น
อุทฺธุมายน : นป. การพอง, การบวม
อุทฺธู : (ปุ.) ความหวั่นไหวในเบื้องบน.
อุทฺธูยติ : ก. ถูกขับไล่, ถูกผลักออกไป
อุทน : (นปุ.) น้ำ. อุทฺ ธาตุ ยุ ปัจ.
อุทนฺต : ป. ข่าว
อุทปตฺต : ๑. นป. เหยือกน้ำ, ขันน้ำ;
๒. กิต. กระโดดขึ้น
อุทปาทป : (ปุ.) ชีวะที่ดื่มน้ำด้วยราก, ต้นไม้.
อุทปาทิ : ก. เกิดขึ้น, มีขึ้น
อุทปาน : (ปุ.) บ่อ, บ่อน้ำ, สระ. วิ. อุทํ ปิวนฺตฺยสฺมินฺติ อุทปาโน. ปา ปาเน, ยุ. ส. อุทปาน.
อุทพฺภติ : ก. ฆ่า, ทำลาย