อติสมฺพาธ : ค. แคบยิ่ง, แคบมาก, แน่น
อติสย : (วิ.) ล้ำ, ยิ่ง, ยิ่งกว่า, นักหนา, หนักนามากมาย, ดียิ่ง, เลิศ, ประเสริฐ, อดิสัย, อดิศัย. ส. อติศย.
อติสยติ : ก. ล่วง, ล้ำ, วิเศษ
อติสเยน : ก. วิ. วิเศษยิ่ง, ล้ำยิ่ง
อติสร : ค. มีความทุกข์ยิ่ง ; แล่นเลยไป
อติสรติ : ก. แล่นเลยไป, ฝ่าฝืน, บุกรุก
อติสาย : (ปุ.) เวลาย็นเกินไป, เวลาเย็นมาก, ค่ำนัก.
อติสาย : ก. วิ. เวลาเย็นยิ่ง, สายมาก
อติสายณฺห : (ปุ.) เย็นนัก, ค่ำนัก, ดึกนัก, ดึกมาก.
อติสาร : (ปุ.) โรคอันยังโลหิตให้แล่นไปยิ่ง, โรคลงแดง.ส.อติสาร
อติสิถิล : ค. หย่อนยิ่ง, เบามาก
อติสีต : (วิ.) หนาวยิ่ง, หนาวนัก, หนาวมาก.
อติสุณ : ป. หมาบ้า
อติสุณอติสุน : (ปุ.) หมาบ้า.วิ.ปกตึอภิกฺมนฺโต สุโณ สุโน วา อติสุโณ อติสุโน วา
อติสุณ อติสุน : (ปุ.) หมาบ้า. วิ. ปกตึ อภิกฺ มนฺโต สุโณ สุโน วา อติสุโณ อติสุโน วา
อติหฏฺฐ : ค. ร่าเริงยิ่ง, ยินดียิ่ง
อติหรติ : ก. นำมา, แบกมา
อติหราเปติ : ก. ให้นำมา
อติหีน : ค. เลวมาก, จนยิ่ง, เดือดร้อน
อติหีเฬติ : ก. ดูถูก, เกลียดชัง
อติฬาฬฺห : ค. หนักมาก, แข็งแรงยิ่ง
อติฬาฬฺห : ก. วิ. หนักยิ่ง, มากยิ่ง
อติอมฺพิล : ค. เปรี้ยวจัด
อติอรหนฺต : ป. พระอรหันต์ผู้เลิศยิ่ง
อติอิตฺถี : (อิต.) หญิงยิ่ง, หญิงผู้ยิ่ง, ภรรยาที่รัก.
อติอิสฺสร : ค. มีอำนาจยิ่ง
อติอีส : (ปุ.) คนผู้เป็นเจ้าเป็นใหญ่, อดิศร.ส.อติ+อีศร.
อติอุณฺห : (วิ.) ร้อนยี่ง, ร้อนนัก, ร้อนมาก.
อติอุตฺตม : ค. สูงยิ่ง
อติอุสฺสุร : ค. เช้าตรู่
อติเอติ : ก. ล่วงไป, ผ่านไป
อตีต : (ปุ.) กาลอันเป็นไปล่วงแล้ว, อดีตกาลอติปุพฺโพ, อิ คมเน, โต. วิ. อตีโต กาโลอตีโต.ลบกาล.
อตีตกาล : (ปุ.) กาลอันเป็นไปล่วงแล้ว, อดีตกาล.
อตีตรมฺมณ : ๑. นป. อดีตารมณ์, อารมณ์ที่เป็นอดีต;
๒. ค. จิตที่ยึดเอาอารมณ์ที่ล่วงไปแล้วมาเป็นอารมณ์
อตีตสญาณ : (นปุ.) ความรู้ในส่วนอดีต.อตีต+อํส+ญาณ.
อตีรทสฺสี : ค. ซึ่งมองไม่เห็นฝั่ง
อตีว : (อัพ. นิบาต) ดี, ยิ่ง, ดียิ่ง, ยิ่งนัก, เหลือเกิน, อย่างยิ่ง.
อตุลอตุลฺย : (วิ.) มีความเสมอกันหามิได้, มีความเท่ากันหามิได้, ไม่มีความเสมอกัน, ไม่มีความเท่ากัน, ไม่มีเปรียบ, ไม่มีเทียบ, ชั่งไม่ได้, เลิศ, ประเสริฐ. ส. อตุลฺย.
อตุล อตุลฺย : (วิ.) มีความเสมอกันหามิได้, มี ความเท่ากันหามิได้, ไม่มีความเสมอกัน, ไม่มีความเท่ากัน, ไม่มีเปรียบ, ไม่มีเทียบ, ชั่งไม่ได้, เลิศ, ประเสริฐ. ส. อตุลฺย.
อเตกิจฺฉ : ค. แก้ไขไม่ได้, เยียวยาไม่ได้
อเตกิจฺฉา : (อิต.) แก้ไขไม่ได้, เยียวยาไม่ได้.
อโต : (อัพ. นิบาต) แต่นั่น, แต่นั่น, เอต+โตปัจ. แปลง เอต เป็น อแต่...นี้, แต่นี้.อิม+โต ปัจ. แปลง อิม เป็น อเพราะเหตุนั้นก็แปล.
อโตณ : (ปุ.) ช่างทอง.ชาวอโตณะ.
อถ : (อัพ. นิบาต) ขณะนั้น, ครั้นนั้น, ลำดับนั้น, ถ้าว่า, ผิว่า, หากว่า, อนึ่งโสด, ทีนั้น, ทีหลัง, เมื่อนั้น, ว่าดังนั้น, อย่างนั้น, หรือ, แล, ในกาลนั้น, ในภายหลัง, ในกาลภายหลัง, เออก้อ. อถ ที่เป็น ลักขณวันตะ แปลว่าครั้นเมื่อความเป็นอย่างนั้น.เติม กิริยาสนฺเต (มีอยู่). รูปฯ ว่า ใช้ในอรรถแห่งคำถามบ้าง.
อถโข : (อัพ. นิบาต) ครั้งนั้น, ครั้งนั้นแล, แต่, ถึงอย่างนั้น, ที่แท้, โดยแท้จริง, โดยแท้แล.
อถวา : (อัพ. นิบาต) อีกอย่างหนึ่ง, อีกนัยหนึ่ง, หรือว่า.
อถ, อโถ : อ. ครั้งนั้น, ลำดับนั้น, ต่อไป, เช่นกัน
อเถกทิวส : (อัพ. นิบาต) ภายหลัง ณ วันหนึ่ง, ครั้นภายหลัง ณ วันหนึ่ง, ครั้นวันหนึ่ง.บางมติตัดเป็นอถ ครั้งนั้นเอกทิวสํ ในวันหนึ่งนักภาษาจะใช้แบบไหนก็สุดแต่ชอบ.
อโถ : (อัพ. นิบาต) ลำดับนั้น, ครั้งนั้น, ภายหลังอนึ่ง, อนึ่งโสต, แล.แปลโดยอรรถ ว่าและบ้างรูปฯว่าใช้ในอรรถแห่งคำถามด้วย.