อภินิมฺมินาติ : ก. นิรมิต, ประดิษฐ์, แต่ง
อภินิโรปน : (นปุ.) การยกขึ้นเฉพาะ, ความยกขึ้นเฉพาะ, การยกขึ้น, ความยกขึ้น.
อภินิโรปนา : (อิต.) การยกขึ้นเฉพาะ, ความยกขึ้นเฉพาะ, การยกขึ้น, ความยกขึ้น.
อภินิโรเปติ : ก. ปลูกฝัง, ตั้งไว้
อภินิวชฺเชติ : ก. กำจัด, เว้น, หลีกเลี่ยง
อภินิวสติ : ก. อยู่, อาศัย, พำนัก
อภินิวสฺสติ : ก. ฝนตกหนัก; เกิดขึ้นมาก
อภินิวิฏฺฐ : ค. ตั้งมั่น, ยึดมั่น
อภินิวิสฺสติ : ก. ยึดมั่น, อยู่ประจำ, อาศัยอยู่
อภินิเวส : ป. ความยึดมั่น, ความโน้มน้าว, ความประสงค์
อภินิสฺสฏ : กิต. หนีไป, สลัดออก
อภินิสีทติ : ก. นั่งใกล้, นั่งข้างๆ, นั่งทับ
อภินิหต : กิต. กดขี่แล้ว, ทารุณ, ประหารแล้ว
อภินิหาร : (ปุ.) คุณเครื่องนำออกยิ่ง, อภินิหารคืออำนาจแห่งบารมีอำนาจบุญกุศลที่สร้างสมไว้.เป็นอภินีหาร บ้าง.
อภินีต : ก. อันเขานำไป, ถูกจูงไป
อภินีล : ค. ดำขลับ, ดำสนิท
อภินีหนติ : ก. ๑. ขับไล่;
๒. ทำลาย;
๓. หลีกเลี่ยง
อภินีหรติ : ก. นำออกไป, มุ่งไป
อภินีหาร : ป. ๑. การนำออก;
๒. ความปรารถนาที่ตั้งใจจริง
อภิเนกฺขมน : (นปุ.) การก้าวออกยิ่ง, ฯลฯ.
อภิเนติ : ก. นำไปใกล้, พาไป
อภิบทฺทน : (นปุ.) การข่มเหง, การย่ำยี, การเหยียบย่ำ.อภิบทหน้ามทฺทธาตุในความเหยียบเป็นต้นยุปัจ.
อภิปตฺติก : ค. ผู้บรรลุ, ผู้ได้ประสพ
อภิปตฺถยติ, อภิปตฺเถติ : ก. หวัง, ปรารถนา
อภิปฺปกิรติ : ก. โปรยปราย, หว่าน, ปกคลุม
อภิปฺปโมท : ป. การบันเทิง, ความปราโมทย์ยิ่ง
อภิปฺปโมทติ : ก. บันเทิงยิ่ง, เบิกบานยิ่ง
อภิปฺปลมฺพติ : ก. ห้อยลง, หย่อนลง
อภิปฺปวสฺสติ : ก. ฝนตก, ยังฝนให้ตก
อภิปฺปวาเทติ : ก. บันลือ, แผดเสียง
อภิปฺปสนฺน : ค. อันเลื่อมใสยิ่ง, อันผ่องใสยิ่ง
อภิปฺปสาท : ป. ความเลื่อมใส, ความเชื่อถือ
อภิปฺปสาเทติ : ก. ให้เลื่อมใส, ให้เชื่อถือ
อภิปฺปสาเรติ : ก. ดึง, คลี่, กระจายออก, เหยียดออก
อภิปฺปสีทติ : ก. ศรัทธา, เลื่อมใส, เชื่อถือ
อภิปฺปหรณ : นป. การประหาร, การทำร้าย, การโจมตี
อภิปสฺสติ : ก. เอาใจใส่, พยายามหา, ตามหา
อภิปาเตติ : ก. ให้ตกไป, ขว้าง, ปา
อภิปารุต : ค. ซึ่งแต่ง, ซึ่งห่ม, ซึ่งปกปิด
อภิปาล : (ปุ.) การรักษายิ่ง, การบำรุงรักษา, การปกครอง, อภิบาล.ส.อิบาล.
อภิปาเลติ : ก. รักษา, คุ้มครอง
อภิปิหยติ : ก. ปรารถนา, รักใคร่, พอใจ
อภิปีเฬติ : ก. เบียดเบียน, กดขี่
อภิปุจฺฉติ : ก. ไต่ถาม, สอบถาม
อภิปุพฺพ : (วิ.) มีอภิเป็นบทหน้า, มีอภิอยู่หน้า.
อภิปูเชติ : ก. บูชา, บูชายิ่ง
อภิปูรณต : นป. ความเต็ม, ความสมบูรณ์
อภิปูรติ : ก. เต็ม, สมบูรณ์
อภิปูเรติ : ก. ให้เต็ม, ให้บริบูรณ์; บรรจุ
อภิพฺยาเปติ : ก. แผ่, ซ่าน, ซึมซาบ