ตฏฺฏก : (นปุ.) จาน.
ตฏฺฏิกา : อิต. เสื่อผืนเล็ก, เสื่อลำแพน
ตฏตฏายติ : ก. ทำเสียงตัฏตัฏ
ตฏตฏายนฺต : (วิ.) ประพฤติซึ่งเสียงว่า ตฏะ ๆ อยู่.
ตฏฺนี : (อิต.) แม่น้ำ.
ตฏาก : (ปุ.) เหมือง, สระ, สระบัว. ตฏฺ อุสฺสเย, อาโก.
ตฏี : (อิต.) ฝั่ง, ตลิ่ง, ตลิ่งชัน, ท่า, ริม, เหว, ริมเหว, ปากเหว, เขาขาด. ตฏฺ อุสฺสเย อ. ศัพท์หลังลง อี อิต.
ตณฺฑิล : (นปุ.) แผ่นดิน, ตฑิ ตาฬเน, อิโล.
ตณฺฑุล : (นปุ.) ข้าวสาร ( กระเทาะเปลือกและ รำออกแล้ว. ตฑิ ตาฬเน, อุโล.
ตณฺฑุลตจ : (ปุ.) เปลือกแห่งข้าวสาร, แกลบ.
ตณฺฑุลโทณ : นป. ทะนานข้าวสาร
ตณฺฑุลมุฏฺฐิ : อิต. กอบข้าวสาร,ข้าวสารกอบหนึ่ง
ตณฺฑุลมูล : นป. หัวแห้วหมู
ตณฺฑุลโหม : นป. การทำพลีกรรมด้วยข้าวสาร (คือการเอาข้าวสารเผาไฟบูชายัญ)
ตณฺฑุลีก : (ปุ.) บานไม่รู้โรย.
ตณฺฑุลีก, - ลีย : ป. บานไม่รู้โรย
ตณฺฑุเลยฺย : (ปุ.) กระเพรา, มะพลับ. วิ. ตมียติ วิการ มาปาทียตีติ ตณฺฑุโล. ตณฺฑุลโต ชายตีติ ตณฺฑุเลยฺโย. เณยฺย ปัจ. เป็น ตณฺฑุลิย บ้าง.
ตณฺฑุเลยฺย, - เลยฺยก : ป. กระเพรา, มะพลับ
ตณฺหกฺขย : (ปุ.) ความสิ้นแห่งตัณหา ( หาย อยาก ) ความสิ้นไปแห่งตัณหา, ธรรม เป็นที่สิ้นไปแห่งตัณหา, ตัณหักขยะ ชื่อ ของพระนิพพาน, พระนิพพาน.
ตณฺหงกร : (ปุ.) ตัณหังกร พระนามของ พระ พุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง.
ตณฺหงฺกร : (วิ.) ผู้เบียดเบียนตัณหา, ผู้กำจัด ตัณหา. วิ. ตณฺหํ กิโณตีติ ตณฺหงฺกโร. ตณฺหาปุพฺโพ, กิ หึสายํ, อ. แปลง อิ เป็น เอ แปลง เอ เป็น อย แปลง ย เป็น ร รัสสะ อา ที่หาเป็น อ ลง นุ อาคมแปลงเป็น นิคคหิต แล้วแปลงเป็น งฺ รูปฯ ๕๕0 กัจฯ ๕๒๕ วิ. ตณฺหํ กโรตีติ ตณฺหงฺกโร กรฺ หึสายํ.
ตณหา : (อิต.) นางตัณหา ชื่อธิดามาร ๑ ใน ๓ คน วิ. โย ตํ ปสฺสติ ตํ ตสิตํ กโรตีติ ตณฺหา. ตสฺ นิปาสายํ ณฺห สโลโป, อิตฺถิยํ อา.
ตณฺหา : (อิต.) ความกระหาย, ความระหาย, ความอยาก, ความอยากได้, ความทะยาน (ดิ้นรน), ความทะยานอยาก (อยากได้ อยากมี อยากเป็น), ความกำหนัด (ความใครในกามคุณ), ความว่องไว (ใน อารมณ์), ความสน (นิ่งอยู่ไม่ได้), ความดิ้นรน, ความปรารถนา (ในกาม), ความเสน่หา (ติดพัน), ความแส่หา (ดิ้นรน), โลภ ความโลภ (อยากใคร่ในอารมณ์), ดำฤษณา, ตฤษณา. วิ. ตสนํ ตณฺหา. ยาย วา ตสนฺติ สา ตณฺหา ตสฺ ปิปาสายํ, ณฺห, สโลโป. ตสติ ปาตุ มิจฺฉติ เอตายาติ วา ตณฺหา. ตสติ ปาปํ อิจฺฉติ เอตายาติ วา ตณฺหา. ห ปัจ แปลง ณ. ส. ตฤษณา
ตณฺหากาย : ป. หมวดหรือหมู่แห่งตัณหา
ตณฺหาคต : ค. อันตกอยู่ในอำนาจตัณหา, อันตัณหาครอบงำแล้ว
ตณฺหาคทฺทุล : ป. เครื่องผูกคือตัณหา
ตณฺหาจฺฉิท : ป. การทำลายตัณหา
ตณฺหาชาล : นป. บ่วงคือตัณหา, ข่ายคือตัณหา
ตณฺหาทาส : ค. อันเป็นทาสของตัณหา
ตณฺหาทุติย : (วิ.) มีตัณหาเป็นที่สอง, มีตัณหา เป็นเพื่อน.
ตณฺหาธินิเวส : ค. อันเต็มด้วยตัณหา
ตณฺหาธิปเตยฺย : ค. เป็นใหญ่เหนือตัณหา
ตณฺหาธิปนฺน : ค. อันตัณหายึดไว้แล้ว
ตณฺหานที : อิต. แม่น้ำคือตัณหา
ตณฺหานิฆาตน : นป. การฆ่าหรือทำลายตัณหา
ตณฺหาปกฺข : ป. พวกหรือฝ่ายแห่งตัณหา
ตณฺหาปจฺจย : ต. มีตัณหาเป็นปัจจัย, มีตัณหาเป็นเหตุ
ตณฺหามานทิฏฺฐิอิญฺชิต : (วิ.) (กิเลสชาต กิเลส ชาติ) อันบุคคลให้หวั่นไหวคือตัณหาและ มานะ และทิฏฐิ.
ตณฺหามูลก : ค. เป็นรากเง่าแห่งตัณหา
ตณฺหาลุก : ค. ผู้โลภหรืออยากได้ด้วยตัณหา
ตณฺหาเลป : ป. ความเคลือบคลุมแห่งตัณหา
ตณฺหาวตฺถุก : (วิ.) เป็นที่ตั้งแห่งตัณหา.
ตณฺหาวสิก : ค. ผู้ตกอยู่ในอำนาจของตัณหา
ตณฺหาวิจริต : นป. ความมักมากในตัณหา, ความครุ่นคิดถึงตัณหา
ตณฺหาสมฺภูต : ค. อันเกิดแต่ตัณหา, อันเกิดมาจากตัณหา
ตณฺหาสมุทฺท : ป. สมุทรคือตัณหา
ตณฺหาสมุทย : นป. เหตุเกิดขึ้นแห่งตัณหา
ตณฺหาสโยชน : นป. เครื่องผูกมัดคือตัณหา
ตณฺหาสลฺล : นป. ลูกศรคือตัณหา