พฺรูหน : นป. การเจริญ, การพอกพูนขึ้น
พฺรูห พฺรูหณ : (วิ.) เจริญ, รุ่งเรือง, เจริญขึ้น, ใหญ่ขึ้น, แก่ขึ้น.
พฺรูเหติ : ก. พอกพูน, เจริญขึ้น
พฺรูเหตุ : ป. ผู้เจริญ, ผู้พอกพูน
พล : (นปุ.) ใบ, ใบไม้, ส่วน, ส่วนแบ่ง,ฝัก, ฝักดาบ, ท่อน, ตอน, กลีบ, กลีบดอกไม้. วิ. ทลตีติ ทลํ วิกสเน, อ. เป็น ทลฺล บ้าง ส. ทล.
พลก : ค. มีพละ, มีกำลัง
พลกฺการ : (ปุ.) การกระทำซึ่งกำลัง, การกระทำด้วยกำลัง, การข่มเหง, ความข่มเหง, พลการ (ใช้อำนาจบังคับตามอำเภอใจ).
พลกฺข : ป. สีขาว
พลกาย : ป. พลกาย, กองทัพ
พลกาย พลนิกาย : (ปุ.) หมู่แห่งกำลัง, หมู่แห่งพล, กองแห่งกำลัง, กองพล, กองทัพ, กองทัพบก.
พลโกฏฺฐก : (นปุ.) เขตทหาร.
พลขณฺฑ : (ปุ.) หมู่แห่งกำลัง, หมู่แห่งพล, กองแห่งกำลัง, กองทหาร, กองทัพ, พลขัณฑ์.
พลคฺค : (นปุ.) การตรวจพล. พลปุพฺโพ, คมฺ คติยํ, อ. ลบที่สุดธาตุ ซ้อน คฺ.
พลคุมฺพ : ป. แถวทหาร
พลจกฺก : ๑. นป. พลจักร์, ความเป็นไปหรือแผ่ไปแห่งอำนาจ;
๒. ค. ซึ่งมีอำนาจสูงสุด, มีอำนาจในการปกครอง
พลช : (ปุ.) ปลาสวาย, ปลาหมอ. พลฺ สํวรเณ, อโล แปลง ล ตัวปัจ. เป็น ช.
พลชฺฌกฺข : ป. จอมทัพ, นายพล
พลชา : อิต. หญิงงาม; ภาคพื้น, แผ่นดิน
พลฏฺฐ : ป. ทหาร; ทหารองครักษ์; ราชทูต, มหาดเล็ก
พลตา : อิต. ความมีกำลัง, ความมีอำนาจ
พลติ : ก. อยู่
พลท : ค. ให้กำลัง, มีกำลัง, มีอำนาจ
พลทาน : นป. มีกำลัง, มีอำนาจ
พลทายี : ป. เทพผู้ให้กำลัง
พลเทว : ป. พลเทพ, เป็นชื่อของบุตรคนที่สองของนางเทวคัพภาและอุปราชชื่อสาคร
พลนายก : (ปุ.) บุคคลผู้นำพล, แม่ทัพ.
พลปฺปตฺต : ค. ถึงแล้วซึ่งกำลัง, มีกำลัง, มีอำนาจ
พลภณฺฑ : (ปุ.) ช่างไม้.
พลฺย : นป. ความเป็นผู้มีกำลัง, ความแข็งแรง; ความโง่เขลา
พลว : (วิ.) มีกำลัง, แข็งแรง.
พลว : (อัพ. นิบาต) ดี, ยิ่ง.
พลวปจฺจุส พลวปจฺจูส : (ปุ.) กาลอันกำจัดเฉพาะซึ่งมืดมีกำลัง, เวลาย่ำรุ่ง.
พลวปจฺจูสมย : (ปุ.) สมัยอันกำจัดเฉพาะซึ่งมืดมีกำลัง, สมัยอันกำจัดเสียซึ่งมืดมีกำลัง, เวลาย่ำรุ่ง.
พลวโสกาภิภูต : (วิ.) ผู้อันความโศกมีกำลังครอบงำแล้ว.
พลวาหน : นป. ทหารและยานพาหนะ, กองทัพ
พลวีร : ป. ผู้มีกำลังยิ่ง, ผู้มีกำลังมาก, ผู้เป็นเยี่ยมในทางมีกำลัง
พลสชฺชน : (นปุ.) การสละซึ่งพลในการรบ. ยุทธกาเร พลสฺส สชฺชนํ.
พลสต : ป. แรด
พลห : (ปุ.) กองทัพใหญ่.
พลหฺยาส : (ปุ.) หมู่พล.
พลหา : อิต. เสลด
พลฬ : (ปุ.) ไม้ค้อน. พลปุพฺโพ, ลา อาทาเน, อ. แปลง ล เป็น ฬ.
พลาก : (ปุ.) นกยาง, นกยางกรอก.
พลากร : (ปุ.) หมู่แห่งกำลัง, กองแห่งกำลัง, กองพล, กองทัพ, กองทหาร.
พลากา : อิต. นกตะกรุม
พลาธิการ : (ปุ.) บุคคลผู้ทำยิ่งในเสนา, พลาธิการชื่อกรมๆ หนึ่ง มีหน้าที่ควบคุมจัดหา ที่พัก เสบียงอาหาร ฯลฯ ในกองทัพ ถ้าระดับต่ำกว่ากองทัพ ก็เป็นชื่อของ กอง และเป็นชื่อของผู้ทำหน้าที่ในกรมกองนั้น.
พลานีก : ค. ซึ่งมีทัพแข็งแรง, มีกำลังทหารแข็งแรง