อาสปฺปนา : อิต. การเลื้อยคลานไป, ความสงสัย
อาสภ : (วิ.) นี้ของมนุษย์ผู้ประเสริฐ, นี้ของโค อุสภะ. วิ. อุสภสฺส อิทํ อาสภํ. อุสภสฺส อยํ อาสโภ. ณ ปัจ. ราคาทิตัท. แปลง อุ เป็น อา.
อาสภฏฺฐาน : นป. คอกวัว, ตำแหน่งที่มีชื่อเสียง, ความเป็นผู้นำ
อาสภิ : (วิ.) องอาจ ฯลฯ.
อาสภิวาจา : (อิต.) คำองอาจ, วาจาองอาจ, ฯลฯ, วาจาของบุคคลผู้องอาจ, ฯลฯ.
อาสภี : ค. เข้มแข็ง, ประเสริฐ, กล้าหาญ, เหมือนวัวตัวผู้
อาสมาน : ค. หวังอยู่, ปรารถนาอยู่
อาสย : (วิ.) เป็นที่มานอน, เป็นที่อาศัย.
อาสยติ : ก. ประสงค์, ปรารถนา, หวัง
อาสยานุสยญาณ : (นปุ.) ญาณอันเป็นไป ด้วยสามารถแห่งความรู้ซึ่งฉันทะเป็น ที่มา นอนและธรรมเป็นที่มานอนตาม, ญาณ (ความรู้) ในฉันทะเป็นที่มานอน และกิเลส อันนอนเนืองของสัตว์ ท., ญาณเป็นเครื่อง รู้ซึ่งฉันทะเป็นที่มานอน และกิเลสเป็นที่มา นอนตาม, ปัญญาหยั่งรู้ อัธยาศัยและอนุสัย ของสัตว์ท.
อาสว : (ปุ.) ธรรมเป็นเครื่องยังสัตว์ให้ไหลไป ทั่ว ธรรมเป็นเครื่องยังสัตว์ให้ไหลไปใน ภพทั้ง๓๑ภพ, กิเลสเครื่องหมักดอง, กิเลส, อันตราย, อุปัททวะ, เหล้าอันบุคคลทำด้วย ดอกไม้, น้ำดอง, สุรา, เมรัย. ในที่ต่าง ๆ แปลว่า เมรัย เท่านั้น แต่ อภิฯ แปลว่า สุรา ด้วย. อาปุพฺโพ, สุ ปสเว, โณ.
อาสวกฺขย : (ปุ.) ความสิ้นไปแห่งอาสวะ.
อาสวกฺขยญาณ : (นปุ.) ความรู้เป็นเหตุยัง อาสวะให้สิ้นไป, ความรู้เป็นเหตุสิ้น อาสวะ, ความรู้ในความสิ้นไปแห่งอาสวะ.
อาสวติ : ก. ไหลไป, เกิดขึ้น
อาสวน : นป. การไหล
อาสส : ค. ผู้มีความหวัง
อาสสติ : ก. หวัง, ประสงค์
อาสสน : นป. ความหวัง, ความประสงค์
อาสสา : อิต. ดู อาสํสน
อาสสาน : ค. ปรารถนา, หวัง
อาสสุก : ค. ผู้มีความปรารถนา
อาสา : (อิต.) ชื่อของตัณหา, ตัณหา. อาสา วุจฺจติ ตณฺหา. ไตร ๒๙/๑๑๘. ความหวัง, ความปรารถนา. อิสุ อิจฺฉายํ, อ, อิสฺสา (แปลง อิ เป็นอา). ส. อาศา
อาสาฏฺฐิ อาสิฏฺฐ : (ปุ.) งูเขียว ?
อาสาฏิก : (ปุ.) ไข่ขาง (คือ ไข่แมลงวัน), ไข่แมลงวัน. อาปุพฺโพ, สฏฺ อวยเว, ณฺวุ.
อาสาฏิกา : (อิต.) ไข่ขาง (คือ ไข่แมลงวัน), ไข่แมลงวัน. อาปุพฺโพ, สฏฺ อวยเว, ณฺวุ.
อาสาเทติ : ก. ทำให้ขัดเคือง, ดูหมิ่น
อาสาภงฺค : ป. ความหมดหวัง, ความพลาดหวัง
อาสาร : (ปุ.) ฝนตกหนัก, ฝนตกซ่าน, ห่าฝน. วิ. เวคโต ชลธารณํ สมฺภุสํ ปตน มาสาโร. ปุนปฺปุนํ วา อาสรตีติ อาสาโร. อาปุพฺโพ, สรฺ คติยํ, โณ.
อาสาวติ : อิต. ชื่อเถาวัลย์ที่งอกขึ้นที่สวนจิตลดาสรวงสวรรค์
อาสาวตี : (อิต.) ดอกไม้สวรรค์.
อาสาสติ : ก. หวัง, อ้อนวอน
อาสาฬฺห : (ปุ.) อาสาฬหะ ชื่อดาวฤกษ์กลุ่มที่ ๒๐ ใน ๒๗ กลุ่ม
อาสาฬฺหปุณฺณมีทิวส : (ปุ. นปุ.) วันคือดิถี มีพระจันทร์เต็มดวงอันประกอบด้วย อาสาฬหฤกษ์.
อาสาฬฺหปูชา : (อิต.) การบูชาในเดือนแปด วิ. อาสาฬฺหสฺมึ ปูชา อาสาฬฺหปูชา. การบูชาในวันกลางเดือนแปด วิ. อาสาฬฺห- ปุณฺณมาย ปูชา อาสาฬฺหปูชา. การบูชาเพื่อระลึกถึงเหตุพิเศษ (สำคัญ) ของ พระพุทธศาสนาอันเกิดขึ้นในวันกลาง เดือนแปด. วิ. อาสาฬฺหปุณฺณมาย อุปฺปนฺนสฺส พุทฺธสาสนวิเสสการณสฺส อนุสฺสรณสฺส ปูชา อาสาฬฺหปูชา. วัน อาสาฬหบูชา เป็นวันสำคัญของชาวพุทธ มีการทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์และเวียน เทียน เดินปทักษิณปูชนียวัตถุ ปูชนียสถาน สามรอบ ตรงกับวันกลางเดือน ๘ ถ้าปีใด มีอธิกามาส ก็ตรงกับวันกลางเดือน ๘ หลัง มีความสำคัญคือ เป็นวันที่พระพุทธองค์ ทรงแสดงปฐมเทศนา คือธัมมจักกัปป- วัตตนสูตร โปรดพระปัญจวัคคีย์ ที่ป่าอิสิป ตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี นับ แต่ตรัสรู้แล้วได้ ๖๐ วัน เป็นวันที่จักร (ล้อ) คือธรรมได้หมุนไปในโลก เป็นวันที่ พระอริยสงฆ์เกิดขึ้นเป็นองค์แรกเป็นวันที่ รัตนะมีครบ ๓ เป็นพระรัตนตรัย.
อาสาฬฺหี : ค. เกี่ยวกับกลุ่มดาวอาสาฬห
อาสิ : ก. ได้เป็นแล้ว
อาสิกฺขิต : กิต. สำเหนียกแล้ว, เล่าเรียนแล้ว
อาสิญฺจติ : ก. โปรย, รด, พรม
อาสิญฺจ อาสิญฺจน : (นปุ.) การรด, การหลั่ง, การประพรม, การโปรย. อาปุพฺโพ, สิจฺ ปคฺฆรเณ, อ. ยุ.
อาสิฏฺฐ : กิต. ประสงค์แล้ว, หวังแล้ว
อาสิต : ๑. นป. ที่นั่ง; เมือง;
๒. กิต. ผูกพันแล้ว, รึงรัดแล้ว
อาสิตฺต : กิต. โปรยแล้ว, รดแล้ว
อาสิตฺตก : ๑. นป. ผงชูรส;
๒. ค. ซึ่งปนกัน; ผู้ถูกกามรดแล้ว
อาสิวาท : ป. การประสานพร, พร
อาสิวิส อาสีวิส : (วิ.) มีพิษร้าย, มีพิษที่เขี้ยว. ส. อาศีวิษ อาศิรวิษ.
อาสิ อาสี : (อิต.) ความหวังด้วยวัตถุ (เรื่อง) อัน...ปรารถนาแล้ว. อิฏฺฐสฺส วตฺถุโน อาสึสนา. ความหวังดี, การให้พร, อาเศียร. ส. อาศิสฺ แปลง สฺ เป็น รฺ เป็น อาศิร.
อาสี : อิต. เขี้ยวงู, การให้พร
อาสีติก : ค. ๘๐, มีอายุ ๘๐ ปี
อาสีติกปพฺพ : นป. เถาวัลย์ที่มีข้อมาก
อาสีทติ : ก. นั่งใกล้, นั่งชิด; ดูถูก, ด่าว่า