อตฺถาปคม : ป. ความฉิบหายแห่งทรัพย์
อตฺถาร : ป. การขยาย, การแผ่, การขึง
อตฺถารก : ค. ผู้ปู, ผู้ขึง, ผู้กราน
อตฺถิ : (อัพ. นิบาต) มี, มีอยู่. ใช้เป็นประธานบ้าง.อตฺถิที่เป็นกิริยาอาขยาต เป็นอสฺ ธาตุออัจ. ติวิภัติ แปลง ติ เป็น ตฺถิลบ ที่สุดธาตุเป็นได้ทั้งสองวจนะ.
อตฺถิก : (วิ.) ผู้มีความต้องการ, ฯลฯ. วิ. อตฺโถอสฺส อตฺถีติ อตฺถิโก อิก ปัจ.
อตฺถิกวนฺต : ค. ผู้มีความต้องการ
อตฺถิก, อตฺถิย, อตฺถี : ค. ผู้ปรารถนา, ผู้ต้องการ
อตฺถิตา : (อิต.) อตฺถิภาว
อตฺถิภาว : (ปุ.) ความมี, ความเป็น ความเป็นของมี, ความเป็นของเป็น. อตฺถิ+ ตา ปัจ. ศัพท์หลัง วิ. อตฺถิโก ภาโว อตฺถิภา โว. อตฺถิ ลง ก สกัด ลบ ก.
อตฺถิรา : (อิต.) บังโกรย ชื่อพันธุ์ไม้ชนิดหนึ่ง.
อตฺถี : (วิ.) ผู้มีความปราถนา, ฯลฯ, ผู้ขอ.
อตฺถุ : (อัพ. นิบาต) จงยกไว้, ก็ตามแต่ ก็ตามที(ตอบอย่างไมม่พอใจ), โดยแท้.
อตนฺทิต : (วิ.) ไม่เกียจคร้าน, ขยัน.
อตนฺทิต, อตนฺที : ค. ไม่เกียจคร้าน
อตนุ : (ปุ.) พระอาทิตย์
อตปฺป : (ปุ.) อตัปปะ (ไม่เดือดร้อน)ชื่อรูปพรมชั้นที่ ๑๓ ชื่อภพเป็นที่อุบัติของอตัปปพรหมชื่อของพรหมผู้ไม่มีความเดือดร้อนใจ.วิ. น ตปฺปนฺตีติอตปฺปา.
อตปฺปา : (อิต.) เทวดาชั้นอตัปปะ
อตปฺปิย : ค. ไม่อิ่ม
อตมฺมย : ป. ความไม่ทะยานอยาก
อตฺยปฺป : (วิ.) น้อยเกิน, น้อยยิ่ง.อติ+อปฺปแปลงอิเป็นย.
อตฺร : (อัพ. นิบาต) ในนี้. อิม+ตฺร ปัจ. แปลงอิม เป็น อ.ใน...นั่น. เอต+ตฺร ปัจ.แปลงเอตเป็นอ.
อตฺรช : ๑. ป. บุตร, ผู้เกิดจากตน;
๒. ค. ซึ่งเกิดจากตน
อตฺรชา : (อิต.) หญิงผู้เกิดแต่ตน, ลูกหญิง, ลูกสาว.
อตฺริจฺฉ : (วิ.) ผู้ปราถนาในอารมณ์นั้น.อตฺรปุพฺโพ, อิสุอิจฺฉายํ, อ.แปลงสเป็นจฺฉ.
อตฺริจฺฉา, อตฺริจฺฉตา : อิต. ความโลภมาก
อตลมฺผสฺส : (วิ.) ไม่ยั่งยืน, ลึก, หยั่งไม่ถึง.
อตสี : อิต. ฝ้าย
อตสึ : (อิต.) ฝ้าย. อตฺ สาตจฺจคมเน, อโส, อิตฺถิยํ อึ.
อติ : (อัพ. นิบาต) ดี, ยิ่ง, จัด, แล.
อติกฺกม : (ปุ.) การก้าวล่วง, การล่วงละเมิด, ความก้าวล่วง, ความล่วงละเมิด.
อติกฺกมณก : ค. ละเมิด
อติกฺกมติ : ก. ก้าวล่วง, ละเมิด
อติกฺกมน : (นปุ.) การก้าวล่วง, การล่วงละเมิด, ความก้าวล่วง, ความล่วงละเมิด.
อติกฺกมนีย : ค. พึงก้าวล่วง
อติกฺกมฺม : กิต. ก้าวล่วงแล้ว, ล่วงพ้นแล้ว
อติกฺกมิตฺวา : กิต. ก้าวล่วงแล้ว, ละเมิดแล้ว
อติกฺกเมติ : ก. ให้ก้าวล่วง, ให้ผ่านไป
อติกโกธ : (ปุ.) ความโกรธจัด, โกรธจัด.
อติกฺขิปฺป, (อติขิปฺป) : ก. วิ. โดยเร็วยิ่ง, โดยพลัน
อติกฑฺฒติ : ก. ดึงมา, คร่ามา, ลาก
อติกณฺห : ค. ดำยิ่ง
อติกต : กิต. ทำให้มากกว่า
อติกนฺต : กิต. ละเมิดแล้ว, ก้าวล่วงแล้ว
อติกนฺติกา : อิต. การก้าวล่วง, การละเมิด
อติกสฺส : นป. การดึงมา, การลากมา
อติกิลเมยฺย : ก. พึงลำบากยิ่ง, เหน็ดเหนื่อยยิ่ง
อติขณ : นป. การขุดให้ลึก
อติขาต : ค. ที่เขาขุดไว้
อติขิณ : (วิ.) คม, แหลม, เฉียบแหลม.อติปุพฺโพ, ขิ คติยํ. นา ปัจ.ประจำธาตุอปัจ.แปลงนเป็นณ.
อติขิปฺป : (วิ.) เร็วนัก, รวดเร็ว.