อาคเณยฺย : (ปุ.) ทิศตะวันออกเฉียงใต้.ส. อาคฺเนย.
อาคต : ๑. กิต. มาแล้ว, ถึงแล้ว ;
๒. นป. การมา, การถึง
อาคตทิวส : (ปุ.) วันแห่ง...มาแล้ว.
อาคตปุพฺพ : (วิ.) มาแล้วในก่อน, มาแล้วในกาลก่อน, เคยมาแล้ว.
อาคตาคต : (วิ.) มาแล้วและมาแล้ว, มาแล้วๆ.วิ. อาคโตจอาคโตจอาคตาคโต. อาคโตจโสอาคโตจาติวาอาคตาคโต.
อาคท : (ปุ.) ถ้อยคำ (กล่าวชัด)อาบทหน้าคทฺธาตุในความกล่าวชัดเจนอ.ยุปัจ.
อาคทน : (นปุ.) ถ้อยคำ (กล่าวชัด)อาบทหน้าคทฺธาตุในความกล่าวชัดเจนอ.ยุปัจ.
อาคนฺตุ : (ไตรลิงค์) แขก(คนผู้มาหา).วิ.อา-คจฺฉตีติอาคนฺตุ.อาปุพฺโพ, คมฺคมเน, ตุ.แปลงมฺเป็นนฺ.ส.อาคานฺตุ.
อาคนฺตุก : (วิ.) ผู้จรมา, ผู้มาหา.อา+คมฺ+ตุก ปัจ.
อาคนฺตุกทาน : (นปุ.) ทานอันบุคคลพึงถวายแก่ภิกษุผู้จรมา, ทานอันบุคคลพึงให้แก่คนผู้จรมา.
อาคนฺตุกปฏ : (นปุ.) แผ่นผ้าอันจรมา, ผ้าตาม.
อาคนฺตุกภตฺต : (นปุ.) ภัตอันบุคคลพึงให้แก่....ผู้จรมา.
อาคนฺตุกภาว : (ปุ.) ความเป็นแห่ง...เป็นผู้จรมา
อาคนฺตุกวตฺต : นป. วัตรหรือกิจที่ต้องทำแก่ภิกษุผู้จรมา
อาคนฺตุกอุปกฺกิเลส : ป. อุปกิเลสที่จรมา
อาคม : (ปุ.) การมา, การมาถึง, นิกายเป็นที่มา, นิกายเป็นที่มาแห่งมรรคและผล, บาลี, พระบาลี, อาคม (การมาของอักษรคือการลงอักษรเป็นวิธีของบาลีไวยากรณ์อย่างหนึ่งศาสตร์ คัมภีร์มนต์ เวทมนต์).วิ.อาคมนํอาคโม.ส.อาคม.
อาคมน : (นปุ.) การมา, การมาถึง, ความมา.ส.อาคมน.
อาคมนการณ : (นปุ.) เหตุคือความมา, เหตุแห่งการมา.
อาคมนกาล : (ปุ.) กาลเป็นที่มา, กาลเป็นที่มา.
อาคมฺม : ๑. กิต. มาแล้ว, มาถึงแล้ว;
๒. ก. วิ. เพราะอาศัย
อาคมยมาน : ค. คอยอยู่, หวังอยู่
อาคเมติ : ก. รอคอย, รอเวลา, รอต้อนรับ
อาคลุ : (นปุ.) กฤษณา.
อาคามี : ค. ผู้มาถึง, ผู้กลับมา
อาคามีกาล : ป. อนาคตกาล, กาลเบื้องหน้า
อาคาร : (ปุ. นปุ.) เรือน, โรง.ส. อาคาร. อคาร.
อาคาร, - ริก : ค. เกี่ยวกับบ้าน, ซึ่งอยู่ในบ้าน, เพื่อนบ้าน
อาคาริก : (ปุ.) คนผู้ประกอบในเรือน, คนอยู่ในเรือน, คนครองเรือน, คฤหัสถ์. อคาร+ณิกปัจ.แปลงกเป็นยเป็นอาคาริยบ้าง.
อาคาริย : (วิ.) ผู้มีการงานอันเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่เรือน.
อาคาริยสีล : (นปุ.) ศีลของคนครองเรือน.
อาคาฬฺห : ค. เผ็ดร้อน, แข็งกระด้าง
อาคิลายติ : ก. เมื่อย, อ่อนเพลีย, เจ็บปวด, ไข้, ไม่สบาย
อาคุ : (นปุ.) ความชั่ว, บาป, วิ. อาคนฺตพฺพํคจฺฉติเอเตนาติอาคุ. อา ปีฬนํคจฉตีติ วาอาคุ. อาปุพฺโพคมฺคติยํ, ณุ, มฺโลโป. ความผิด, โทษ. วิ. อปคจฺฉติอเนนาติอาคุ.อปบทหน้าลบปทีฆะอเป็นอา.
อาคุจารี : ป. ผู้มีปกติประพฤติผิด, ผู้ประพฤติชั่ว
อาคู : ป. ความหยาบช้า, บาป
อาฆาฏอาฆาต : (วิ.) โกรธขึ้ง, ขึ้งเคียด, จำนงภัย, ปองร้าย, จองเวร, เบียดเบียน, พยาบาท
อาฆาต : ป. โกรธ, ฉุนเฉียว; กระทบกระทั่ง
อาฆาตน : (นปุ.) ที่เป็นที่นำมาฆ่า, สถานที่ฆ่า, สถานที่สำหรับฆ่า, ตะและแกง (ที่เป็นที่นำมาฆ่าที่สำหรับฆ่านักโทษ)วิ.อาคนฺตวาฆาเตนฺติยสฺมึตํอาฆาตนํ.อาโกธวเสนสตฺเตฆาเตติเอตฺถาติอาฆาตนํ.อาอักษรเป็นไปในความโกรธ.ส.อาฆาตน.
อาฆาตุก : (วิ.) ผู้ฆ่าโดยปกติวิ. อาหนติสีเลนาติอาฆาตุโก.ผู้มีการฆ่าเป็นปกติวิ.อาหนิตุสีลมสฺสาติอาฆาตุโก.อาหนนสีโลอาฆาตุโก.ณุกปัจ.
อาฆาเตติ : ก. ผูกอาฆาต, ผูกโกรธ, ทำให้โกรธ
อาจม : (ปุ. นปุ.?) สิ่งที่ควรล้าง, สิ่งที่ควรชำระ, ขี้.อาจมุ โธวเน, อ.ส.อาจม.
อาจมติ : ก. ชำระล้าง, ซัก, ชะ
อาจมน : (นปุ.) การล้าง, การชำระ, น้ำสำหรับล้าง, น้ำสำหรับชำระ, น้ำสำหรับทำให้สะ-อาด, น้ำชำระ.ส.อาจมน.
อาจมนกุมฺภี : อิต. หม้อชำระ, หม้อสำหรับล้าง
อาจมนปาทุกา : อิต. เขียงเท้าสำหรับใส่เมื่อเวลาล้างชำระ
อาจมนสราวก : (ปุ.) กระบอกชำระ.
อาจมปาทุกา : (อิต.) เขียงชำระ.
อาจมฺม : นป. อาจม, วัตถุอันบุคคลพึงล้าง
อาจมา : (อิต.) ความว่องไว, ความปรารถนา.?