อทุกฺขมสุข : นป. ความไม่ทุกข์ไม่สุข, ความเป็นกลางๆ, อุเบกขา
อทุกฺขมสุขา : (อิต.) ความไม่ทุกข์และความไม่สุข, อุเบกขา (ไม่ทุกข์และไม่สุข), อุเบกขาเวทนา.วิ.อทุกฺขาจสาอสุขาเจติ อทุกฺขมสุขา.
อทุติย : (วิ.) ไม่เป็นที่๒, เป็นที่๑, เป็นเอก.
อทูภก : ค. ไม่เลอะเลือน, ไม่ลวงตา
อทูสก : ค. ซึ่งไม่ประทุษร้าย
อทูหล : (นปุ.) ฟ้าทับเหว.
อเทติ : ก. ให้กิน
อเทฺวชฺฌ : ค. ไม่เป็นสอง, ไม่สงสัย
อโทส : (วิ.) ไม่มีความประทุษร้าย, ไม่มีโทสะ, ไม่มีโทษ.
อธม : (วิ.) ผู้เกิดแล้วในส่วนเบื้องต่ำ, น่าชัง, ถ่อย, บกพร่อง, ชั่ว, เลว, ทราม, ต่ำช้า, ต่ำทราม, หย่อน. อธัม. วิ. อโธภาเค ชาโตอธโม. อิม ปัจ. ชาตาทิตัท. เอาโอ ที่อโธเป็น อ ลบ ภาค และ อิ ที่อิม ปัจ.โอสฺสอตฺตํ, ภาคโลโป, อิมปฺปจฺจเยอิโลโปจ.
อธมณฺณ : (ปุ.) ลูกหนี้.วิ.อิเณอธโมอธมณฺ-โณ.เอา อิ ที่ อิณ เป็น อ ได้รูปเป็นอณ แปลง ณ เป็นณฺณ.แล้วเปลี่ยนบทหน้าไว้หลัง.ส.อธรฺมณ
อธมฺม : (วิ.) มีธรรมหามิได้, ไม่มีธรรม, มิใช่ธรรม, ไม่ถูกต้องส.อธรฺม.
อธมฺมจริยา : (อิต.) ความประพฤติมิใช่ธรรม, ความประพฤติไม่เป็นธรรม, ความไม่ประพฤติธรรม, ความประพฤติผิด.
อธมฺมวาที : (วิ.) ผู้มีปกติกล่าวซึ่งคำไม่ถูกต้อง, ผู้มีปกติกล่าวไม่เที่ยงตรง, ผู้พูดไม่เป็นธรรม
อธฺยาปน : (นปุ.) การเล่าเรียน, อธิปุพฺโพ, อาปฺพยฺาปเน, ยุ.แปลงอิเป็นย.
อธร : (วิ.) ข้างล่าง, เบื้องต่ำ, น่าชังฯลฯ.ดูอธมประกอบ.รหรืออรปัจ.
อธรโต : (อัพ. นิบาต) ข้างล่าง, เบื้องล่าง, เบื้องต่ำ.
อธรา : (อิต.) ทิศเบื้องล่าง, ทิศเบื้องต่ำ.
อธวาสน : นป. การยอมรับ, ความอดกลั้น, ความอดทน
อธวาห : ๑. ป. ผู้นำไป, ผู้แบกหาม,
๒. ค. ผู้นำไป
อธิ : (อัพ. อุปสรรค)ยิ่ง, ใหญ่, ทับ, มั่น, เหนือ, เฉพาะ, เจริญ (เพิ่ม เติบโต งอกงาม).ส. อธิ
อธิก : (วิ.) ยิ่ง, ใหญ่, เกิน, มาก, มากยิ่ง, เหลือเหลือเฟือ, เพิ่ม, เพิ่มเข้ามา, เลิศ, อธึก.วิ.อธิเอตีติอธิโก.อธิปุพฺโพ, อิ คมเน, โก.อธิก
อธิกก : (ปุ.) คนดูการ, พนักงาน.
อธิกจิตฺต : (นปุ.) จิตยิ่ง(จิตที่ได้บรรลุฌาน), จิตของบุคคลผู้ยิ่ง (จิตของผู้ได้ฌาน).
อธิกต : (ปุ.) คนดูการ, คนทำการในวัง.วิ.อธิกํกโรตีติอธิกโต.อธิปุพฺโพ, กรฺ กรเณ, โต.ลบที่สุดธาตุ
อธิกตร : ค. มากยิ่งกว่า
อธิกทิน : (นปุ.) วันเกิน.ดูอธิกรสุรทิน.
อธิกมาส : (ปุ.) เดือนเกิน, เดือนที่เพิ่มเข้ามา, อธิกมาสคือเดือนที่เพิ่มเข้ามา ปีนั้นมี ๑๓เดือน คือมีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ต้น หรือ เดือน ๘ แรก กับเดือน ๘ หลัง.
อธิกรณ : (นปุ.) การทำยิ่ง, โทษชาตเป็นเครื่องทำยิ่ง, โทษ, คดี, เหตุ, เรื่อง, เรื่องราว, อธิกรณะเป็นคำเรียกบทที่ประกอบสัตมีวิ-ภัติ, อธิกรณ์ คือข้อพิพาท หรือที่ถกเถียงกันเมื่อเกิดขึ้นแล้วต้องทำ ต้องระงับ.อธิบทหน้ากรฺธาตุยุปัจ.ส.อธิกรณ.
อธิกรณ : ก. วิ. เพราะเหตุ, เนื่องจาก
อธิกรณฏฺฐาน : (นปุ.) ที่เป็นที่ตัดสินคดี, ศาล.
อธิกรณฏฺฐาน : (นปุ.) ที่เป็นที่ตัดสินคดี, ศาล.
อธิกรณสมถ : (ปุ.) ธรรมเป็นเครื่องยังอธิกรณ์ให้ระงับ, ธรรมเป็นเครื่องระงับอธิกรณ์, ธรรมสำหรับระงับอธิกรณ์, วิธีการสำหรับระงับอธิกรณ์.
อธิกรณิก : ป. ผู้พิพากษา
อธิกรณี : (อิต.) ทั่ง (แท่นสำหรับรองตีเหล็ก) วิ.อธิกโรติยสฺสํสาอธิกรณี.
อธิกรสุทิน : (นปุ.) อธิกสุรทิน.คือวันที่เพิ่มขึ้นทางสุริยคติอีก ๑ วันท้ายเดือนกุมภาพันธ์ปีนั้นเดือนกุมภาพันธ์จึงมี ๒๙ วัน
อธิกวาร : (ปุ.) วันเกิน, วันที่เพิ่มเข้ามา, อธิกวารคือวันที่เพิ่มเข้ามาทางจันทรคติอีก ๑ วันท้ายเดือน ๗ ปีนั้นเดือน ๗ จึงมี๓๐ วัน.
อธิการ : (ปุ.) คุณอันบุคคลพึงกระทำยิ่ง, คุณวิ-เศษเครื่องทำยิ่ง. ภาระ, หน้าที่, การปกครอง, การบังคับบัญชา, เรียกเจ้าอาวาสซึ่งมิได้เป็นเจ้าคณะว่าพระอธิการเรียก ผู้อำนวยการวิทยาลัยว่าอธิการถ้าเป็นมหาวิทยาลัยเรียกว่าอธิการบดี.ส. อธิการ.
อธิการปกติ : (ปุ.) บุคคลผู้เป็นใหญ่ในหน้าที่, บุคคลผู้เป็นใหญ่ในการปกครอง, อธิการบดี(ผู้เป็นใหญ่ในการปกครองมหาวิทยาลัย).
อธิการิก : ค. ผู้บำเพ็ญความดี, อันอ้างอิงถึง
อธิกุฏฺฏนา : อิต. ท่อนไม้สำหรับประหาร, เขียงสำหรับสำเร็จโทษ
อธิกุสล : ค. อันเป็นกุศลยิ่ง, ดียิ่ง
อธิโกฏฺฏน : นป. เขียง
อธิโกธิต : กิต. โกรธมาก, ฉุนเฉียวมาก
อธิคจฺฉติ : ก. บรรลุ, เข้าใจ
อธิคณฺหาติ : ก. ถือเอา, ยึดเอา, ชนะ
อธิคต : (ปุ.) พระอริยะ, พระอริยบุคคล.อธิปุพฺโพ, คมฺคติยํ, โต, มฺโลโป.
อธิคตวนฺต : ค. ผู้บรรลุ, ผู้เข้าถึง