อชฺฌาริก : (ปุ.) จักจั่น, จิ้งหรีด, เรไรแมลงชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่กว่าจักจั่นเล็กน้อย.
อชฺฌารุหติ : ก. งอกขึ้น, ไต่ขึ้น, บินขึ้น; ท่วมทับ, ครอบงำ, แผ่ไป
อชฺฌาโรท : ป. ปลาใหญ่
อชฺฌาโรห : (ปุ.) อัชฌาโรหะชื่อปลาใหญ่, ปลาใหญ่.วิ. อธิโก อาโรโหยสฺส โสอชฺฌาโรโห. อธิ อา ปุพฺโพ, รูห ชนเน, อ.
อชฺฌาวร : ป. การบริการ, การรับใช้, บริวาร, ผู้แข่งขัน
อชฺฌาวสฏฺฐอชฺฌาวสถ : (ปุ.) ที่อยู่แรม, เรือน.อธิ อา ปุพฺโพ, วสฺ นิวาเส, โฐ, โถ
อชฺฌาวสฏฺฐ อชฺฌาวสถ : (ปุ.) ที่อยู่แรม, เรือน. อธิ อา ปุพฺโพ, วสฺ นิวาเส, โฐ, โถ
อชฺฌาวสติ : ก. อยู่ครอบครอง, อยู่อาศัย, อยู่ครองเรือน
อชฺฌาวสน : (นปุ.) การอยู่, การอยู่ครอบครองการอยู่ปกครอง.ยุปัจ.
อชฺฌาสย : (ปุ.) ฉันทะมานอนทับซึ่งตน, ฉันทะเป็นที่มานอนทับ, ฉันทะเป็นที่มานอนทับแห่งจิตอันยิ่ง, สภาพอันอาศัยซึ่งอารมณ์เป็นไป, สภาพที่จิตอาศัย, ความมุ่งหมาย, ความพอใจ, ความจุใจ, ความเอาใจใส่, ความประสงค์, ความนิยม, อัชฌาสัย, อัธยาศัย (นิสัยใจคอ).วิ.จิตฺตมชฺฌาคนฺตฺวาสยตีติอชฺฌาสโย.อธิอาปุพฺโพ, สิปวตฺติยํ, อ.คำอัชฌาในวรรณคดี ตัดมาจากคำนี้.ส.อธฺยาศย.
อชฺฌาสยตา : อิต. ความปรารถนา, ความต้องการ
อชฺฌิฏฺฐ : กิต. อาราธนาแล้ว, เชื้อเชิญแล้ว
อชฺฌุปคจฺฉติ : ก. ถึง, บรรลุ, ตกลง
อชฺฌุปคมน : นป. การมาถึง, การบรรลุ, การตกลง
อชฺฌุปทรติ : ก. กลืนกิน
อชฺฌุเปกฺขติ : ก. วางเฉย, อุเบกขา, คอยดู
อชฺฌุเปกฺขน : นป. อชฺฌุเปกฺขนา อิต. อุเบกขา, ความวางเฉย, การเฝ้าดู
อชฺฌุเปกฺขนา : (อิต.) กิริยาที่วางเฉย, การวางเฉย.
อชฺฌุเปติ : ก. เข้าไปหา, เข้าไปใกล้
อชฺฌูปคมน : (นปุ.) การเข้าไปเฉพาะ.
อชฺเฌติ : ก. กังวล, ห่วง
อชฺเฌน : (นปุ.) การเชื้อเชิญ, การเรียน, การเล่าเรียน, การท่อง, การสวด, การศึกษา.อธิ+อ+ยุแปลงอธิเป็นอชฺฌอิเป็นเอยุเป็นอน.
อชฺเฌยฺย : (วิ.) ฟังสวด, ฯลฯ.อธิปุพฺโพ, อิ อชฺฌายเน, โณฺย. แปลงอธิเป็น อชฺฌอิ เป็น เอย เป็น ยฺย.
อชฺเฌสติ : ก. เชิญ, นิมนต์
อชฺเฌสนฺติ : ก. เชื้อเชิญ
อชฺเฌสนา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องเชื้อเชิญ, การเชื้อเชิญ, การอาราธนา, การแสวงหาอธิปุพฺโพ, อิสฺ เอสฺ วา คเวสเน, ยุ, อิตฺถิยํอา.
อชฺโฌกาส : ป. ที่กลางแจ้ง, ที่โล่ง
อชฺโฌกาสอพฺโภกาส : (ปุ.) ที่แจ้งยิ่งนัก, โอกาสอันยิ่ง, ที่แจ้ง, กลางหาว.อธิอวปุพฺโพ, อภิอวปุพฺโพ, กสฺ วิเลขเน, โณ.
อชฺโฌกาส อพฺโภกาส : (ปุ.) ที่แจ้งยิ่งนัก, โอ กาสอันยิ่ง, ที่แจ้ง, กลางหาว. อธิ อว ปุพฺโพ, อภิอวปุพฺโพ, กสฺ วิเลขเน, โณ.
อชฺโฌกิรติ : ก. กระจัดกระจาย
อชฺโฌคาหติ : ก. หยั่งลง, จมลง, โฉบลง, เข้าไป
อชฺโฌคาฬฺห : (ปุ.) การหยั่งลง.อธิโอ ปุพฺโพ, คาหุวิโลฬเน, โต. ธาตุมีหเป็นที่สุด แปลงต เป็น หแปลงที่สุดธาตุเป็นลแปลง ล เป็น ฬรูป ฯ ๖๐๕หรือลง ฬปัจ.แล้วเปลี่ยนอักษรหรือแปลงต ปัจ. เป็น ฬฺหแล้วลบที่สุดธาตุตามบาลีไวยากรณ์.
อชฺโฌตฺถรติ : ก. ท่วมทับ, ครอบงำ, ปกคลุม
อชฺโฌภวติ : ก. ๑. ครอบครอง, ชนะ ;
๒. ทำลาย
อชฺโฌมทฺทติ : ก. ขยี้, เหยียบ, ย่ำยี
อชฺโฌลมฺพติ : ก. ห้อย, แขวน
อชฺโฌสติ : ก. ห้อย, ยึด, ปรารถนา
อชฺโฌสาน : (นปุ.) การหยั่งลง, ความหยั่งลง.ความติดใจ, ความชอบใจ, ความพอใจ.อธิ อว ปุพฺโพ, สา โอสานอสฺสาทเนสุ, ยุ
อชฺโฌสาย : ค. ซึ่งผูกติด, ซึ่งห้อย
อชฺโฌหฏ : (ไตรลิงค์) การกิน, การกลืนกิน.อธิ อว ปุพฺโพ, หรฺ หรเณ, โต, ตสฺส โฎ, รฺโลโป.
อชฺโฌหต : กิต. ถูกยัดเข้าไป
อชฺโฌหรณ : (นปุ.) การกิน, การกลืนกิน.ยุปัจ.
อชฺโฌหรณีย : ค. ซึ่งควรแก่การกลืนกิน, ควรกิน
อชฺโฌหรติ : ก. กลืนกิน, กิน
อชฺโฌหาร : (ปุ.) การกิน, การกลืนกิน. ณ ปัจ.
อชญฺญ : (นปุ.) อันตราย, จัญไร. วิ. สพฺพกาลํน ชายตีติ อชญฺญ. นปุพฺโพ, ญาอวโพธเน, โณฺย. แปลง ญา เป็นชา ยเป็นญฺญรัสสะอา เป็น อ.
อชติ : ก. ย่อมถึง
อชปทก : (ปุ.) ดั้งจมูก.
อชปาล : ป. คนเลี้ยงแพะ
อชปาลก : (นปุ.) โกฐชื่อเครื่องสมุนไพรอย่างหนื่ง มีหลายชนิด.วิ.อตฺตโน ฉายูปคเตอเชปาเลตีติอชปาลกํ. อชปุพฺโพปาลฺรกฺขเณ, ณฺวุ.