อินฺทวารุณิ อินฺทวารุณี : (อิต.) แตงกวา, แตงหนู, ขี้กา, ขี้กาแดง, ส่าเหล้า (กาก ของเชื้อที่ทำเหล้า).
อินฺทวารุณิ, อินฺทวารุณี : อิต. แตงร้าน, แตงกวา
อินฺทสาล : ป. ช้างน้าว, ไม้อ้อยช้าง
อินฺทสาล อินฺธสาล : (ปุ.) ไม้อ้อยช้าง, ไม้ ช้างน้าว.
อินฺทห : (นปุ.) อาวุธพระอินทร์, สายฟ้า.
อินฺทานุช อินฺทาวร : (ปุ.) พระวิษณุ.
อินฺทาริ : (ปุ.) ข้าศึกของพระอินทรน์, อสูร, ผี,
อินฺทาวุธ : (นปุ.) อาวุธพระอินทร์, รุ้ง, รุ้งกิน น้ำ, สายรุ้ง. ส. อินฺทฺรายุธฺ.
อินฺทินฺทิร : (ปุ.) ผึ้งใหญ่, ผึ้งหลวง.
อินฺทิย อินฺทฺริย : (นปุ.) ความเป็นใหญ่, ร่าง กาย, ร่างกายและจิตใจ, กำลัง, กำลังกาย, อำนาจ, ความรู้สึก, สติปัญญา, ประสาท, หน้าที่, อินทรีย์ (ความเป็นใหญ่ในกิจ นั้น ๆ). วิ. อินฺโท อตฺตา, ตสฺส ลิงฺคํ อินฺทิยํ อินฺทริยํ วา. อิย ปัจ. อินฺทติ ปรมิสฺสริยํ กโรตีติ วา อินฺทิริยํ. อิทิ ปรมิสฺสริเย, อิโย. ศัพท์หลังแปลง ท เป็น ทฺร. ส. อินฺทริย.
อินฺทิรา : (อิต.) พระลักษมี ชื่อชายาของพระ นารายณ์ เป็นเจ้าแม่แห่งลาภและความงาม.
อินฺทีวร : (ปุ.) ต้นราชพฤกษ์, ต้นคูน. วิ. อินฺทติ ปรมิสฺสริยํ กโรติ วาตหณเนติ อินฺทีวโร. อิทิ ปรมิสฺสริเย, อีวโร.
อินฺทุ : (ปุ.) พระจันทร์, ดวงจันทร์ (ใหญ่กว่า ดาว กล่าวตามที่สายตามองเห็น). วิ. อินฺทติ นกฺขตฺตานํ ปรมิสฺสริยํ กโรตีติ อินฺทุ. อิทิ ปรมิสฺสริเย, อุ. ณุ วา ส. อินฺทุ.
อินฺทุกมล : นป. บัวขาว
อินฺทุกลิกา : อิต. ไม้ลำเจียก, การเกด, กะแชง
อินฺทุชนก : ป. ทะเล, มหาสมุทร
อินฺทุมตี : อิต. วันพระจันทร์เต็มดวง
อินฺทุร : (ปุ.) หนู. ส. อินฺทุร.
อินฺทุรตน : นป. ไข่มุก
อินฺทุริย : นป. อินทรีย์, อำนาจ, ความเป็นใหญ่
อินฺทุริยปโรปริยตฺติ : อิต. ความหย่อนและยิ่งแห่งอินทรีย์ของสัตว์ทั้งหลาย
อินฺทุริยสวร : ป. อินทรีย์สังวร, การระวังรักษาอินทรีย์
อินฺทุโลหก : นป. เงิน
อินฺธน : (นปุ.) การจุดไฟ, เชื้อ, เชื้อไฟ, ไม้ สำหรับติดไฟ, ฟืน. วิ. เอธยเตติ อินฺธนํ. เอธฺ วุทฺธิยํ, ยุ, เอสฺส อิ (แปลง เอ เป็น อิ), พินฺทฺวาคโม (นิคคหิต อาคม). ส. อินธน.
อิพฺพาธุ, - ลุ : ป., อิต. แตงกวา
อิพฺภ : (วิ.) มีสมบัติ, มั่งคั่ง, ร่ำรวย. วิ. อิภ มรหตีติ อิพฺโภ. โว, วณฺณปริยาโย. อถวา, อิติ กามยติ ธนนฺติ อิพฺโภ. อิ กาเม, โภ, พฺสํโยโค.
อิภ : (วิ.) ใหญ่, มาก.
อิภฆาต : ป. การกระทบ, การฆาตกรรม, การทำลาย
อิภปิปฺผลิ อิภปิปฺผลี : (อิต.) ดีปลีใหญ่, ช้า พลู. วิ. อิภานํ หตฺถีนํ ปิปฺผลี อิภปิปฺผลี.
อิภปิปฺผลี : อิต. ดีปลีใหญ่, ช้าพลู
อิภมาจล : ป. สิงโต
อิม : (ไตรลิงค์) นี้. อยํ ซึ่งสำเร็จรูปมาจาก อิมศัพท์ แปลว่า “ดังต่อไปนี้” ได้ในบาง กรณีย์. ส. อิทมฺ.
อิร : (นปุ.) น้ำ. อิ คติยํ, โร.
อิรา : (อิต.) นางเทวธิดาแห่งวาจา, แผ่นดิน, น้ำ, เหล้ากลั่น. ฝนลูกเห็บ.
อิราจาร : ป. นรก
อิราวต : (ปุ.) แหล่งของน้ำ, ที่อยู่ของน้ำ, ทะเล, เมฆ. อิราปุพฺโพ, วสฺ นิวาเส, อ, สสฺส โต.
อิริตฺวิช : ป. พราหมณ์ผู้บูชายัญ
อิริตฺวิช อิริตฺวิชฺช อิริทฺวิช อิริทฺทิช : (ปุ.) พราหมณ์ผู้ทำหน้าที่บูชายัญ, พราหมณ์ผู้ บูชายัญ. วิ. อุตุมฺหิ ยชตีติ อิริตฺวิฒโช.
อิริน, อิริณ : นป. ป่าใหญ่, ทะเลทราย, สถานที่แห้งแล้ง
อิริยติ : ก. เคลื่อนไป, ย้ายไป, พยายาม, ปฏิบัติ
อิริยนา : (อิต.) ความเป็นไป, ความประพฤติ, ความเป็นอยู่, ความเจริญอยู่. อิริยฺ วตฺตเน, ยุ.
อิริยา : (อิต.) ความเป็นไป, ฯลฯ. ความเคลื่อนไหว, กิริยา, ท่าทาง. อิริยฺ ธาตุ อ ปัจ. ส. อีรฺยา.
อิริยาปถ : (ปุ.) คลองเป็นที่มาเป็นไปแห่ง อวัยวะ อันบุคคลพึงให้หวั่นไหว, คลอง แห่งกิริยาอันบุคคลให้เป็นไป, ทางแห่ง ความเคลื่อนไหว, อาการเคลื่อนไหว, อิริยาบถ (การเคลื่อนไหว ยืน เดิน นั่ง นอน).
อิริยา, อิริยนา : อิต. อาการเคลื่อนไหวของร่างกาย, กิริยาท่าทาง
อิรีณ : (นปุ.) ส่วนแห่งแผ่นดินหาที่อาศัยมิได้ (เพราะไม่มีต้นไม้ ภูเขา เป็นต้น), ที่มี ดินเค็ม.
อิรุ : (อิต.) อิรุ ชื่อไตรเพท ๑ ใน ๓ ของ พราหมณ์ วิ. อิจฺจนฺเต เทวา เอตายาติ อิรุ. อิจฺ ถุติยํ, อุ, จสฺส โร. อิวฺ วา ถุติยํ, วสฺส โร.
อิรุพฺเพท : (ปุ.) อิรุพเพท ชื่อคัมภีร์ไตรเพทที่ ๑ ใน ๓ ของพราหมณ์ (ฮินดู). ส. ฤคเรท.
อิลฺลล : (ปุ.) นก. อิลฺ กมฺปนคตีสุ, โล. แปลง ลฺ เป็น ลฺล.
อิลฺลิยา : อิต. กระบี่, ดาบสั้น, กฤช
อิลฺลิส : (วิ.) ผู้หวั่นไหว. วิ. ตณฺหาย ทุพฺพโล หุตฺวา อิลตีติ อิลฺลิโส. อิลฺ กมฺปณ, อิโส, ทฺวิตฺตํ. กัจฯ ๖๗๓.