อุปสหรณ : นป. การนำมาพร้อม, การนำมาเปรียบเทียบ
อุปสหรติ : ก. นำมาพร้อม, นำมารวมกัน, พิจารณา, เอาใจใส่, ช่วยเหลือ, เปรียบเทียบ
อุปสหาร : ป. ดู อุปสํหรณ
อุปสหิต : ค. อันเขานำมาประกอบแล้ว, อันเขานำมาประยุกต์แล้ว
อุปสิงฺฆก : ค. ซึ่งสูด, ซึ่งดม
อุปสิงฺฆติ : ก. สูดกลิ่น, ดมกลิ่น
อุปสิงฺฆน : นป. การสูดกลิ่น, การดมกลิ่น
อุปสึสก : ค. อันหวัง, ซึ่งกระเสือกกระสน
อุปสุยฺยติ : ก. อิสสา, ริษยา
อุปสุสฺสติ : ก. แห้ง, เหือดแห้ง
อุปสุสฺสน : นป. การแห้ง, การเหือดแห้ง
อุปเสจน : นป. ผงชูรส
อุปเสนิยา : อิต. คนหรือสัตว์ที่น่ารัก
อุปเสวติ : ก. ซ่องเสพ, คบหา, ประพฤติ, รับใช้
อุปเสวนา : อิต. การซ่องเสพ, การ ประพฤติ, การรับใช้
อุปเสวี : ค. ผู้ซ่องเสพ, ผู้คบหา, ผู้รับใช้
อุปโสภติ : ก. โสภา, สุกใส, งาม
อุปโสเภติ : ก. ทำให้สวย, ทำให้งาม
อุปโสเสติ : ก. ให้แห้ง, ตาก, ผึ่ง
อุปหจฺจ : กิต. กระทบแล้ว, ทำร้ายแล้ว
อุปหญฺญติ : ก. อันเขาทำร้าย
อุปหต : กิต. ทำร้ายแล้ว, ทำให้เสียหายแล้ว
อุปหตฺตุ : ป. ผู้นำมา
อุปหติ : (อิต.) การเข้าไปเบียดเบียน, ความเข้าไปเบียดเบียน. อุปปุพฺโพ, หนฺ หึสายํ, ติ. ลบ นฺ.
อุปหนติ, - อุปหนฺติ : ก. ทำร้าย, ทำให้เสีย
อุปหรณ : นป. การให้, ของฟุ่มเฟือย, การถือเอา
อุปหรติ : ก. นำมา, ให้
อุปหาร : (ปุ.) การนำไปใกล้, การเคารพ, การนับถือ, การบูชา, เครื่องบูชา, อภิหาร (การนำไปเฉพาะคือการบูชา). อุปปุพฺโพ, หรฺ หรเณ ปูชายญฺจ, โณ. ส. อุปหาร.
อุปหึสติ : ก. เบียดเบียน, ทำร้าย
อุปฬาเสติ : ก. เป่า, ให้เสียง
อุปาคจฺฉติ : ก. ถึง, บรรลุ, ได้รับ
อุปาต : กิต. ขว้างขึ้นแล้ว, ฟุ้งแล้ว
อุปาติธาสติ : ก. เหวี่ยงเข้าไป, แล่นเข้าไป
อุปาติปนฺน : กิต. ตกลงไปแล้ว
อุปาติวตฺต : กิต. ล่วงไปแล้ว, เป็นอิสระแล้ว
อุปาติวตฺตติ : ก. เป็นไปล่วง, ล่วงพ้น
อุปาท อุปฺปาท : (วิ.) อันยัง...ให้เกิดขึ้น, อัน ให้เกิดขึ้น, อันเกิดขึ้น.
อุปาทา : ก. วิ. ถือเอา, ยึดเอา
อุปาทาน : (นปุ.) การถือมั่น การยึดมั่น (ในสิ่งนั้น ๆ), การยึดไว้, ความถือมั่น, ฯลฯ, ธรรมชาติเป็นเครื่องเข้าไปถือเอา, ของกำนัล ที่ส่งไปให้, เชื้อ, เชื้อไฟ, ฟืน. อุป อา ปุพฺโพ, ทา ทานอาทาเนสุ, ยุ. ส. อุปทาน. อุปาทานกฺขนฺธ
อุปาทานกฺขนฺธ : ป. ความยึดถือขันธ์
อุปาทานกฺขย : ป. ความสิ้นไปแห่งอุปาทาน
อุปาทานขนฺธ : (ปุ.) ขันธ์อัน สัตว์เข้าไปยึดถือไว้, ขันธ์ที่สัตว์เข้าไปถือ มั่น, ขันธ์ที่สัตว์เข้าไปยึดถือไว้.
อุปาทานปจฺจย : ป. ปัจจัยคืออุปาทาน, เหตุอันเกิดจากความยึดถือ
อุปาทานิย : (วิ.) เกื้อกูลแก่อุปาทาน. วิ. อุปาทานานํ หิตํ อุปาทานิยํ. อิย ปัจ.
อุปาทาย : กิต. ถือแล้ว, หมายเอา, เพราะอาศัย
อุปาทายรูป : (นปุ.) รูปอันอาศัยมหาภูตรูป เป็นไป. วิ. มหาภูตานิ อุปาทาย ปวตฺตํ รูปํ อุปาทายรูปํ. รูปอันเป็นอาการของ มหาภูตรูป. ลบ ย เป็น อุปาทารูป บ้าง.
อุปาทิ : (อิต.) ธรรมชาติอันตัณหาเป็นต้นถือ เอาสภาวะเป็นผลของตน, ธรรมชาติอันตัณหาเป็น ต้นเข้าไปถือเอา,ธรรมชาติผู้เข้าไปถือเอา (ขันธปัญจกะ), สังโยชน์. อุป อา ปุพฺโพ, ทา อาทาเน, อิ.
อุปาทิณฺณ : กิต. ถูกถือมั่นแล้ว
อุปาทินฺนก : (วิ.) อัน...ถือเอา, อัน...ครอง. อุป อา ปุพฺโพ, ทา อาทาเน, โต, สกตฺเถ โก.
อุปาทินฺนกรูป : (นปุ.) รูปมีวิญญาณครอง, รูปมีใจครอง.