อวมานอวมานน : (นปุ.) การดูหมิ่น, การดูถูกการดูแคลน, การไม่เห็นแก่หน้ากัน, ความดูหมิ่น ฯลฯ, วิ. เหฏฺฐากตฺวาชานนํอวมานนํวา.อวปุพฺโพ, มนฺญาเณ, โณ, ยุ.ในวิ. ใช้ชานนแทนมน.ส.อวมาน.
อวมานิต : (วิ.) ดูหมิ่น, ฯลฯ. วิ. เหฏฺฐากตฺวามญฺญตีติอวมานิโต.
อวมาเนติ : ก. ให้ดูหมิ่น, ให้ดูแคลน
อวฺยคฺค : ค. ไม่ถูกรบกวน, ไม่สับสน, ไม่งงงวย
อวฺยตฺต : ค. ไม่ฉลาด, ไม่เฉียบแหลม ; ไม่สำเร็จ, ไม่ปรากฏออกมา
อวฺยตฺตตา : อิต. ความเป็นผู้ไม่ฉลาดเฉียบแหลม ; ความไม่แสดงผลออกมาให้ปรากฏ
อวฺยถ : ค. ไม่ลำบาก, ไม่เดือดร้อน
อวฺยถิ : (ปุ.) สัตว์ผู้ไปเร็ว, ม้า. อาปุพฺโพ, วิคติยํ, ถิ.แปลงอิเป็นยรัสสะอาเป็นอ.
อวฺยถิธี : (อิต.) แผ่นดิน, กลางคืน.
อวฺยย : (วิ.) แปลเหมือนอพฺยย.
อวฺยยีภาว : ป. ความเป็นของไม่สิ้น ; เป็นชื่อของสมาสซึ่งมีอัพยยศัพท์เป็นบทประกอบ
อวฺยเยน : ก. วิ. โดยปราศจากความสิ้นเปลือง, โดยไม่หมดสิ้นไป
อวยว : (วิ.) เป็นส่วน ๆ, แยกออกเป็นส่วน ๆ, เป็นชิ้น.
อวยวคม, อวยาคมน : ค. ซึ่งมาในเบื้องต่ำ, ถึงเบื้องต่ำ
อวฺยสน : นป. ความไม่เสื่อมสูญ, ความไม่ฉิบหาย
อวฺยากต : ค. ซึ่งพระพุทธองค์ไม่ทรงพยากรณ์โดยประการอื่น คือ ไม่ทรงชี้ชัดลงไปว่าดีหรือชั่ว ; ที่เป็นกลางๆ
อวฺยาทินฺน, - ทิณฺณ : ค. ไม่ชักให้เห, ไม่ทำให้เขว, ไม่ไหลไปผิดทาง
อวฺยาธิ : ค. ไม่มีพยาธิ, ไม่ถูกโรคเบียดเบียน
อวฺยาปชฺชอวฺยาปชฺฌ : (นปุ.) ความไม่เบียดเบียน.น+วฺยาปชฺช, วฺยาปชฺฌ.
อวฺยาปชฺฌ : ๑. นป. การไม่เบียดเบียน, ความเป็นผู้มีใจกรุณา ;
๒. ค. ปราศจากการกดขี่, มีใจกรุณา
อวฺยาปนฺน : ค. ปราศจากความพยาบาท, ไม่มีความมุ่งร้าย
อวฺยาปาท : ป. ความไม่พยาบาท, ความไม่ปองร้ายผู้อื่น
อวฺยายต : ค. ไม่พินิจพิเคราะห์, ประมาท
อวฺยายิก : ค. ไม่เสื่อม, ไม่เปลี่ยนแปลง, ไม่หมดไป
อวฺยาวฏ : ค. ไม่ห่วง, ไม่กังวล, ไม่ขวนขวาย, ประมาท, สะเพร่า, เพิกเฉย
อวฺยาเสก : ค. ไม่ระคน, ไม่คลุกเคล้า ; บริสุทธิ์
อวฺยาหรติ : ก. นำมา, นำกลับมา
อวฺโยสิต : ค. ไม่ถึงความสำเร็จ, ไม่ถึงที่สุด
อวร : ค. ทีหลัง, ภายหลัง, หนุ่มกว่า
อวรช : ป. น้องชาย
อวรชฺฌติ : ก. ผิดพลาด, ล้มเหลว, เพิกเฉย
อวรต : ค. หยุด, งด
อวรปุร : นป. ทิศตะวันตกของเมือง
อวรวต : ป. พระอาทิตย์
อวรวตอวรพฺรต : (ปุ.) พระอาทิตย์ (รุ่งเรืองให้เบื้องบน).อวปุพฺโพ, รุทิตฺติยํ, โต.
อวรุทธ : (วิ.) ขับไล่.อวปุพฺโพ, รุธฺปฏิฆาเต, โต.
อวรุทฺธ : กิต. ปิดแล้ว, ห้ามแล้ว, ไล่ออกแล้ว, ถูกปล้น
อวรุทฺธก : ค. ปิดล้อม, กั้น, ขัดขวาง, ขับไล่ ; อันเป็นข้าศึก
อวรุทฺธติ : ก. ขับไล่, ไล่ออก, เนรเทศ
อวรุนฺธติ : ก. กักขังไว้, กีดกัน, ปิด
อวโรธก : ป. ผู้ขัดขวาง, ผู้กีดกัน, ผู้ทำผิด
อวโรธน : นป. การกีดขวาง, อุปสรรค ; ความผิด
อวลกฺข : ค. ขาว
อวลกฺขณ : ค. น่าเกลียด, มีลักษณะน่าเกลียด
อวลคฺค : (ปุ.) บั้นเอว.อวปุพฺโพ, ลคฺสงฺเค, อ, ทฺวิตฺตํส. อวลคฺน.
อวลญฺช : (วิ.) อัน....พึงใช้สอยไม่ได้, มีรอยเป็นที่กดลงไม่มี, ไม่มีรอย.นปุพฺโพ, วลญฺชฺอุปโภเค, อ.
อวลญฺชน : (นปุ.) การใช้สอยไม่ได้, ที่ไม่มีรอย, ที่ไม่มีเครื่องหมาย.ยุปัจ.
อวลมฺพติ : ก. ห้อยย้อย, ยึดหน่วง
อวลมฺพน : นป. การห้อยย้อย, การยึดหน่วง
อวลิขติ : ก. ขูดออก, ลบออก, ตัดเป็นชิ้นๆ