อภิภกฺขยติ : ก. กิน, ขย้ำ
อภิภว : ค. ผู้มีอำนาจ, ผู้ครอบงำ, ผู้ยิ่งใหญ่
อภิภวติ : ก. ครอบงำ, ปกครอง, ชนะ
อภิภวน : (นปุ.) การครอบงำ, การกดขี่, ความครอบงำ, ความกดขี่.
อภิภวนีย : ค. พึงครอบครอง, พึงชนะ
อภิภวนียตา : อิต. ความเป็นผู้อันใครๆ พึงครอบงำได้
อภิภวอภิภู : (วิ.) ครอบงำ.
อภิภว อภิภู : (วิ.) ครอบงำ.
อภิภายตน : นป. ฐานะหรือภาวะแห่งความมีอำนาจเหนือ
อภิภาสติ : ก. กล่าว, พูด
อภิภาสน : นป. การตรัสรู้, ความแจ่มแจ้งในใจ, ความดีใจ
อภิภู : (ปุ.) พระผู้เป็นยิ่งวิ.อภิภวิตฺวาภวตีติอภิภู.อภิ+ภูธาตุกฺวิปัจ.
อภิภูต : กิต. ครอบงำ, ชนะแล้ว
อภิมต : กิต. ตั้งใจแล้ว, ปรารถนาแล้ว
อภิมตฺถติ, อภิมตฺเถติ : ก. ผ่า, ตัด, ทำลาย, ถู, เสียดสี
อภิมทฺทติ : ก. เหยียบย่ำ, ขยำ, ปราบ, ครอบงำ, กดขี่
อภิมทฺทน : นป. การเหยียบย่ำ, การขยำ, การปราบ, การกดขี่
อภิมน : ค. มีใจยิ่ง, คิดถึง, รำพึง
อภิมนฺถติ, อภิมนฺเถติ : ก. ถู, ขยำ, กวน
อภิมนาป : ค. ยินดียิ่ง, อิ่มเอิบใจ
อภิมาน : (วิ.) มีมานะยิ่ง, ถือตัวยิ่ง, ถือตัว, จองหอง, หยิ่ง.
อภิมาร : ป. โจร, นักปล้น, ผู้ทำลาย
อภิมุข : (วิ.) หันหน้าตรงไป, บ่ายหน้าไป, มุ่งหน้าไป.
อภิมุข : ก. วิ. โดยเฉพาะหน้า, ตรงหน้า
อภิยาจติ : ก. ขอ, อ้อนวอน, ขอร้อง
อภิยาจน : นป. การอ้อนวอน, การขอร้อง
อภิยาจิต : ค. ถูกอ้อนวอน, ถูกขอร้อง
อภิยาติ : ก. ไปต่อสู้, ไปปราบปราม
อภิยุชฺฌติ : ก. ต่อสู้, โต้เถียง, ฆ่าฟัน, ทะเลาะ
อภิยุญฺชติ : ก. ประกอบ, ปฏิบัติ, กล่าวหา, สอบถาม
อภิยุญฺชน : นป. การขวนขวาย, การปฏิบัติ; การสอบสวน
อภิโยค : (วิ.) แต่งขึ้น, ปรุงขึ้น.อภิปุพฺโพ, ยุชฺโยเค, โณ.
อภิโยคี : ป. ผู้ปฏิบัติ, ผู้ประกอบความเพียร, ผู้ใคร่ครวญ
อภิโยพฺพน : นป. ความเป็นหนุ่มสาวยิ่ง
อภิรกฺข : (ไตรลิงค์)การระวัง, การป้องกัน, การรักษา.ส.อภิรกฺษ.
อภิรกฺขติ : ก. รักษา, คุ้มครอง
อภิรกฺขน : นป. การดูแล, การรักษา, การคุ้มครอง
อภิรฏฐมนฺตี : (ปุ.) อภิรัฐมนตรี (ที่ปรึกษาชั้นสูงของพระเจ้าแผ่นดิน).
อภิรต : ค. อันยินดียิ่ง, อันเป็นที่พอใจยิ่ง
อภิรตฺต : ค. แดงยิ่ง, แดงมาก; อันราคะย้อมแล้ว
อภิรตตฺต : นป. ความเป็นผู้ยินดียิ่ง, ความเป็นผู้ชอบใจยิ่ง
อภิรติ : (อิต.) ความยินดียิ่ง, อภิรตี, อภิรดี.ส. อภิรติ.
อภิรทฺธ : ค. พอใจ, ถูกใจ, ยินดียิ่ง
อภิรทฺธิ : อิต. ความพอใจ, ความยินดียิ่ง
อภิรมติ : ก. อภิรมย์, ยินดี, ร่าเริง
อภิรมน : นป. ความอภิรมย์, ความยินดียิ่ง
อภิรมฺม : (วิ.) อัน...พึงยินดียิ่ง, อัน...พึงรื่นรมย์ยิ่ง, อันน่ายินดียิ่ง, อันน่าเกษม, อันน่าพึงใจ.
อภิรมาปน : นป. ความให้ยินดียิ่ง, ความให้เพลิดเพลิน
อภิรมาเปติ : ก. ให้ยินดี, ให้ร่าเริง, ให้อภิรมย์