กามลาปี : ค. มีปกติพูดพร่ำถึงกาม, ผู้พูดพร่ำพรอด
กามลาภ : ป. ความโลภในกาม
กามโลก : ป. กามโลก, โลกที่เนื่องด้วยกาม
กามวณฺณี : ค. ผู้มีผิวพรรณงามน่ารัก
กามวสิก : ค. ผู้ตกอยู่ในอำนาจกาม
กามวิตกฺก : ป. กามวิตก, ความตรึกในกาม
กามสกาม : ค. ผู้มีความปรารถนาในกาม, ผู้กระสัน
กามสงฺกปฺป : ป. ความดำริในกาม
กามสงฺค : ป. ความข้องอยู่ในกาม
กามสญฺญา : อิต. กามสัญญา, ความสำคัญในกาม
กามสญฺโญชน : นป. กามสัญโญชน์, เครื่องผูกมัดคือกาม
กามสฺสาท : ป. ความพอใจในกาม
กามสิเนห : ป. ความเยื่อใยในกาม, ความติดใจในกาม
กามสุข : นป. กามสุข, ความสุขทางกาม, โลกียสุข
กามสุตฺต : นป. กามสูตร, เป็นชื่อพระสูตรที่หนึ่งแห่งอัฏฐกวรรคสุตตนิบาต
กามเสฏฐ : ป. เทพชั้นหนึ่ง
กามเสวนา : อิต. การเสพกาม
กามเสวี : ค. ผู้เสพกาม
กามเหตุ : ค. มีความใคร่เป็นเหตุ
กามากาม : ค. ไม่มีความปรารถนาทางกาม
กามาตุล : ค. ผู้ทุรนทุรายเพราะความใคร่เป็นเหตุ, ผู้ป่วยใจ
กามาธิกรณ : ค. ผู้มีความใคร่เป็นเหตุให้เกิดเรื่อง
กามาธิมุตฺต : ค. ผู้น้อมนึกถึงกาม, ผู้จดจ่อในกาม
กามานุสารี : ค. ผู้ระลึกถึงกามเป็นนิตย์, ผู้ใฝ่ใจในความสุขทางกาม
กามาภิภู : ค. ผู้ครอบงำความใคร่, ผู้ชนะกาม
กามาราม : ค. ผู้มีกามเป็นที่มายินดี, ผู้มีความยินดีในกาม
กามาวจร : ค. ซึ่งท่องเที่ยวไปในกาม
กามาวจรกิริยา : อิต. จิตที่เป็นกิริยาฝ่ายกามาวจร
กามาวจรจิตฺต : นป. จิตที่ท่องเที่ยวไปในกาม
กามาวจรวิปาก : นป. จิตซึ่งเป็นผลท่องเที่ยวไปในกาม
กามาวฏฏ : นป. กามวัฏ, วนคือกาม, ความวนเวียนอยู่ในกาม
กามาสว : ป. กามาสวะ, อาสวะคือกาม, กามมีอาการหมักหมมดุจน้ำดอง
กามิ : ค. ผู้ใคร่
กามิตฺถิ : อิต. หญิงบำเรอกาม
กามินี : อิต. กิริยาทำให้ใคร่, มารยาหญิง
กามี : ป., ค. พระจันทร์, นกกระจอก; ผู้ใคร่
กามุก : (วิ.) ผู้ใคร่โดยปกติ วิ. กาเมติ สีเลนาติ กามุโก. ผู้ใคร่ วิ. กาเมตีติ กามุโก. กมฺ กนฺติยํ, ณุโก.
กามุปโภค : ป. การบริโภคกาม, การเสพกาม
กามุปาทาน : (นปุ.) ความยึดมั่นในกาม, ความถือมั่นในกาม.
กามูปปตฺติ : อิต. กามอุบัติ, การเข้าถึงกาม, การเกิดขึ้นแห่งกาม
กาเมสุมิจฺฉาจาร : (วิ.) (ประโยค) อันเป็น เครื่องประพฤติผิดในกามท. วิ. กาเมสุมิจฺ ฉาจรนฺติ เอเตนาติ กาเมสุมิจฺฉาจาโร.
กาย : (ปุ.) การซื้อ. กี ทพฺพวินิมเย, โณ.
กายก : (วิ.) ผู้ซื้อ วิ. กีณาตีติ กายโก. ณฺวุ ปัจ.
กายกมฺม : (นปุ.) กรรมอันสัตว์ทำแล้วด้วยกาย, กรรมอันบุคคลทำแล้วด้วยกาย, วิ. กาเยน กตํ กมฺมํ กายกมฺมํ. การทำด้วยกาย วิ. กาเยน กมฺมํ กายกมฺมํ. กรรมอันไปแล้ว ในกายทวาร วิ. กายทฺวาเร ปวตฺตํ กมฺมํ กายกมฺมํ. กรรมทางกาย วิ. กาเยน กมฺมํ กายกมฺมํ. กายกรรม. กายกรรมที่ใช้ใน ภาษาไทย บางครั้งใช้ในความหมายว่าดัด ตนให้แข็งแรงด้วยท่าทางต่าง ๆ.
กายกมฺมญฺญตา : อิต. ความคล่องแห่งกาย, ความเป็นของควรแก่การงานแห่งกอง เวทนา, สัญญาและสังขาร
กายกลิ : นป. กายโทษ, สิ่งชั่วช้าที่อยู่ในกาย
กายกสาว : ป. ความหมักหมมแห่งร่างกาย, ความสกปรกที่มีอยู่ในร่างกาย