วิโมเหติ : ก. หลง
วิย : อ. ราวกะว่า, เหมือน
วิยตฺต : ค. ทำให้สำเร็จ
วิยูหติ : ก. ถอนออก, กระจายไป
วิยูหน : นป. การถอนออก, การกระจายไป
วิยูฬฺห : กิต. ถอนออกแล้ว
วิโยค : ป. การจากไป, การพลัดพราก
วิรจิต : กิต. แต่งแล้ว, ประพันธ์แล้ว
วิรช : ค. หมดธุลี, ปราศจากธุลี
วิรชฺชติ : ก. คลายกำหนัด, ไม่ยินดี
วิรชฺชน : นป. การคลายกำหนัด, การไม่ยินดี
วิรชฺฌติ : ก. ล้มเหลว, ผิดหวัง, สูญหาย
วิรต : กิต. งดเว้นแล้ว
วิรตฺต : กิต. คลายกำหนัดแล้ว
วิรติ : อิต. การงดเว้น
วิรทฺธ : กิต. ล้มเหลวแล้ว
วิรมณ : นป. การงดเว้น
วิรมติ : ก. งดเว้น
วิรล : ก. เบาบาง, หายาก
วิรว : ป. การร้อง, การตะโกน
วิรวติ : ก. ร้องดัง
วิรห : ป. ความว่างเปล่า
วิรหิต : กิต. เว้นแล้ว
วิราค : ป. การหมดยินดี
วิราชติ : ก. ส่องแสง
วิราเชติ : ก. ทอดทิ้ง, เคลื่อน, ทำลาย
วิราธนา : อิต. การล้มเหลว
วิราเธติ : ก. ย่อมล้มเหลว
วิริจฺจติ : ก. ทำให้สะอาด
วิริตฺต : กิต. ทำให้สะอาดแล้ว
วิริย : นป. ความเพียร
วิรุชฺฌติ : ก. ทำร้าย, มุ่งร้าย
วิรุทฺธ : กิต. ทำร้ายแล้ว
วิรูป : ค. น่าเกลียด, พิการ, ผิดรูป
วิรูปกฺข : ป. ท้าววิรูปักษ์ผู้เป็นใหญ่ในหมู่นาค
วิรูหติ : ก. งอกงาม
วิรูหน : นป. การงอกงาม
วิรูฬฺห : กิต. งอกงามแล้ว
วิเรก : ป. ทำให้สะอาด; ยาถ่าย
วิเรจติ : ก. ทำให้สะอาด
วิโรจติ : ก. รุ่งเรือง
วิโรจน : นป. การรุ่งเรือง
วิโรธ : ป. ความพิโรธ, ความทำร้าย
วิโรธี : ค. ผู้ทำร้าย, ข้าศึก
วิโรเธติ : ก. ทำร้าย
วิโรโธตฺติ : อิต. การบ่นด้วยความเสียใจ
วิลคฺค : ๑. ป. กลางตัว, เอว;
๒. กิต. ข้องแล้ว
วิลปติ : ก. บ่นเพ้อ, ร้องไห้
วิลมฺพติ : ก. เชือนแช, ชักช้า, ห้อย, แขวน