อภิวาท : (ปุ.) การกราบ, ฯลฯ.วนฺทฺธาตุณ, ยุปัจ.ลบนฺทีฆะอที่วเป็นอา.ส.อภิวาทอภิวาทน.
อภิวาทน : (นปุ.) การกราบ, ฯลฯ.วนฺทฺธาตุณ, ยุปัจ.ลบนฺทีฆะอที่วเป็นอา.ส.อภิวาทอภิวาทน.
อภิวาทาเปติ : ก. ให้อภิวาท, ให้นอบน้อม
อภิวาเทตพฺพ : กิต. พึงอภิวาท, พึงกราบไหว้
อภิวาเทติ : ก. อภิวาท, กราบไหว้
อภิวายติ : ก. พัดไป, ซ่านไป, แผ่ไป
อภิวาเรติ : ก. ห้าม, กั้น, กีดกัน
อภิวาหยติ : ก. ถ่ายถอน, ปัดเป่า
อภิวาเหติ : ก. ให้นำไป, ให้ย้ายไป
อภิวิชฺฌติ : ก. เจาะ, แทง, ไช
อภิวิชยติ : ก. ชนะ, มีชัย
อภิวิญฺญาเปติ : ก. ให้รู้, ให้เข้าใจ, ขอ (เมถุนธรรมเป็นต้น)
อภิวิตรณ : นป. ๑. การข้ามพ้น ;
๒. การสละ
อภิวิตรติ : ก. ข้าม, ก้าวล่วง ; สังเกต
อภิวินฺทติ : ก. ประสพ, บรรลุ, ได้รับ
อภิวินย : ป. วินัยชั้นสูง, การแนะนำอย่างดี
อภิวิราเคติ : ก. คลายความกำหนัด, หมดความยินดี
อภิวิสฺสชฺชติ : ก. สละไป, ละทิ้ง
อภิวิสฺสตฺถ : กิต. ไว้วางใจแล้ว, คุ้นเคยแล้ว
อภิวิสิฏฺฐ : ก. ประเสริฐยิ่ง, วิเศษ
อภิวิหจฺจ : กิต. ทำลายแล้ว, ขับไล่แล้ว, กำจัดแล้ว
อภิวุฑฺฒ : กิต. รุ่งเรืองแล้ว, งอกงามแล้ว
อภิวุทฺธิ : อิต. ความเจริญรุ่งเรือง, ความเพิ่มขึ้น
อภิเวเทติ : ก. ให้รู้, ให้ทราบ, ประกาศ
อภิสกฺการ : ป. สักการะยิ่ง, การบูชายิ่ง
อภิสขรอภิสงฺขร : (ปุ.) การบันดาล.อภิสํบทหน้ากรฺธาตุอปัจ.แปลงกรฺเป็นขรฺรูปฯ ๕๖๖.
อภิสขร อภิสงฺขร : (ปุ.) การบันดาล. อภิ สํ บทหน้า กรฺ ธาตุ อ ปัจ. แปลง กรฺ เป็น ขรฺ รูปฯ ๕๖๖.
อภิสงฺขต : กิต. ตระเตรียมแล้ว, ตกแต่งแล้ว, ปรุงแต่งแล้ว
อภิสงฺขรณ : นป. การตระเตรียม, การตกแต่ง, การปรุงแต่ง, การสร้าง
อภิสงฺขโรติ : ก. รวบรวม, ตระเตรียม, ตกแต่ง, ปฏิสังขรณ์
อภิสงฺขาร : (ปุ.) สภาพผู้ปรุงแต่ง, ความปรุงแต่ง.ณ ปัจ.แปลงกรฺเป็นขรฺแล้วทีฆะ.
อภิสงฺขาริก : ค. สภาพที่สังขารปรุงแต่ง, สภาพที่บุญปรุงแต่ง
อภิสงฺขิตฺวา : กิต. ด่าแล้ว, สาปแช่งแล้ว
อภิสงฺขิปติ : ก. ซัดไปพร้อมกัน, รวมเข้า, สรุป
อภิสงฺขิปิตฺวา : กิต. ย่อแล้ว, สรุปแล้ว
อภิสงฺค : ป. ๑. การติดข้อง, การข้อง ;
๒. การแช่ง, การด่า
อภิสงฺคอภิสฺสงฺค : (ปุ.) การแช่ง, การด่า, คำแช่ง, คำด่า.อภิปุพฺโพ, สญฺชสงฺเค, อ.แปลงชเป็นค ญฺ เป็น งฺคำหลังซ้อนสฺ.
อภิสงฺค อภิสฺสงฺค : (ปุ.) การแช่ง, การด่า, คำ แช่ง, คำด่า. อภิปุพฺโพ, สญฺช สงฺเค, อ. แปลง ช เป็น ค ญฺ เป็น งฺ คำหลังซ้อน สฺ.
อภิสงฺคี : ค. ๑. ผู้ติดข้อง ;
๒. ผู้แช่ง, ผู้ด่า
อภิสชฺชติ : ก. ข้อง, กระทบกระทั่ง
อภิสชฺชน : (วิ.) อันยัง....ให้ข้องอยู่, อันยัง....ให้ติดอยู่.อภิปุพฺโพ, สชฺ สงฺเค, ยุ. ลง ย ปัจ.ประจำธาตุแปลงชฺยเป็นชฺช ยุเป็น อน.
อภิสชฺชนีวาจา : (อิต.) คำขัดใจ.
อภิสญฺจยติ, อภิสญฺจินาติ : ก. ก่อ, สั่งสม, รวบรวม
อภิสญฺเจตฺยติ : ก. ตริตรอง, คิดค้น, หมายใจ
อภิสญฺเจตยิต : นป., กิต. ความตริตรอง, ความมุ่งหมาย, ความตั้งใจ
อภิสญฺเจเตติ : ก. คิดมุ่งหมาย, ตั้งใจ
อภิสญฺญา : อิต. ความจำได้หมายรู้