อปจายิต : กิต. เคารพ, บูชา, นับถือ
อปจายี : (วิ.) ผู้ยำเกรง, ผู้เคราพ, ผู้นับถือ, ผู้บูชา.
อปจาร : ป. ความเสื่อม, โทษ, การกระทำผิด
อปจิต : กิต. เคารพ,นอบน้อม
อปจิติ : (อิต.) การยำเกรง, ฯลฯ, ความยำเกรง, ฯลฯ.อปปุพฺโพ, จายุปูชายํ, ติ.แปลงอาเป็นอิ ลบที่สุดธาตุ.ส. อปจิติ.
อปจินน : นป. ความพินาศ, ความเสื่อม
อปจินาติ : ก. เคารพ, บูชา, สังเกต, เฝ้าดู, ทำลาย, ขจัด
อปชฺฌายติ : ก. เพ่ง, พิจารณา
อปชห : ค. ไม่สละ, ตระหนี่
อปชิต : นป. ความพ่ายแพ้, ความปราชัย
อปญฺญก : ค. ไม่มีปัญญา, โง่
อปญฺญาต : (วิ.) ไม่มีชื่อเสียง.
อปฏ : (วิ.) ไม่ฉลาด, โง่.น+ปฏ.
อปฏฺฐเปติ : ก. ไม่ให้ตั้งอยู่, เพิกเฉย
อปฏิพทฺธ : (วิ.) ไม่นับเนื่องเฉพาะแล้ว, ไม่ถูกต้องแล้ว, ไม่จดจ่อแล้ว.น+ปฏิ+พธฺ ธาตุตปัจ.
อปณฺฑิต : (วิ.) มิใช่บัณฑิต, พาล.
อปณฺณก : (วิ.) ไม่ผิด (ไม่ให้เกิดความเดือดร้อนใจเมื่อปลายมือ), ถูก, ชอบ, แน่แท้, แท้จริง.วิ.วิรุทฺธโวหาเรนนปณาเมตีติอปณฺณโกนปุพฺโพ, ปณฺวฺยวหารตฺถุตีสุ, ณฺวุ.
อปณฺณกตา : อิต. ความจริง, ความแน่นอน, ความชอบธรรม
อปณฺณกปฏิปทา : (อิต.) การปฏิบัติไม่ผิด.
อปตจฺฉิก : ป. การลงโทษวิธีหนึ่ง, การทรมาน
อปตฺตน : (วิ.) ไปไม่ได้, บินไม่ได้.
อปตฺถ : ค. ขว้าง, ปาทิ้งแล้ว, ไม่มีประโยชน์
อปตฺถฏ : ค. ไม่แผ่ออก, ปกคลุม
อปตฺถทฺธ : ค. ไม่กระด้าง, ไม่หยิ่ง
อปตฺถิย : ค. สิ่งที่ไม่พึงปรารถนา, ไม่มีทาง
อปถ : (วิ.) มิใช่ทาง, ไม่ใช่ทาง.
อปท : ค. ไม่มีเท้า
อปทตา : อิต. ความเป็นผู้ไม่มีเท้า
อปทาน : (นปุ.) เว้นจากอันขาด (ไม่ขาด).ทาน+อปกลับบทหลังไว้หน้าทานสำเร็จรูปมาจากทาอวขณฺฑเน, ยุ.
อปทิส : (ปุ.) การอ้าง, การแสดงอ้าง, การกล่าวอ้าง, การชี้แจง.
อปทิสติ : ก. แสดงหลักฐาน, นำมาอ้าง
อปทิสน : นป. การชี้แจง
อปเทส : (ปุ.) คำกล่าว, คำบอกเล่า, คำชี้แจง, คำอ้างอิง, ข้ออ้างอิง, การกล่าวอ้าง, เหตุ, การโกง.อปปุพฺโพ, ทิสฺ อุจฺจารเณ, โณ.
อปธารณ : (นปุ.) การปิด, การกำบัง, การบัง.อปปุพฺโพ, ธรฺธารฺวาธารเณ, ยุ.
อปนมติ, อปนาเมติ : ก. นำไป, นำออก, เนรเทศ, น้อมลง
อปนามน : นป. การเนรเทศ, การไล่ออก
อปนิทหติ, อปนิเธติ : ก. ปิดบัง, ซ่อน
อปนีต : กิต. ถูกนำออกไป, ถูกเนรเทศ
อปนุชฺช : นป. การขับไล่, การเนรเทศ
อปนุทติ : ค. บรรเทา, ผลักดัน, ไล่ออก
อปนุทิตุ : ป. ผู้ขับไล่, ผู้เนรเทศ
อปเนติ : ก. นำไปปราศ, นำออก, เปลื้องออก
อปฺป : (ปุ.) แมลงผึ้ง.
อปฺปก : (วิ.) มีประมาณน้อย, ฯลฯ.
อปฺปกสิเรน : ก. วิ. ด้วยความลำบากเล็กน้อย, ไม่สู้จะลำบาก
อปฺปการ : ค. ลักษณะที่ผิดปกติ, ลักษณะที่น่าเกลียด
อปฺปกิจฺจ : ค. มีกิจนิดหน่อย
อปฺปคฺฆ : ค. มีค่าน้อย, ไม่ค่อยมีราคา
อปฺปคพฺภ : (วิ.) ไม่องอาจ, ไม่ว่องไว, ไม่แกล้วกล้า, ไม่มีฝีมือ, ไม่คะนองมือ, คะนองเท้า, ไม่ประมาท.