อามสย : ป. ท้อง, อุทร, พุง
อามสอามาส : (ปุ.) การจับต้องการถูกต้อง, การถือมั่น, การถือเอามั่น, การคลำ, การลูบคลำ, ความจับต้อง, ฯลฯ.อาปุพฺโพ, มสฺอามสเน, อ, โณ, ยุ.
อามอามก : (วิ.) ดิบ, สด, คาว.ส.อาม
อามอามนฺตา : (อัพ. นิบาต) พระเจ้าข้า.เออ, เออก้อ, ชอบ, ใช่, ถูกแล้ว.
อามา : อิต. หญิงคนใช้, นางทาสี
อามาย : ค. ผู้เกิดในบ้าน, ผู้เกิดภายใน, ทาสในเรือนเบี้ย
อามิส : (นปุ.) วัตถุเป็นเครื่องล่อใจ, วัตถุเครื่องล่อใจ, สินบน, เหยื่อ, เหยื่อล่อ, เนื้อ (เนี้อสัตว์ต่างๆ ), อามิส ( ของกินอย่างใดอย่างหนึ่งวัตถุมีข้าวเป็นต้น ).วิ. อามียติอนฺโตปกฺขิปียตีติอามิสํ.อาปุพฺโพ, มิปกฺเขปน, สกฺปจฺจโย, กฺโลโป, สปจฺจโยวา.อถวา, มิสฺสทฺเทอามสเนวา, อ. ส. อามิษ.
อามิสทาน : นป. อามิสทาน, การให้สิ่งของ
อามิสปฺปิย : ป. นกที่กินเนื้อสด, นกยาง
อามุญฺจติ : ก. สวม, ใส่, แต่งตัว
อามุตฺต : (ไตรลิงค์) ทหารสวมเครื่องแต่งตัวมีเครื่องยศเป็นต้น, ทหารแต่งเครื่องแบบ.อาปุพฺโพ, มุจฺโมจเน, โต.
อามุป : ป. ไม้ไผ่หนาม
อาเมณฺฑิต : (นปุ.) อาเมณฑิตพจน์คือคำกล่าวซ้ำๆในเพราะเหตุกลัวโกรธสรรเสริญรีบด่วน แตกตื่น อัศจรรย์ ร่าเริง โศก หรือเลื่อมใสเช่นงู ๆ, พุทโธ ๆ.อาปุพฺโพทฺวตฺติกฺขตฺตุมุจฺจารเณวตฺตติ, เมฑิอุมฺมา-ทเน, โต, อิอาคโม.
อาโม : อ. ครับ, จ้ะ, เออ
อาโมท : (ปุ.) ความร่าเริง, ความรื่นเริง, ความชื่นชม, ความยินดี.อาปุพฺโพ, มุทฺหาเส, โณ.
อาโมทติ : ก. ยินดี, อนุโมทนา, พอใจ
อาโมทนา : อิต. ความยินดี, การอนุโมทนา, ความเบิกบาน
อาโมเทติ : ก. ให้ยินดี, ให้พอใจ
อาย : (ปุ.) กำไร(ผลที่เกิดจาการลงทุน). อยฺคมเน, โณ, ส.อาย.
อายกมฺมิก : ป. ผู้รวบรวมผลประโยชน์, ผู้เก็บภาษี
อายกุสล : นป. ความฉลาดในการหาเลี้ยงชีพ
อายค : ป. เครื่องบูชา, ไทยธรรม
อายต : (วิ.) กว้าง, กว้างขวาง, ยาว, ยืด, แผ่ออกไป.อาปุพฺโพ, ยตฺอายเต, อ.อิคมเนวา.โต.แปลงอิเป็นเอ เอ เป็นอย ทีฆะ.ส.อายต.
อายตก : (วิ.) เดิม, กว้าง, ฯลฯ.
อายตคฺค : ค. มีที่สุดอันพุ่งไปข้างหน้า
อายตคมฺภีร : (วิ.) ทั้งกว้างทั้งลึก.
อายตจฺฉทา : อิต. ต้นกล้วยชนิดหนึ่ง
อายตฺต : (วิ.) ผู้พึ่ง, ผู้พึ่งพิง, ผู้อาศัย, ผู้อยู่ในอำนาจ.อาปุพฺโพ, ยตฺปยตเน, โต.
อายต, - ตก : ค. ยื่น, แผ่ออก
อายตฺตตมน : ค. ผู้มีใจขวนขวาย, ผู้ขยัน
อายตฺตตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้พึ่งพิง, ฯลฯ, ความเป็นแห่งบุคคลผู้ขยัน, ฯลฯ.
อายตน : (นปุ.) ที่เป็นที่มาร่วมกัน, ที่เป็นที่มาประชุมกัน, ที่เป็นที่มาพร้อมกัน, ที่ประชุม, ที่เป็นที่ต่อ, ที่เป็นที่มาต่อ, แดนติดต่อกัน, เทวาลัย, ที่อยู่, ประเทศที่เกิด, บ้านเกิดเมืองนอน, บ่อ, บ่อเกิด, อากร, เหตุ, หมู่, ฝูง, ปทปูรณะ ( การทำบทให้เต็มให้สละสลวย), ลัทธิอุ.ติตฺถายตนํลัทธิเดียรถีย์.อาปุพฺโพตนุวิตฺถาเร, อ.อถวา, อาปุพฺโพ, ยตฺปยตเน, ยุ.ส. อายตน.
อายตนิก : ค. มีส่วน, มีภาค, ประกอบด้วยเครื่องต่อ
อายตเนตฺต : ป. กุ้ง
อายติ : (อิต.) อันไป, การไป, เวลาต่อไป, ความเป็นของยาว, ความเป็นของยืดยาว, เดชอันเกิดแต่อาชญา, เดชอันเกิดจากมีอำ-นาจลงอาชญา.อาปุพฺโพ, อิคติยํ, ติ.ส.อายติ.
อายติก : ค. อันเป็นอนาคต
อายติชาติชรามรณีย : (วิ.) อันเป็นที่ตั้งแห่งชาติและชราและมรณะต่อไป.เป็นฐานตัท.มีส. ทวันและวิเสสนบุพ.กัม. เป็นท้อง.
อายติอายติก : (วิ.) ต่อไป.
อายตี : (อัพ. นิบาต) ต่อไป, เบื้องหน้า, ในกาลต่อไป.
อายตึ : ก. วิ. ต่อไป
อายน : (นปุ.) การมา, การมาถึง, ทาง, หนทาง, ความยึดหน่วง.อาปุพฺโพ, อิคติยํ, ยุ.ส.อายน.
อายนฺทมจฺฉ : (ปุ.) อายันทมัจฉาชื่อปลามีหัวเหมือนงูมีหางเหมือนปลา.
อายปริจฺจาค : ป. การบริจาคทรัพย์ที่หามาได้
อายมติ : ก. ดึงออกไป, เหยียดออกไป, กางออกไป
อายมุข : นป. การไหลเข้ามา
อายส : (วิ.) เป็นวิการแห่งเหล็กวิ. อยโส วิกาโรอายโส.ณปัจ.ราคาทิตัท.ส. อาคมรูปฯ ๓๖๒.
อายสกฺย : นป. ความดูหมิ่น, ความเสื่อมเสีย, ชื่อเสียงเสีย
อายสฺมนฺตุ : (วิ.) ผู้มีอายุ.
อายาจก : ค. ผู้ขอ, ผู้สมัคร