อติปณฺฑิตตา : อิต. ความฉลาดยิ่ง, ความเป็นบัณฑิตยิ่ง
อติปติ : (วิ.) ผู้เป็นเจ้าเป็นใหญ่.
อติปทาน : นป. การให้ทานมาก
อติปฺปเคว : (อัพ. นิบาต) เช้านัก.
อติปฺปโค : อ. เช้าตรู่, เช้ามาก
อติปฺปญฺจ : ป. ความเนิ่นช้ายิ่ง
อติปฺปสฏฺฐ : (วิ.) ประเสริฐยิ่ง.
อติปฺปสฏฺฐ : (วิ.) ประเสริฐยิ่ง.
อติปริจฺจาค : ป. การให้บริจาคมากยิ่ง
อติปสฺสติ : ก. เห็นแจ้ง, ค้นพบ
อติปาต : (ปุ.) การก้าวล่วง, การล่วงละเมิด, การยังสิ่งมีชีวิตให้ตกล่วงไป, การยังชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป, การฆ่า, การฆ่าสัตว์.
อติปาตี : ป. ผู้ยังชีวิตให้ตกไป, ผู้ฆ่า
อติปาเตติ : ก. ๑. ทำชีวิตให้ตกไป, ฆ่า;
๒. ยิง (ศร)
อติปาโต : อ. เช้าตรู่, แต่เช้า
อติปิปาสิต : (วิ.) กระหายนัก, ระหายนัก.
อติปีณิต : ค. อันเป็นที่เต็มใจยิ่ง
อติปีฬิต : ค. ถูกเบียดเบียนยิ่ง
อติพทฺธ : กิต. ถูกผูกติดแล้ว
อติพนฺธติ : ก. ผูกติด, มัดติด
อติพฺรหฺมา : ป. ท้าวมหาพรหม, พระพรหม, ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง
อติพหล : ค. หนายิ่ง, หนามาก
อติพาเหติ : ก. ไล่ไป, ขับไป, ลากไป
อติภคินิปุตฺต : ป. หลานชายที่น่ารักยิ่ง
อติภคินี : อิต. น้องสาวที่น่ารักยิ่ง
อติภาร : ป. ภาระหนักยิ่ง, ธุระหนัก
อติภาริต, อติภาริย : ค. ซึ่งหนักมาก
อติภุญฺชติ : ก. กินมาก, กินจุ
อติภุตฺต : นป. การกินมากเกินไป
อติโภติ : ก. ครอบงำ, ข่มขี่
อติมญฺญติ : ก. หมิ่นประมาท, ดูหมิ่น, ดูถูก
อติมญฺญนา : อิต. การดูหมิ่น, การดูถูก
อติมตฺต : (วิ.) เกินประมาณ, ยิ่ง, ล้ำ, นักหนาหนักหนา.วิ.มตฺตโตอติกฺกนฺตํ อติมตฺตํ.
อติมนาป : ค. น่ารักยิ่ง, น่าชอบใจยิ่ง
อติมโนรม : ค. เป็นที่น่ารื่นรมย์ยิ่ง
อติมหนฺต : ค. ใหญ่ยิ่ง
อติมาน : (ปุ.) ความเย่อหยิ่ง, ความจองหองอติมานะ (เย่อหยิ่งจองหองดูถูกท่านดูหมิ่นท่านดูหมิ่นถิ่นแคลนการถือตัวว่ายิ่งกว่าใคร ๆ).ส.อติมาน.
อติมานี : ป. ผู้หยิ่ง, ผู้ถือตัว
อติมาเปติ : ก. ล้างผลาญ
อติมายนติ : ก. นับถือมาก, รักมาก
อติมาราเปติ : ก. ให้ฆ่า, ให้ประหาร, ให้ทำลาย
อติมุขร : (ปุ.) คนปากกล้า, คนปากจัด.
อติมุตฺต : (ปุ.) ลำดวน, จำยาม, ส้มป่อย.
อติมุตฺตก : ป. ชื่อพระรูปหนึ่ง; ไม้จำยาม, ไม้ลำดวน, ไม้เต็ง, ไม้อุโลก
อติมุตฺตก : (ปุ.) ไม้เต็ง, ไม้อุโลก.
อติมุทุก : ค. อ่อนยิ่ง, อ่อนมาก
อติโมทติ : ก. บันเทิงยิ่ง, ร่าเริงยิ่ง
อติยกฺข : (ปุ.) โขนหลวง.
อติยาจก : ค. ผู้มักขอ
อติยาจนา : อิต. การขอมาก, การขอเกินไป
อติยาติ : ก. เข้าไป, ชนะ, ครอบงำ