อุโลกน อุลฺโลกน : (นปุ.) การแหงนดู, การแลดู. ยุ ปัจ.
อุโลก อุลฺโลก : (นปุ.) ที่เป็นที่แลขึ้น, เพดาน. อุปุพฺโพ, โลกฺ ทสฺสเน, อ.
อุว อวยฺห : (ปุ.) ช้าง, ม้าชำนิ (ม้าสำหรับขี่ ม้าแสนรู้). ศัพท์แรก อุปุพฺโพ, วา คติยํ, อ. ศัพท์หลัง อุปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณเน, โย. เปลี่ยนอักษร.
อุวิฏฐ : กิต. เข้าไปแล้ว
อุส : (ปุ.) ความเร่าร้อน. อุสฺ ทาเห, อ.
อุสณ : นป. ผักกาด
อุสภ : (วิ.) องอาจ, เจริญ, ยิ่ง, เลิศ, ล้ำเลิศ, ประเสริฐ, ประเสริฐสุด, สูงสุด, ผู้ เป็นคำ วิเสสนะ บอกว่าเป็นเพศชาย ที่ใช้คู่กับคำ ว่า เมีย ซึ่งเป็นคำวิเสสนะ บอกว่าเป็นเพศ หญิง. ส. ฤสภ.
อุสภงฺค : (ปุ.) หนอกโค.
อุสภาชาเนยฺย : (ปุ.) โคผู้รู้ซึ่งเหตุและภาวะมิ ใช่เหตุโดยยิ่ง, โคผู้ ผู้อาจในอันรู้ซึ่งกิจ โดยพลัน, โคผู้อาชาไนย (ผู้ได้รับการฝึก มาดีแล้วรู้เหตุและภาวะมิใช่เหตุได้รวดเร็ว).
อุสฺมา : (อิต.) แปลเหมือน อุสุม. วิ. อุสติ นิทหตีติ อุสฺมา. อุสฺ ทาเห, โม.
อุสฺมาเตช : (ปุ.) ไฟไออุ่น, ไฟที่ยังกายให้ อบอุ่น.
อุสฺมาภ : ป. พระอาทิตย์
อุสฺส : ค. สูงกว่า
อุสฺสกฺก : (ปุ.?) ความกังวล, ความเอาใจใส่. อุปุพฺโพ, สกฺกฺ คติยํ, อ.
อุสฺสกฺกติ : ก. ตะเกียกตะกายขึ้น, เพียรพยายาม
อุสฺสงฺกิต : กิต. สงสัยแล้ว, ลังเลแล้ว, ไม่เชื่อใจแล้ว
อุสฺสงฺกี : (วิ.) หวาด, หวาดเสียว, สะดุ้ง, กลัว, ตกใจ. อุปุพฺโพ, สกิ สงฺกายํ, อี.
อุสฺสงฺข : ค. มีข้อเท้าอยู่กลาง
อุสฺสชฺชติ : ก. สละ, สลัด, ปล่อย
อุสฺสฏ : กิต. แผ่กว้างออกไป, ซ่านไป
อุสฺสตฺต : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง. อุปุพฺโพ, สชฺ วิสฺสคฺเค, โต.
อุสฺสท : (วิ.) ฟูขึ้น, ฟุ้ง, ฟุ้งไป. อุปุพฺโพ, สทฺ วิสรเณ, อ.
อุสฺสทก : ค. เต็มเปี่ยม, ล้น
อุสฺสนฺน : ค. เต็มเปี่ยม, หนาขึ้น, สูงขึ้น; เดียรดาษ; ทาด้วย; ขยายออก, แผ่ออก
อุสฺสนฺนตา : อิต. ความพอกพูน, ความหนาขึ้น, ความเต็ม
อุสฺสย : (ปุ.) ความสูงขึ้น, ความชัน. อุปุพฺโพ, สิ คติยํ, โณ.
อุสฺสรติ : ก. แผ่ออก, ซ่านออก; วิ่งหนีไป
อุสฺสว : (ปุ.) มหรสพเป็นที่คายเสียซึ่งความเร่าร้อน. วิ. อุสํ วมนฺติ อุคฺคิรนฺติ อตฺราติ อุสฺสโว. อุสปุพฺโพ, วมุ อุคฺคิรเณ, กฺวิ. มหรสพเป็นที่ฟังไกล วิ. นานาสมิทฺธีหิ สวนฺติ เอตฺถาติ อุสฺสโว. อุปุพฺโพ, สุ สวเน, โณ.
อุสฺสหติ : ก. อุตสาหะ, เพียร; อาจ, สามารถ
อุสฺสหน : นป. อุตสาหะ, ความเพียร, ความอาจ, ความสามารถ
อุสฺส อุสฺสนฺน : (วิ.) หนา, หนาขึ้น, มาก, สูง, สูงขึ้น. อุปุพฺโพ, สทฺ วิสรเณ, อ, สฺสํโย โค, ทฺโลโป. ศัพท์หลังลง ต ปัจ. แปลง ต เป็น นฺน ลบ ท.
อุสฺสาท : ป. ความเต็มเปี่ยม, ความมากมาย; ความวุ่นวาย, เสียงกึกก้อง
อุสฺสาทิยติ : ก. มากมาย, เหลือล้น, เดียรดาษ
อุสฺสาเทติ : ก. ปล่อยไป; ยกขึ้น, ตั้งขึ้น; ไล่ไป, ต้อนไป; ยินดี, ยกย่อง, ยินยอม
อุสฺสาน : (ปุ.) ปืน. อุรปุพฺโพ, สา สามตฺถิยํ, ยุ.
อุสฺสาปน : นป. การยกขึ้น, การตั้งขึ้น
อุสฺสาเปติ : ก. ให้ยกขึ้น, ให้ตั้งขึ้น
อุสฺสารณ : (ปุ.) ตำรวจหวาย. อุปุพฺโพ, สรฺ คติหึสาจินฺตาสุ, ยุ.
อุสฺสารณา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องยังบุคคลให้ ลุกขึ้นแล่นไป, หวายเป็นเครื่องยังบุคคลให้ลุก ขึ้นแล่นไป.
อุสฺสาริต : กิต. ถูกยกขึ้นแล้ว
อุสฺสาเรติ : ก. ผลัก, ไส, ให้หนีไป, ให้ยกขึ้น
อุสฺสาว : (ปุ.) น้ำค้าง. วิ. อุปริโต สวตีติ อุสฺ สาโว. อุปุพฺโพ, สุ อภิสเว, โณ.
อุสฺสาวน : นป. การประกาศ, การแจ้งความ
อุสฺสาวพินฺทุ : นป. หยาดน้ำค้าง
อุสฺสาห : (ปุ.) ความเพียร, ฯลฯ, ความอาจหาญ, ความงอกขึ้น, ความกล้าขึ้น, ความอดกลั้น, อุสสาหะ, อุสาหะ, อุตสาหะ. วิ. อุ ทุกฺข ลาภํ สหตีติ อุสสาโห. อุปุพฺโพ, สหฺ สหเณ, โณ, อุกาโร ทุกฺขลาเภ. ส. อุตฺสาห.
อุสฺสาเหติ : ก. ให้อุตสาหะ, ให้ร่าเริง
อุสฺสิญฺจติ : ก. วิดน้ำขึ้น, ตักน้ำขึ้น
อุสฺสิญฺจน : นป. การวิดน้ำ, การตักน้ำ
อุสฺสิต : ค. รุ่งเรือง, เจริญ, ยกขึ้น